Γιώργος Μπουζιάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Nelly12 (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 8:
Στα έργα του άρχισε να δίνει περισσότερη έμφαση στην αποτύπωση της ανθρώπινης μορφής,κυρίως της γυναικείας φιγούρας, και στα συναισθήματα που γεννάει αυτή η αποτύπωση. Οι [[Γερμανία|Γερμανοί]] τεχνοκριτικοί δέχθηκαν θετικά τα νέα έργα του καλλιτέχνη και το [[1924]] έκλεισε συμβόλαιο με την γκαλερί Μπάρχφελντ. Το [[1927]] έγινε στο Κέμνιτς μεγάλη έκθεση έργων του στο μουσείο της πόλης. Κατόπιν, με την οικονομική στήριξη της γκαλερί Μπάρχφελντ, πήγε στο [[Παρίσι]], όπου έζησε κατά την περίοδο [[1929]] έως [[1932]].<ref name=":0" />[[Αρχείο:Bouzianis-giorgos-self-portrait.jpeg|249x249px|thumb|Γ. Μπουζιάνης, ''Αυτοπροσωπογραφία'' (χωρίς χρονολογία;). Ελαιογραφία, 38 εκ. x 28 εκ. Ιδιωτική συλλογή.|left]]Λόγω της οικονομικής κρίσης που είχε χτυπήσει την [[Ευρώπη]], αναγκάστηκε να επιστρέψει στο [[Μόναχο]]. Όμως, με την σταδιακή εξαφάνιση του [[εξπρεσιονισμός|εξπρεσιονισμού]] και την άνοδο του [[ναζισμός|ναζισμού]], αναγκάστηκε να εγκαταλείψει και τη [[Γερμανία]], για να επιστρέψει τελικά το [[1934]] στην [[Ελλάδα]].<ref>{{Cite web|url = http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=346423|title = Ο Γιώργος Μπουζιάνης επιστρέφει στο σπίτι|date = 1/8/2010|accessdate = 30/9/2015|website = ΤΟ ΒΗΜΑ|publisher = 30/9/2015|last = Λυμπεροπούλου|first = Κατερίνα}}</ref> Πριν επιστρέψει στην [[Ελλάδα]], ο [[Ελλάδα|Έλληνας]] πρέσβης στο [[Βερολίνο]], Αλέξανδρος Ρίζος-Ραγκαβής, μεσολάβησε για να διοριστεί καθηγητής στην [[Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών]]. Ο διορισμός αυτός τελικά δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, προς μεγάλη απογοήτευση του Μπουζιάνη. Επιπλέον, ο [[Αθήνα|αθηναϊκός]] καλλιτεχνικός περίγυρος αντιμετώπισε αρχικά τον ζωγράφο με αδιαφορία έως εχθρότητα.
 
Τα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου Πολέμου ήταν πολύ δύσκολα για τον ζωγράφο. Μόνο το [[1949]], όταν πραγματοποίησε μεγάλη αναδρομική έκθεση στον «Παρνασσό», το φιλότεχνο κοινό άρχισε να μιλά και πάλι με ενθουσιώδη λόγια για το ύφος και την τεχνοτροπία του Μπουζιάνη. Τα επόμενα χρόνια συμμετείχε σε εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, λαμβάνοντας μέρος - μεταξύ άλλων- το 1950 στην [[Μπιεννάλε της Βενετίας]]. Το [[1956]] του απονεμήθηκε το α΄ ελληνικό βραβείο του Διεθνούς Διαγωνισμού Γκούγκενχάιμ.<ref name=":0" /> Ήταν μέλος του [[Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος|Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ).]]
 
Μετά τον θάνατό του, το σπίτι του ζωγράφου στην Δάφνη Αττικής αγοράστηκε από τον Δήμο Δάφνης και έχει μετατραπεί σε μουσείο. Έργα του Μπουζιάνη υπάρχουν στην [[Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδος|Εθνική Πινακοθήκη]] καθώς και σε πολλές άλλες δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές εντός και εκτός [[Ελλάδα|Ελλάδας]]. Αναδρομικές εκθέσεις με έργα του πραγματοποιήθηκαν στην [[Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδος|Εθνική Πινακοθήκη]] το [[1977]] και το [[1985]], και στο Μουσείο Μπενάκη το [[2005]].