Προσωρινή Διοίκηση του ΚΚΕ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 9:
Στα τέλη του 1939 ο αρχηγός του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης, έγκλειστος στις φυλακές της Κέρκυρας στην Αχτίνα Θ', έπειτα από πληροφορίες νεοσυλληφθέντων που ''αποδείκνυαν'' πως ο Δαμιανός Μάθεσης ήταν κι εκείνος πράκτορας των αρχών ασφαλείας, δίνει εντολή στο μέλος του Πολιτικού Γραφείου [[Γιάννης Μιχαηλίδης|Γιάννη Μιχαηλίδη]] να υπογράψει δήλωση ούτως ώστε να ελευθερωθεί, να ξανασυνδεθεί με τα παράνομα μέλη του κόμματος και να ξεκαθαρίσει το κόμμα από τους πράκτορες που δρούσαν στους κόλπους του. Ωστόσο, στη προσπάθεια σύνδεσης του με τον παράνομο μηχανισμό ο Μιχαηλίδης μπλέκεται στα δίχτυα της Ασφάλειας. Τότε, Μανιαδάκης και Τυρίμος αποφασίζουν τη ίδρυση του ''χαφιέδικου'' μηχανισμού και ο Μιχαηλίδης αναγκάζεται να συμμετάσχει<ref>Αχτίνα Θ', ό.π. σελ.226-234</ref>. Στην ίδρυση της ΠΔ κομβικό ρόλο παίζει και ο Δημήτρης Κουτσογιάννης (ψευδώνυμα Δημητριάδης, Ψαράς), καθοδηγητικό στέλεχος της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας (ΚΟΑ) του ΚΚΕ, υπεύθυνος του παράνομου τυπογραφείου του [[Ριζοσπάστης|Ριζοσπάστη]], ο οποίος ήταν πράκτορας των αρχών ασφαλείας από το [[1927]]<ref>Σχέσεις ΚΚΕ και Διεθνούς Κομμουνιστικού Κέντρου, ό.π. σελ.97</ref>. Η ΠΔ, μάλιστα, αποφάσισε να εκδώσει και δικό της Ριζοσπάστη προκειμένου να προκαλέσει σύγχυση στους κόλπους των Κομμουνιστών.
 
Η ΠΔ κατάφερε να επηρεάσει πολλά φυλακισμένα καθοδηγητικά στελέχη του ΚΚΕ, ακόμα και τον ίδιο το Νίκο Ζαχαριάδη, ο οποίος δεν υποψιαζόταν το ρόλο της, αλλά αντ' αυτού υποψιαζόταν την -καθαρή- [[Παλιά Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ|Παλιά Κεντρική Επιτροπή]] (ΠΚΕ), τον άλλο παράνομο καθοδηγητικό μηχανισμό του ΚΚΕ επί μεταξικής δικτατορίας. Εντούτοις, υπήρχαν στελέχη του ΚΚΕ τα οποία κατηγγειλανκατήγγειλαν την ΠΔ όπως ο [[Άρης Βελουχιώτης]] ο οποίος πέρασε ένα διάστημα από τους κόλπους της<ref>[http://www.epohi.gr/velouchiotis_aris_social_1962005.htm Άρθρο για τον Άρη Βελουχιώτη]</ref> και ο [[Πέτρος Ρούσος]]<ref>Πέτρος Ρούσος:Η Μεγάλη Πενταετία(1940-1945)Τόμος Α',Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή,σελ.63</ref>. Η ΠΔ βρέθηκε σε έντονη αντιπαράθεση με την ΠΚΕ την καθοδήγηση της οποίας είχε ο [[Νίκος Πλουμπίδης]] από το Σανατόριο Σωτηρία που εκρατείτο, ενώ συνεχώς αντάλλασσαν κατηγορίες για χαφιεδισμό. Ο ρόλος της ΠΔ άρχισε να αποκαλύπτεται στα τέλη του [[1940]], όταν ο πλαστός Ριζοσπάστης άρχισε να υμνεί τον [[Ιωάννης Μεταξάς|Μεταξά]] και να αποκτά έντονο [[Εθνικισμός|εθνικιστικό]] και φιλοκαθεστωτικό λόγο.
 
Τελικά η δράση της ΠΔ έληξε με την έναρξη της γερμανικής Κατοχής το [[1941]]. Καθοδηγητής της από το 1939 μέχρι το 1941 ήταν ο Μιχάλης Τυρίμος<ref>Σχέσεις ΚΚΕ και Διεθνούς Κομμουνιστικού Κέντρου,ό.π. σελ.319-320</ref>. Τον Μάιο του 1941 συγκροτήθηκε η λεγόμενη Νέα Κεντρική Επιτροπή, από στελέχη του κόμματος που απέδρασαν από τους τόπους κράτησής τους, που ξεκαθάρισε το τοπίο και έγινε η μόνη και αδιαμφισβήτητη καθοδήγηση του ΚΚΕ.