Αντρέ Μωρουά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Xaris333 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ →‎Παραπομπές: clean up, αντικατέστησε: {{reflist}} → {{παραπομπές}} με τη χρήση AWB
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες συγγραφέα
Ο '''Αντρέ Μωρουά''' (''André Maurois'', [[26 Ιουλίου]] [[1885]] – [[9 Οκτωβρίου]] [[1967]]) ήταν Γάλλος συγγραφέας, λογοτέχνης και ακαδημαϊκός του εικοστού αιώνα.
| όνομα = Αντρέ Μωρουά
| εικόνα = AndreMaurois.JPG
| μέγεθος εικόνας =
| λεζάντα =
| ψευδώνυμο =
| όνομα γέννησης =
| ημερομηνία γέννησης = [[26 Ιουλίου]] [[1885]]
| τόπος γέννησης = Ελμπέφ, [[Γαλλία]]
| ημερομηνία θανάτου = [[9 Οκτωβρίου]] [[1967]] (82 ετών)
| τόπος θανάτου = [[Νεϊγί-συρ-Σεν]], [[Γαλλία]]
| κοιμητήριο =
| επάγγελμα =
| γλώσσα = [[Γαλλική γλώσσα|Γαλλική]]
| εθνικότητα =
| εθνότητα =
| υπηκοότητα =
| εκπαίδευση =
| alma_mater =
| περίοδος =
| είδος = [[Μυθιστόρημα]], [[βιογραφία]], [[δοκίμιο]]
| θέμα =
| κίνημα =
| αξιοσημείωτα =
| σύζυγος =
| συνεργάτης =
| τέκνα =
| συγγενείς =
| διακρίσεις = Μέλος της [[Γαλλική Ακαδημία|Γαλλικής Ακαδημίας]]
| υπογραφή =
| module =
| ιστοσελίδα =
}}
Ο '''Αντρέ Μωρουά''' (''André Maurois''), ψευδώνυμο του '''Εμίλ Σαλομόν Βίλελμ Ερζόγκ''' (''Émile Salomon Wilhelm Herzog'', [[26 Ιουλίου]] [[1885]] - [[9 Οκτωβρίου]] [[1967]]) ήταν [[Γαλλία|Γάλλος]] λογοτέχνης και ακαδημαϊκός που διακρίθηκε ως δοκιμιογράφος, ιστοριογράφος και μυθιστοριογράφος αλλά έγινε, κυρίως, γνωστός για τις μυθιστορηματικές βιογραφίες του, από τις οποίες καλύτερη θεωρείται εκείνη που αφορά τον [[Μαρσέλ Προυστ]] (''Σε αναζήτηση του Μαρσέλ Προυστ'')<ref>Ιστορικό Λεύκωμα 1967, σελ. 149, Καθημερινή (1997)</ref>).
 
==Βιογραφικά στοιχεία==
Ο Μωρουά γεννήθηκε στην πόλη [[Ελμπέφ]] του νομού [[Σεν Μαριτίμ]] με το αρχικό όνομα '''Εμίλ Σαλομόν Βίλελμ Χέρζόγκ''' (Emile Salomon Wilhelm Herzog). Οι γονείς του ήταν [[Αλσατία|Αλσατοί]] εβραϊκής καταγωγής: ο κατασκευαστής Ερνέστ ΧερζόγκEρζόγκ και η Αλίς Λεβύ-Ρουέφ-ΧερζόγκEρζόγκ. Αλλά η οικογένεια είχε εγκαταλείψει την Αλσατία μετά τον Γαλλοπρωσικό πόλεμο του 1870-71 και είχε καταφύγει στη [[Νορμανδία]], όπου διατηρούσε βιοτεχνία κατεργασίας μαλλιού (στο Ελμπέφ), οπότε ο γιος τους μαθήτευσε στο καλό Λύκειο «Πιέρ Κορνέιγ» στη [[Ρουέν]]<ref name="LyCo6">[http://lgcorneille-lyc.spip.ac-rouen.fr/spip.php?article6 Lycée Pierre Corneille de Rouen - History]</ref>.
 
Κατά τον [[ΑΠΠΑ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] ο Εμίλ κατατάχθηκε στον γαλλικό στρατό, όπου υπηρέτησε ως διερμηνέας και αργότερα ως σύνδεσμος με τον Βρετανικό στρατό. Το πρώτο του μυθιστόρημα, ''Les silences du colonel Bramble'' (''Οι σιωπές του συνταγματάρχη Μπραμπλ'', 1918), ήταν μία πνευματώδης αλλά και κοινωνικά ρεαλιστική καταγραφή των σχετικών εντυπώσεων και εμπειριών του, και σημείωσε άμεση εκδοτική επιτυχία στη Γαλλία. Μεταφράστηκε και έγινε επίσης δημοφιλές στη Μεγάλη Βρετανία και στις άλλες αγγλόφωνες χώρες. Πολλά άλλα έργα του Μωρουά μεταφράσθηκαν γρήγορα στην αγγλική (κυρίως από τον Χάμις Μάιλς), καθώς συχνά είχαν βρετανικό θέμα, όπως οι βιογραφίες του των [[Μπέντζαμιν Ντισραέλι|Ντισραέλι]], [[Λόρδος Βύρων|Λόρδου Βύρωνος]] και [[Πέρσι Σέλλεϋ|Σέλλεϋ]].
 
Το [[1938]] ο Μωρουά εκλέχθηκε μέλος της [[Γαλλική Ακαδημία|Γαλλικής Ακαδημίας]], στην 26η έδρα της. Ο Μωρουά ενθαρρύνθηκε και υποβοηθήθηκε στο να θέσει υποψηφιότητα για μέλος από τον στρατάρχη [[Φιλίπ Πεταίν]], πράγμα που το αναγνωρίζει με ευχαριστίες στην αυτοβιογραφία του το 1941, παρότι οι πορείες τους είχαν αποκλίνει απότομα, με τον Πεταίν να έχει γίνει πρόεδρος του [[Κυβέρνηση του Βισύ|φιλοναζιστικού γαλλικού καθεστώτος του Βισύ]].
 
Με την έναρξη του [[ΒΠΠΒ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ ΠαγκόσμιουΠαγκοσμίου Πολέμου]] ο Μωρουά διορίστηκε ως Γάλλος Παρατηρητήςπαρατηρητής Αξιωματικόςαξιωματικός στο Γενικόγενικό Αρχηγείοαρχηγείο του Βρετανικούβρετανικού Στρατούστρατού. Με αυτή του την ιδιότητα πήγε με τον αγγλικό στρατό στο [[Βέλγιο]]. Γνώριζε προσωπικά τους κυριότερους Γάλλους κυβερνητικούς πολιτικούς και στις 10 Ιουνίου 1940 στάλθηκε από αυτούς σε αποστολή στο Λονδίνο. Η κατάρρευση της Γαλλίας και η επακόλουθη ανακωχή τερμάτισαν αυτή την αποστολή. Ο Μωρουά, όντας σε αργία, ταξίδεψε τότε από την [[Αγγλία]] στον [[Καναδάς|Καναδά]], γράφοντας για αυτή την περίοδο της ζωής του στο έργο ''Τραγωδία στη Γαλλία''. Αργότερα στον πόλεμο υπηρέτησε στις Ελεύθερες Γαλλικές Δυνάμεις.
 
Παρότι το «Αντρέ Μωρουά» ήταν αρχικά απλώς το λογοτεχνικό του ψευδώνυμο, το κατέστησε επίσημο όνομά του το [[1947]].
Γραμμή 64 ⟶ 97 :
* ''Histoire de France'' (''Ιστορία της Γαλλίας'', 1947)
* ''Des mondes impossibles'' (1947)
* ''A la recherche de Marcel Proust'' (''Σε αναζήτηση του Μαρσέλ Προυστ'', 1949, μελέτη και λογοτεχνική βιογραφία)
* ''Alain'' (1950, μελέτη και λογοτεχνική βιογραφία)
* ''Ce que je crois'' (1951)