Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ {{Authority control}}
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 67:
Χαρακτηριστική είναι η συνομιλία που είχε ο [[Θανάσης Χατζής]] μαζί με τον δημοσιογράφο του [[Ριζοσπάστης|Ριζοσπάστη]] [[Κώστας Βιδάλης|Κώστα Βιδάλη]], με τον αρχηγό του κόμματος των Συντηρητικών Φιλελευθέρων, [[Στυλιανός Γονατάς|Στυλιανό Γονατά]], όπως αναφέρεται στο τετράτομο έργο του πρώτου ''«Η νικηφόρα επανάσταση που χάθηκε»'': ο Γονατάς φέρεται να τους είπε ότι ''«...αυτό είναι καθαρή τρέλα»'' και τους προειδοποίησε ότι αν προχωρήσουν στην ίδρυση αυτής της οργάνωσης, θα καλέσει τους αξιωματικούς να οργανώσουν στρατιωτικά τμήματα, κάτω από τον [[Γεώργιος Τσολάκογλου|Τσολάκογλου]], για να συντρίψουν την «ανταρσία» αυτή, όπως τη χαρακτήρισε.
 
Στα μέσα του Ιουλίου του [[1941]], το [[ΚΚΕ]] έκανε μια δεύτερη προσπάθεια επαφών. Η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος συναντήθηκε με όλους τους πολιτικούς αρχηγούς και συζήτησε μαζί τους. Το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο, με εξαίρεση τρία μικρά κόμματα που δέχθηκαν να συμπορευτούν με την απόφαση του ΚΚΕ: το [[Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας]] (ΣΚΕ), το [[Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας]] (ΑΚΕ) και η [[Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας]] (ΕΛΔ). Οι αντιπροσώποιαντιπρόσωποι των τεσσάρων αυτών κομμάτων αποφάσισαν να προχωρήσουν στην ίδρυση του «Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου».
 
=== Το ιδρυτικό κείμενο του ΕΑΜ ===
Γραμμή 101:
Το Μάιο του [[1942]] ο [[Άρης Βελουχιώτης]] μαζί με άλλους εννέα συντρόφους του έκανε την εμφάνισή του στη [[Δομνίστα]] της [[Ευρυτανία|Ευρυτανίας]] και μίλησε για τον ένοπλο αγώνα που ξεκίνησε ο [[Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός|ΕΛΑΣ]]. Παράλληλα με τον ένοπλο αγώνα του ΕΛΑΣ, το ΕΑΜ ξεκίνησε την προσπάθειά του για δημιουργία κράτους (το οποίο στη μετέπειτα φρασεολογία έμεινε γνωστό ως «Ελεύθερη Ελλάδα») σε περιοχές της υπαίθρου. Λίγους μόλις μήνες μετά, μια νέα κατάσταση διαμορφώθηκε σε μεγάλο μέρος της ελληνικής υπαίθρου. Καθιερώθηκε ένα είδος λαϊκής [[Τοπική αυτοδιοίκηση|τοπικής αυτοδιοίκησης]], άρχισε η λειτουργία σχολείων, πατάχθηκαν οι ληστείες και οι [[ζωοκλοπή|ζωοκλοπές]]<ref>[http://www.marxists.org/ellinika/archive/velouhiotis/1944/10/22.htm ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗ ΛΑΜΙΑ (22 Οκτώβρη 1944)]</ref>, ενώ λειτούργησαν επίσης και [[λαϊκά δικαστήρια]], με δικαιοδοσία να επιβάλλουν την θανατική ποινή. Το 1944 η [[Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης]] διοργάνωσε εκλογές στις οποίες πήραν μέρος πάνω από 1.000.000 άτομα<ref>Σκουλάτου, Β., Δημακόπουλου, Ν. & Κόνδη, Σ., ''Ιστορία Νεότερη και Σύγχρονη'', σελ. 269-291, Κεφάλαιο ΚΖ, Τόμος ΙΔ, Αθήνα 1977</ref>, μεταξύ αυτών και γυναίκες και νέοι άνω των 18 ετών.
 
Η δράση του ΕΑΜ όμως στις απελευθερωμένες περιοχές χαρακτηρίστηκε και από συγκρούσεις με τις υπόλοιπες οργανώσεις, όπως με την [[Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση]] του Ψαρρού, αλλά και με τον [[ΕΔΕΣ]] του στρατηγού Ζέρβα, με την αιτιολογία για τους μεν πρώτους ότι είχαν κακοποιό δράση στην περιοχή που ήλεγχεέλεγχε ο ΕΛΑΣ, για τους μεν δεύτερους ότι η δράση του ΕΛΑΣ ήταν αντεθνική.
 
=== Δεκεμβριανά ===