Βίβιαν Λι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{Προβεβλημένο λήμμα}}

{{Πληροφορίες προσώπου

|εικόνα = Vivien Leigh Gone Wind Restored.jpg

|πλάτος_εικόνας = 250px

|εργοδότης =

}}

 

Η Βίβιαν Λι ήταν κυρίως θεατρική ηθοποιός και συνεργαζόταν συχνά με τον δεύτερο σύζυγό της, τον ηθοποιό [[Λόρενς Ολίβιε]], που για σχεδόν μια εικοσαετία τη σκηνοθέτησε σε αρκετές από τις θεατρικές εμφανίσεις της, ενώ σε πολλές συμπρωταγωνίστησαν. Κατά τη διάρκεια της τριακονταετούς σταδιοδρομίας της στη σκηνή υποδύθηκε ποικίλους και διαφορετικούς ρόλους, σε έργα των δημοφιλέστερων θεατρικών συγγραφέων, όπως οι [[Νόελ Κάουαρντ]], [[Τζορτζ Μπέρναρντ Σω]] και [[Ουίλλιαμ Σαίξπηρ]]. Η καριέρα της συνεχίσθηκε σποραδικά μετά το διαζύγιο της με τον Ολίβιε το 1960.

Ο Ολίβιε προσπαθούσε για καιρό να κάνει επιτυχία στον κινηματογράφο. Παρά την επιτυχία του στην Αγγλία, ήταν άγνωστος στις Ηνωμένες Πολιτείες και οι προσπάθειές του στο παρελθόν να προσελκύσει το αμερικάνικο κοινό δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα. Του προσφέρθηκε ο ρόλος του Χίθκλιφ στην κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος της [[Έμιλι Μπροντέ]] ''[[Ο Πύργος των Καταιγίδων (ταινία 1939)|Ανεμοδαρμένα Ύψη]]'' ''(Wuthering Heights)'' το [[1939]] (που προβλήθηκε στην Ελλάδα με τίτλο ''Ο πύργος των καταιγίδων'')<ref>[http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=3669820&publDate=15/8/1996 ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ : Στα "ύψη" της ωραίας ερωμένης<!-- Bot generated title -->]</ref> και ταξίδεψε στο Χόλιγουντ, αφήνοντας τη Λι στο Λονδίνο. Ο σκηνοθέτης της ταινίας, [[Γουίλιαμ Γουάιλερ]], προσέφερε στη Λι τον δευτερεύοντα ρόλο της Ισαβέλλας. Εκείνη όμως αρνήθηκε, καθώς προτιμούσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο, εκείνον της Κάθι, που είχε ανατεθεί στη [[Μερλ Όμπερον]].<ref>Berg, A. Scott. ''Goldwyn'', Sphere Books, 1989. ISBN 0-7474-0593-X, σελ. 323</ref>

 

 

Τα γυρίσματα αποδείχθηκαν δύσκολα για εκείνη. Ο Κιούκορ απομακρύνθηκε και αντικαταστάθηκε από τον [[Βίκτορ Φλέμινγκ]], με τον οποίο η Λι είχε συνεχείς διενέξεις. Η Λι και η [[Ολίβια Ντε Χάβιλαντ]] συναντούσαν κρυφά τον Κιούκορ για να τους δώσει συμβουλές πάνω στους ρόλους τους. Σύναψε φιλικές σχέσεις με τον [[Κλαρκ Γκέιμπλ]], με τη σύζυγό του [[Κάρολ Λόμπαρντ]] και με την [[Ολίβια Ντε Χάβιλαντ]] αλλά φιλονικούσε με το [[Λέσλι Χάουαρντ]], με τον οποίο ήταν υποχρεωμένη να ερμηνεύσει αρκετές ερωτικές σκηνές. Μερικές φορές αναγκαζόταν να εργάζεται επτά ημέρες την εβδομάδα, συχνά μέχρι αργά τη νύχτα, πράγμα που την κατέβαλε. Στο μεταξύ ο Ολίβιε, είχε αναλάβει δουλειά στη Νέα Υόρκη. Σε μια υπεραστική κλήση μεταξύ τους είπε:

[[File:Vivien_Leigh_in_Waterloo_Bridge_trailer.jpg|upright|thumb|Σε στιγμιότυπο της ταινίας ''[[Η Γέφυρα της Αμαρτίας (ταινία 1940)|Η γέφυρα της αμαρτίας]]'' (Waterloo Bridge, 1940)]]

 

 

Ακολούθησε η συνεργασία του ζευγαριού στο Μπρόντγουεϊ, όπου ανέβασαν το [[Ρωμαίος και Ιουλιέτα]], αλλά οι κριτικές ήταν εξαρχής αρνητικές. Ο τύπος ασχολήθηκε με την έναρξη της σχέσης τους, με το γεγονός ότι είχαν ερωτικές σχέσεις ενώ ήταν παντρεμένοι και με το γεγονός ότι δεν έσπευσαν να συνεισφέρουν με τον τρόπο τους στον πόλεμο που είχε ξεσπάσει στην Ευρώπη. Οι περισσότερες από τις ευθύνες για την αποτυχία της παράστασης, αποδόθηκαν στη σκηνοθεσία του Ολίβιε, αλλά και η Λι είχε επικριτές που σχολίασαν την άρθρωσή της. Το ζευγάρι είχε επενδύσει σχεδόν όλες τις οικονομίες τους στο σχέδιο, και η αποτυχία είχε σαν αποτέλεσμα την οικονομική τους καταστροφή.<ref>Holden, Anthony, ''Olivier,'' Sphere Books Limited, 1989, ISBN 0-7221-4857-7, σελ. 189–190</ref>

Το [[1943]] η Λι περιόδευσε στη Βόρεια Αφρική όπου εμψύχωνε τα στρατεύματα των συμμάχων, αλλά σύντομα αρρώστησε. Ο επίμονος βήχας και πυρετός την ταλαιπωρούσαν και την επόμενη χρονιά της διέγνωσαν φυματίωση του αριστερού πνεύμονα. Έμεινε αρκετές εβδομάδες στο νοσοκομείο, μέχρι να δείξει σημάδια καλυτέρευσης. Την επόμενη χρονιά κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας ''Καίσαρ και Κλεοπάτρα'' ''(Caesar And Cleopatra, 1945)'' ανακάλυψε ότι ήταν έγκυος, αλλά απέβαλε. Μετά την αποβολή έπεσε σε βαθιά κατάθλιψη και έφτασε σε σημείο να επιτεθεί προφορικά στον Ολίβιε μέχρι που έπεσε στο πάτωμα, σπαράζοντας με λυγμούς. Αυτή ήταν η πρώτη από μια σειρά εκρήξεων που προκαλούνταν από τη [[διπολική διαταραχή]]. Τα συμπτώματα που τη χαρακτήριζαν ήταν οι κρίσεις υπερκινητικότητας που ακολουθούνταν από μια περίοδο κατάθλιψης και μια εκρηκτικής συμπεριφοράς. Μετά τα επεισόδια η Λι δεν είχε καμία ανάμνηση της συμπεριφοράς της και κυριευόταν από αμηχανία.<ref>Holden, σελ. 221–222</ref>

 

 

Το 1947, ο Ολίβιε χρίστηκε ιππότης και η Λι τον συνόδευσε στα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ για την τελετή. Με αυτόν τον τρόπο έγινε Λαίδη Ολίβιε και μετά το διαζύγιό τους, αναφέρονταν στις κοσμικές στήλες ως Βίβιαν ή Λαίδη Ολίβιε.

 

 

 

[[Αρχείο:Vivien Leigh in Streetcar Named Desire trailer 1.jpg|thumb|200px|right|Ως Μπλανς Ντυμπουά στην ταινία [[Λεωφορείον ο Πόθος]].]]

Ο πρώτος σύζυγός της, Λι Χόλμαν, τη στήριξε πολύ σε αυτή την περίοδο της ζωής της και ο Μέριβεϊλ εμφανίστηκε δίπλα της σε μια περιοδεία της στην Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία και τη Λατινική Αμερική που διήρκεσε ένα χρόνο και έλαβε καλές κριτικές. Η Λι αποσπούσε πλέον καλές κριτικές χωρίς να χρειάζεται να μοιράζεται το προσκήνιο με τον Ολίβιε. Αν και βασανιζόταν ακόμα από περιόδους κατάθλιψης, συνέχισε να εργάζεται στο θέατρο και το 1963 κέρδισε βραβείο ΤΟΝΥ για τη συμμετοχή της στο μιούζικαλ ''Τόβαριτς'' ''(Tovarich)''. Παράλληλα εμφανίστηκε επίσης στις ταινίες ''[[Το τέλος μιας αγάπης]]'' ''(The Roman Spring of Mrs. Stone, 1961)'' και στο ''[[Πλοίο των Τρελών]]'' ''(Ship Of Fools, 1965)''.<ref>Edwards, σελ. 266–272</ref> Περιστασιακά εμφανίσθηκε στην τηλεόραση σε συνεντεύξεις και συζητήσεις.<ref>[http://www.youtube.com/watch?v=4c6kR9ORqUc Vivien Leigh Interview-Part One Small World - YouTube<!-- Bot generated title -->]</ref>

 

 

 

Η Λι προτιμούσε να δουλεύει στο θέατρο, παρά την επιτυχημένη της πορεία στον κινηματογράφο. Ξεκίνησε από το θέατρο το 1935 και συνέχισε να το υπηρετεί μέχρι και το θάνατό της το 1967. Έκανε το ντεμπούτο της στο θεατρικό σανίδι με την παράσταση ''The Green Sash'' το οποίο ακολούθησε η εμφάνιση της στο θεατρικό έργο των Καρλ Στέρνχαϊμ και Άσλεϊ Ντιουκς ''The Masc Of Virtue'' το Μάιο του 1935 που παρουσιάστηκε στο θέατρο Ambassadors του Λονδίνου. Η Λι απέσπασε διθυραμβικές κριτικές για την ερμηνεία της στο ''The Masc Of Virtue'' <ref name="autogenerated2005"/> και την επόμενη χρονιά ερμήνευσε το ρόλο της βασίλισσας Άννας στο έργο του Γουίλιαμ Σαίξπηρ ''Ριχάρδος Β' '' που σκηνοθέτησε ο Τζορτζ Γκίλγκουντ. Η συνάντησή της με τον Λόρενς Ολίβιε το 1935 και η μετέπειτα συνεργασία τους στην ταινία ''Μέσα στις φλόγες'' το 1937, αποτέλεσε σταθμό για την καριέρα της. Οι δυο τους αποτέλεσαν ζευγάρι τόσο στη ζωή, όσο στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Πρώτη τους θεατρική συνεργασία αποτέλεσε η μεταφορά του έργου του Σαίξπηρ ''Άμλετ'', ενώ συνέχισαν μια σταθερή παράλληλη πορεία στο χώρο του θεάτρου με παραστάσεις όπως: ''Ρωμαίος και Ιουλιέτα'' το 1940, ''Ριχάρδος Γ' '' το 1948, ''Αντιγόνη'' το 1949, ''Καίσαρ και Κλεοπάτρα'' και ''Αντώνιος και Κλεοπάτρα'' το 1951, ''Ο κοιμώμενος πρίγκιπας'' το 1953, ''Δωδέκατη νύχτα'' και ''[[Μάκβεθ]]'' το 1955 και ''Τίτος Ανδρόνικος'' το 1955 και το 1957. Ο Ολίβιε τη σκηνοθέτησε επίσης στις παραστάσεις: ''Με τα δόντια'' το 1945 και ''Λεωφορείον ο Πόθος'' το 1949. Οι δυο τους χώρισαν το 1960 και έτσι διεκόπη η συνεργασία τους, η Λι συνέχισε να εργάζεται στο θέατρο πάραυτα, κερδίζοντας βραβείο Τόνυ για την ερμηνεία της στο μιούζικαλ ''Τόβαριτς'' το 1963. Τελευταία της θεατρική εμφάνιση αποτέλεσε η παράσταση ''Ιβάνωφ'' του [[Αντόν Τσέχωφ]], ενώ ετοιμαζόταν να πρωταγωνιστήσει στη θεατρική παράσταση ''Ευαίσθητη Ισορροπία'' του Έντουαρντ Άλμπι πριν το θάνατό της το 1967.

 

==Προσωπική ζωή==

 

{{απόσπασμα|''Εγώ θα ενσαρκώσω τη Σκάρλετ Ο' Χάρα. Ο Λόρενς δεν πρόκειται να υποδυθεί το Ρετ Μπάτλερ, αλλά εγώ θα ενσαρκώσω τη Σκάρλετ. Περιμένετε και θα δείτε.''<ref>Coleman, σελ. 76–77, 90, 94–95</ref>}}

 

 

Το [[1958]], η Λι θεωρώντας ότι ο γάμος της είχε πλέον λήξει, σύναψε ερωτική σχέση με τον ηθοποιό Τζακ Μέριβεϊλ, ο οποίος γνώριζε την ιατρική κατάσταση της Λι και διαβεβαίωσε τον Ολίβιε ότι θα τη φρόντιζε. Την επόμενη χρονιά εμφανίστηκε με επιτυχία στην κωμωδία του Νόελ Κάουαρντ ''Look After Lulu''.

==Κριτικές==

[[αρχείο:vivienleighblackandwhite.jpg|142px|thumb]]

 

Υποδύθηκε πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες, αρχικά σε δραματικά έργα και έπειτα πρόσθεσε και την κωμωδία στο ρεπερτόριό της ερμηνεύοντας θεατρικά έργα του [[Νόελ Κάουαρντ]] και συμμετέχοντας σε μιούζικαλ. Η ίδια υποστήριξε ότι:

Έλαβε αναγνωρισιμότητα αμέσως μετά τις πρώτες της θεατρικές εμφανίσεις στην Αγγλία και έγινε γνωστή και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού με τη συμμετοχή της στο ''Όσα Παίρνει ο Άνεμος'' για την οποία οι ''New York Times'' έγραψαν ότι: {{απόσπασμα|''Η επιλογή της ως Σκάρλετ Ο'Χάρα δικαίωσε το παράλογο κυνήγι ταλέντων από το οποίο αναδείχτηκε νικήτρια. Είναι τόσο κατάλληλη για το ρόλο όσον αφορά ταλέντο και εμφάνιση που οποιαδήποτε άλλη επιλογή θα ήταν ασύλληπτη.''<ref>Haver, σελ. 305</ref>}}

 

 

Όσον αφορά τις θεατρικές της εμφανίσεις η Λι έλαβε τόσο την εύνοια, όσο και την απόρριψη ορισμένων κριτικών που την έβλεπαν απλά ως τη σύζυγο του Λόρενς Ολίβιε. Κύριος πολέμιός της υπήρξε ο Κένεθ Τάιναν, ο οποίος σχολίασε αρνητικά τόσο την εμφάνισή της στο ''Τίτος Ανδρόνικος'', ως Λαβίνια, όσο και την εμφάνισή της στο ''Μάκβεθ'', ως Λαίδη Μάκβεθ.<ref>[http://www.guardian.co.uk/stage/2003/jun/25/theatre.samanthaellis Guardian Unlimited] Ellis, Samantha, for ''The Guardian'', 23 Ιουνίου 2003 (απόφθεγμα από Kenneth Tynan). Ανακτήθηκε 7 Ιανουαρίου 2005. Μετά το θάνατό της ωστόσο πολλοί κριτικοί έσπευσαν να γράψουν ότι η ερμηνεία της ως Λαίδη Μάκβεθ αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα στο χώρο του θεάτρου</ref><ref>Taylor, σελ. 99</ref>

| 1940

| ''Waterloo Bridge''

|

|-