Μεταφυσική ζωγραφική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Με τον όρο '''μεταφυσική ζωγραφική''' ([[ιταλική γλώσσα|ιταλ.]]: ''Pittura metafisica'') ή '''μεταφυσική τέχνη''', αναφερόμαστε σε ένα είδος [[ζωγραφική|ζωγραφικής]] που άνθισε κατά την περίοδο 1911-20 στην [[Ιταλία]], κυρίως μέσα από το έργο του [[Τζόρτζιο ντε Κίρικο]], που θεωρείται ιδρυτής της, καθώς και των [[Αλμπέρτο Σαβίνιο]] (ψευδώνυμο του Αντρέα ντε Κίρικο), [[Κάρλο Καρά]] και [[Τζόρτζιο Μοράντι]]. Ως καλλιτεχνικό ρεύμα υπήρξε βραχύβιο και επηρέασε περισσότερο το [[υπερρεαλισμός|υπερρεαλιστικό]] κίνημα. Ο ακριβής ορισμός της είναι εν γένει δύσκολος, ωστόσο κύριο χαρακτηριστικό της «μεταφυσικής» τέχνης είναι η αινιγματική εικονογραφία, στα πλαίσια ονειρικών, νοσταλγικών ή ελεγειακών συνθέσεων, όπως συναντώνται χαρακτηριστικά στα πρώιμα έργα του ντε Κίρικο, τα οποία περιέχουν τυπικά μοτίβα, θέματα και τεχνικές της Μεταφυσικής Ζωγραφικής, στην προσπάθεια αναζήτησης της αινιγματικής πλευράς της πραγματικότητας. Το θεωρητικό και φιλοσοφικό υπόβαθρό της συνδέεται με τη φιλοσοφία των [[Φρειδερίκος Νίτσε|Φρήντριχ Νίτσε]] και [[Αρτούρ Σοπενχάουερ|Σοπενχάουερ]]. O Νίτσε χαρακτήριζε την [[τέχνη]] ως «αληθινή μεταφυσική δραστηριότητα της ζωής» και ο ντε Κίρικο δανείστηκε τη διαπίστωσή του πως όλες οι μεταφυσικές εμπειρίες έχουν τις ρίζες τους στο παρόν και στο φυσικό κόσμο<ref>Magdalena Holzhey, ''Τζόρτζιο ντε Κίρικο'', Taschen, 2006, σελ. 15</ref>.