Βίντιν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[File:Second Bulgarian Empire after 1371.png|250px|thumb|Η Δεύτερη Βουλγαρική Αυτοκρατορία μετά το θάνατο του [[Ιβάν Αλεξάνταρ]].]]

[[File:Vidin St Demetrius Cathedral 1.jpg|right|thumb|220px|Ο Ορθόδοξος Καθεδρικός του Αγίου Δημητρίου)]]

 

Η σημασία της αυξήθηκε πάλι κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας (1185–1422) και οι''[[Δεσπότης|δεσπότες]]'' της ήταν σημαίνοντα πρόσωπα στην Αυτοκρατορία και σε αρκετές περιπτώσεις έγιναν αυτοκράτορες. Από τα μέσα του 13ου αιώνα η διοίκηση της επαρχίας περιέρχεται στην οικογένεια Σισμάν. Ιδιαίτερη αναφορά αξίξει στους [[Ιβάν Σισμάν]] και [[Ιβάν Σρατσιμίρ]] (τέλη 14ου αι.), τους τελευταίους Τσάρους πριν την οθωμανική κατάκτηση. Τα δυο ετεροθαλή αδέλφια χρίστηκαν από τον κοινό πατέρα τους, τσάρο [[Ιβάν Αλεξάντερ]], ο μεν πρώτος συναυτοκράτορας, ο δε δεύτερος Δεσπότης του Βίντιν. Ο Σρατσιμίρ αυτονομήθηκε σύντομα ([[1356]]) και οργάνωσε ανεξάρτητο βασίλειο με πρωτεύουσα το Βίντιν, διότι θεωρούσε τον εαυτό του ως μόνιμο διάδοχο, όντας πρωτότοκος γιος του τσάρου από την [[Θεοδώρα της Βλαχίας|πρώτη του σύζυγο]].

Οι δραματικές εξελίξεις σχετικά με την επαπειλούμενη ανεξαρτησία της Βουλγαρίας δεν μπορούσαν να μην επηρεάσουν το Βιδίνι. Ήδη το [[1388]], ο Ιβάν Σρατσιμίρ δέχτηκε οθωμανικές φρουρές στο βασίλειό του μετά από την τουρκική εισβολή. Αφότου απεβίωσε ο ετεροθαλής αδελφός του προσπάθησε να τον αντικαταστήσει ελέγχοντας τα εναπομείναντα εδάφη της χώρας. Την επόμενη χρονιά ([[1396]]), ο ηγεμόνας και οι κάτοικοι της πόλης τάχθηκαν στο πλευρό των δυτικών δυνάμεων της τελευταίας [[Σταυροφορίες|Σταυροφορίας]] που οργάνωνε ο Ούγγρος βασιλιάς Σιγισμούνδος του Λούξεμπουργκ. Η τραγική της κατάληξη σηματοδοτείται από τη [[Μάχη της Νικόπολης του Δούναβη|μάχη της Νικόπολης]] μέσα στην ίδια χρονιά ([[25 Σεπτεμβρίου]]). Ο νικητής Βαγιαζήτ έφτασε στο Βιδίνι το [[1397]] και συνέλαβε τον Ιβάν, τον οποίο και έστειλε στην [[Προύσα]]. Μολαταύτα, ο διάδοχος του Σρατσιμίρ, [[Κωνσταντίνος Β΄ της Βουλγαρίας|Κωνσταντίνος Β']], ήλεγχε μέρος της περιοχής μέχρι το [[1422]].

 

Το οθωμανοκρατούμενο Βίντιν έγινε έδρα του στασιαστή [[Οσμάν Πασβάτογλου]], που έδρασε κατά του σουλτάνου [[Σελίμ Γ΄]] στα τέλη του [[18ος αιώνας|18ου αιώνα]], όντας κυβερνήτης της πόλης μεταξύ [[1794]] και [[1807]]. Σ΄ αυτήν την περίοδο ανήκουν αναγνωρίσιμα κτίσματα όπως το [[μαυσωλείο]] και η βιβλιοθήκη.