Ελληνοσοβιετικός Σύνδεσμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
+πηγή |
τεκμηρ. |
||
Γραμμή 6:
==Ιστορικό - σκοπός==
Ο Ελληνοσοβιετικός Σύνδεσμος συστάθηκε στις [[5 Μαρτίου]] [[1945]] στην [[Αθήνα]].<ref name="Elia">{{cite web|title=Ελληνοσοβιετικός Σύνδεσμος|url=http://www.elia.org.gr/EntryImages/1/%CE%95%CE%9B%CE%9B%CE%97%CE%9D%CE%9F%CE%A3%CE%9F%CE%92%CE%99%CE%95%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%A3%20%CE%A3%CE%A5%CE%9D%CE%94%CE%95%CE%A3%CE%9C%CE%9F%CE%A3.rtf|publisher=[[Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο|Ε.Λ.Ι.Α.]]|format=rtf|page=1|accessdate=23-06-2016}}</ref>{{efn|Η σύσταση του Συνδέσμου αναγνωρίστηκε επίσημα στις 16 Ιουνίου 1945 από το [[Πρωτοδικείο]] Αθηνών.<ref>[[#Koutsop|Κουτσοπανάγου (2000)]], σελ. 181-182.</ref>}} Πολλά από τα ιδρυτικά μέλη δεν ήταν ούτε αριστεροί, ούτε κομμουνιστές, αλλά προέρχονταν τα ευρύτερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας που κατά τη διάρκεια της [[Κατοχή]]ς είχαν προσεγγίσει το [[ΚΚΕ]], μέσω του [[ΕΑΜ|εαμικού κινήματος]].<ref name="Mnimon-183">[[#Koutsop|Κουτσοπανάγου (2000)]], σελ. 183.</ref> Το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο είχε ως πρόεδρο το Νίκο Κιτσίκη, αντιπρόεδρο το [[Νίκος Καζαντζάκης|Νίκο Καζαντζάκη]], στη θέση του γραμματέα τον καθηγητή [[Χαράλαμπος Θεοδωρίδης|Χαράλαμπο Θεοδωρίδη]] και στα μέλη περιλαμβάνονταν η συγγραφέας [[Έλλη Λαμπρίδη]] και ο καθηγητής [[Χρυσός Ευελπίδης]].<ref name="Noutsos"/> Στα ιδρυτικά μέλη του περιλαμβάνονταν και πρόσωπα (π.χ. ο ιστορικός [[Γιάννης Κορδάτος]], ο γιατρός Γιάννης Αντωνιάδης) τα οποία προπολεμικά είχαν συμμετοχή στη σύσταση του συλλόγου ''Οι Φίλοι της ΕΣΣΔ''.<ref name="Noutsos"/>
Η ίδρυση του Συλλόγου έγινε την επαύριον του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκοσμίου Πολέμου]], σε αντιστοιχία, όπως σημείωνε ο πρόεδρός του Ν. Κιτσίκης, με το πνεύμα «της μεγάλης νίκης των ελευθέρων λαών κατά των καθεστώτων της βίας, της κοινωνικής αδικίας και του πνευματικού σκότους».<ref>{{cite journal|last=Κιτσίκης|first=Ν.|title=Ελλάδα και Σοβιετική
Ένωση|year=1945|journal=Ελεύθερα Γράμματα|issue=7 Σεπτεμβρίου|page=σελ. 1|ref=Kitsikis}}</ref> Πάνω στη βάση των πατροπαράδοτων ελληνορωσικών σχέσεων και, κυρίως, στη σύγχρονη ανοικοδομητική προσπάθεια του «λαοκρατούμενου» σοβιετικού κράτους, ο Ελληνοσοβιετικός Σύνδεσμος πρόβαλε τη στόχευση για ενίσχυση της φιλίας των δυο λαών και την «αμοιβαία κατανόηση των πολιτισμών τους».<ref>[[#Kitsikis|Κιτσίκης (1945)]], σελ. 2.</ref>{{efn|Αυτές τις θέσεις ο Κιτσίκης φρόντισε να τις γνωστοποιήσει στον τότε υφυπουργό Εξωτερικών
[[Μιχαήλ Τσαμαδός|Μιχαήλ Τσαμαδό]] και στον στον καθηγητή, βυζαντινολόγο [[Διονύσιος Ζακυθηνός|Διονύσιο Ζακυθηνό]], ο οποίος ήταν υφυπουργός Τύπου και Διαφωτίσεως.<ref name="Mnimon-182"/>}} Σύμφωνα με το αναθεωρημένο Καταστατικό του 1961, ο σκοπός προσδιοριζόταν ως η καλλιέργεια των πνευματικών, εκπολιτιστικών και οικονομικών σχέσεων ανάμεσα στους Έλληνες και τους λαούς της [[Ε.Σ.Σ.Δ.]]<ref name="Elia"/> Το νεολαιίστικο τμήμα του Συνδέσμου είχε συσταθεί ως ξεχωριστό, από νομική άποψη, σωματείο. Ιδρύθηκε στις 12 Ιουλίου 1945, με την επωνυμία '''Ελληνοσοβιετικός Σύνδεσμος Νέων''' (ΕΣΣΝ). Πρώτος πρόεδρος ανέλαβε ο [[Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος|Κωνσταντίνος Ι. Δεσποτόπουλος]], με αντιπρόεδρο το [[Μενέλαος Λουντέμης|Μενέλαο Λουντέμη]]. Στη σύνθεση του πρώτου Διοικητικού Συμβουλίου συμμετείχαν οι [[Αριάδνη Κούμαρη]], [[Ήβη Κομνηνού]], [[Αριστομένης Προβελέγγιος (αρχιτέκτονας)|Αριστομένης Προβελέγγιος]], [[Ρούσσος Κούνδουρος]]. Ο ΕΣΣΝ, προβάλλοντας «την Ελλάδα σαν σύμβολο της ανθρώπινης ανάτασης στο πνεύμα, στην ελευθερία [και] στην αυτοθυσία», επιδίωκε τη σύσφυξη των σχέσεων της ελληνικής νεολαίας με τη σοβιετική, αναγνωρίζοντας τον πρωτοπόρο χαρακτήρα του σοβιετικού καθεστώτος και τον κρίσιμο ρόλο του στη διαμόρφωση της μοίρας του σύγχρονου κόσμου.<ref name="KIDesp">{{cite journal|last=Δεσποτόπουλος|first=Κ.Ι.|title=Ελληνοσοβιετικός Σύνδεσμος Νέων|journal=Ελεύθερα Γράμματα|year=1945|issue=27 Ιουλίου|pages=σελ. 16|accessdate=23-06-2016}}</ref> Ο ΕΣΣΝ εξέδιδε μηνιαίο ενημερωτικό ''Δελτίο'' (1945-47) και οργάνωνε μαθήματα για την εκμάθηση της ρωσικής γλώσσας.<ref name="Noutsos"/>
==Δραστηριότητες==
Ο Σύνδεσμος χρησιμοποίησε διάφορα μέσα για να επιτευχθούν οι σκοποί του. Μεταξύ άλλων, συνέστησε Ινστιτούτο Γραμμάτων και Επιστημών της Ρωσικής Γλώσσας, βιβλιοθήκη, διοργάνωνε εκδρομές, κινηματογραφικές προβολές, διαλέξεις κ.λπ. και μετέφραζε στα ελληνικά κείμενα ρώσων επιστημόνων και λογοτεχνών.<ref name="Elia"/> Επίσης, φρόντιζε για τη συνεργασία με τους Έλληνες που
Ο Ελληνοσοβιετικός Σύνδεσμος ήταν ο επίσημος φορέας για τη διδασκαλία της ρωσικής γλώσσας μέχρι το 1991, οπότε έπαψε να υφίσταται η Σοβιετική Ένωση. Τότε ο Σύνδεσμος και η Ρωσική Πρεσβεία ζήτησαν από τον Έλληνα εκδότη της εφημερίδας ''[[Πράβντα]]'' στη Ρωσία, Γιάννη Γιαννίκο, να αναλάβει τη συνέχιση της διδασκαλίας των ρωσικών στην Ελλάδα. Έτσι συστάθηκε το ''Ινστιτούτο Πούσκιν'',<ref>{{Cite web|url=http://www.pushkin.gr/main/el/about/institouto/|title=Σχετικά με μας. Ινστιτούτο|website=Ινστιτούτο Πούσκιν|accessdate=23-06-2016}}</ref> ως αποκλειστικός εκπρόσωπος του Ρωσικού Ανώτατου Κρατικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος ''Ινστιτούτο Ρωσικής Γλώσσας «Α.Σ. Πούσκιν»''.
Γραμμή 75 ⟶ 76 :
==Σημειώσεις==
{{παραπομπές|group=lower-greek|30em}}
==Παραπομπές==
| |||