Γκόρνα Οριαχόβιτσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 22:
H '''Γκόρνα Οριαχόβιτσα''' ([[Βουλγαρική γλώσσα|βουλγαρικά]]: ''Горна Оряховица'') είναι πόλη της βόρειας [[Βουλγαρία]]ς, στην Επαρχία του [[Βέλικο Τάρνοβο]], 7 χλμ. βορειοανατολικά της ομώνυμης πόλης και 247 χλμ. βορειοανατολικά της [[Σόφια]]ς με πληθυσμό 32.079 κατοίκους (2012. Είναι κτισμένη σε ένα οροπέδιο που δεσπόζει στην κοιλάδα του ποταμού Γιάντρα και αποτελεί σιδηροδρομικό κόμβο.
Το γειτονικό χωριό Αρμπάνασι είναι διατηρητέος οικισμός με μεγάλο αριθμό ιστορικών μνημείων, όπως μεσαιωνικές εκκληξσίες και παραδείγματα αρχιτεκτονικής της Βουλγαρικής Εθνικής Αφύπνισης (1762-1878).
== Ιστορία ==
===Αρχαία ιστορία===
Υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα ενός ανθρώπινου καταυλισμού στην περιοχή της Γκόρνα Οριαχόβιτσα από το δεύτερο μισό της 5ης π. Χ. χιλιετίας ([[Νεολιθική περίοδος|Μέση Νεολιθική]] Εποχή). Υπάρχουν ίχνη μεταγενέστερου [[Θράκες|Θρακικού]] οικισμού μεταξύ του Λόφου Καμάκα (''Η Πέτρα'') και του Οροπεδίου Αρμπάνασι. Κάτοικοί της ήταν η φυλή των Κρόβυζων, που ανήγειραν το Φρούριο Καμάκα, που διατηρήθηκε από τον 5ο μέχρι τον 1ο αιώνα π. Χ., οπότε οι [[Αρχαία Ρώμη|Ρωμαίοι]] ανήγειραν το δικό τους οχυρωμένο οικισμό πάνω στα ερείπιά του. Σταδιακά έγινε ισχυρή οικονομικά μέσω της καλλιέργειας σταφυλιών και της παραγωγής κρασιού. Η ζωή του οικισμού αυτού συνεχίστηκε μέχρι τον ερχομό των [[Σλάβοι|Σλάβων]] (6ος-7ος αιώνας). Δεν υπάρχουν ουσιαστικά αποδείξεις μόνιμης εγκατάστασης μεταξύ του 7ου και του 12ου αιώνα.
Κατά τον 3ο και 4ο αιώνα οικοδομήθηκε, 3.5 χλμ. δυτικά της πόλης, το αμυντικό οχυρό Rahovets, το οποίο σ’ όλη της διάρκεια του Μεσαίωνα αποτελούσε το μεγαλύτερο μεσαιωνικό οχυρό στη βουλγαρική επικράτεια. Χρησιμοποιήθηκε μάλιστα και από τους Τούρκους στα 1332 – 1444, κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του Λαδίσλαου Γ΄ Γιαγκελόν, βασιλιά της [[Πολωνία]]ς, εναντίον των Οθωμανών.
| |||