Πολύδωρος Δανιηλίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετέπειτα με εντολή του κόμματος έδρασε σε διάφορες πόλεις της Μακεδονίας μέχρι που φυλακίστηκε και εξορίστηκε διαδοχικά στη Σκιάθο και στον [[Άγιος Ευστράτιος|Άη Στράτη]] το 1930 με 1932. Σπούδασε στα [[Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο Εργαζομένων της Ανατολής|ΚΟΥΤΒ]] το 1933 όπου έκανε κριτική στο τρόπο διδασκαλίας και στο αποτέλεσμα της αγροτικής παραγωγής με αποτέλεσμα να κληθεί να κάνει αυτοκριτική, κάτι που αρνήθηκε επανειλημμένα<ref>Β.Α. ΝΕΦΕΛΟΥΔΗ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ 1906-1938 Εκδόσεις Ωκεανίδα 1984 σελ. 196-197</ref>. Όταν επέστρεψε δούλεψε στην εφημερίδα του κόμματος τον [[Ριζοσπάστης|Ριζοσπάστη]]. Πιάστηκε από το [[Δικτατορία του Μεταξά|δικτατορικό καθεστώς της 4ής Αυγούστου]] στις 17 Φλεβάρη του 1937 όπου εκτοπίστηκε στις φυλακές της [[Ακροναυπλία]]ς με εκατοντάδες άλλους κομμουνιστές. Λίγες μέρες πριν από την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου το καθεστώς τον εξόρισε στην Γαύδο όπου λίγο πριν την κατάληψη του νησιού από τους Γερμανούς απέδρασε μαζί με άλλα στελέχη του κόμματος όπως ο [[Μάρκος Βαφειάδης]] και από εκεί με την βοήθεια των ντόπιων έφθασε στην Αθήνα.

Στην Αθήνα έφτασε τον Νοέμβριο του 1941 και απέκτησε άμεσα κομματική επαφή. Λόγω της πολεμικής του εμπειρίας συμμετείχε μαζί με τους αξιωματικούς [[Θεόδωρος Μακρίδης|Θεόδωρο Μακρίδη]] και Νίκο Παπασταματιάδη στην Επιτροπή της Στρατιωτικής Οργάνωσης(ονομάστηκε ΕΛΑΣ τον Φλεβάρη του 1942) όπου είχε κυρίως ευθύνη την στρατολόγηση αξιωματικών και τις σχέσεις με άλλες στρατιωτικές οργανώσεις. Μαζί με τους δυο αυτούς αξιωματικούς υπόβαλε υπόμνημα στο Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ με κριτική για τις θέσεις σε προκήρυξη του κόμματος όπου έλεγε ότι "πολύ γρήγορα θαρθουνθα`ρθουν οι σύμμαχοι μας Άγγλοι να μας ελευθερώσουν". Γενικότερα ταυτίστηκε με τις απόψεις των στρατιωτικών συμβούλων του [[ΕΛΑΣ]] <ref>3η Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ 10-14/10/1950 Εκδόσεις ΓΛΑΡΟΣ Τα άγνωστα πρακτικά μιας σκηνοθετημένης δίκης εναντίον των πρώτων κομμουνιστών της αμφισβήτησης σελ 204-205</ref>. Συμμετείχε στην έκδοση της εφημερίδας της Κ.Ε του ΕΛΑΣ "Απελευθερωτής" αν και γενικά με την ίδρυση του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ με τους (Σαράφη, Άρη, Τζήμα) η Κ.Ε του ΕΛΑΣ περιορίστηκε στον έλεγχο των αντάρτικων σωμάτων του ΕΛΑΣ στην Αττική και της Πελοποννήσου. Συμμετείχε στην επιχείρηση του ΕΛΑΣ για την απελευθέρωση των φυλακισμένων στο νοσοκομείο "Σωτηρία". Τέλη του 1943 πέρασε στην οργάνωση της 3ης Μεραρχίας Πελοποννήσου (συνταγματάρχης Αλέξανδρος Κασσάνδρας στρατιωτικός, Δημήτριος Μίχος καπετάνιος) ως πολιτικός καθοδηγητής με το ψευδώνυμο ''Αχιλλέας''. Μετά την κάθοδο του [[Άρης Βελουχιώτης|Βελουχιώτη]] στην περιοχή πέρασε στην Εθνική Πολιτοφυλακή όπου και ονομάστηκε λοχαγός [[Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης|Π.Ε.Ε.Α]]. Οι μεταθέσεις αυτές θεωρήθηκαν ως ''υποβιβάσεις''<ref>3η Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ ό. π σελ. 209</ref>.