Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Ελλάδα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ [http://www.eie.gr/nhrf/institutes/ihr/index-gr_IHR.html]</ref>.

*Το Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών ιδρύθηκε στις 11 Μαίου 1960 με πράξη του Δ.Σ του τότε Βασιλικού Ιδρύματος Ερευνών κι άρχισε να λειτουργεί τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς. Αρχικά στεγάσθηκε στο ιδιόκτητο διαμέρισμα της Αλεξάνδρας Μιχαήλ Μελά στη Βασιλίσσης Σοφίας 4. Από το χειμώνα του 1967 μεταστεγάστηκε στον 5ο όροφο του μόλις αποπερατωθέντος κτηρίου του Ε.Ι.Ε. Το 1989 μετονομάσθηκε σε Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών.

Ο νέος ελληνισμός αυτονομείται ως ερευνητικό πεδίο: στα είκοσι πρώτα χρόνια της δράσης του Κέντρου, επιχειρείται η «απογραφή των πνευματικών θησαυρών του τόπου σε εθνικό επίπεδο»<ref>Πασχάλης Κιτρομηλίδης, «Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: 1958-2008 Ίδρυση-πορεία -προοπτικές, Αθήνα, 2008, σελ.69</ref>Έτσι οι κύριες κατευθύνσεις ήταν η απογραφή της ελληνικής βιβλιογραφικής παραγωγής, η καταλογογράφηση και έκδοση αρχειακού υλικού, βιβλιολογικά και γραμματολογικά ενδιαφέροντα. Από το 1980 έως το 2000, ενσωματώνεται η οικονομική και κοινωνική ιστορία, η ιστορική γεωγραφία και δημογραφία, η ιστορία των θεσμών, η ιστορία της τεχνολογίας, η ιστορία της νεοελληνικής τέχνης. Οι ερευνητικοί ορίζοντες του Ινστιτούτου εμπλουτίστηκαν με τη σύγκληση διεθνών επιστημονικών συναντήσεων.

Το Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών άργησε να αποκτήσει ένα δικό του περιοδικό επιστημονικό βήμα και οι συνεργάτες του Κέντρου εξέδιδαν τις εργασίες τους στο περιοδικό ''[[Ο Ερανιστής]]'' του Όμιλου Μελέτης Ελληνικού Διαφωτισμού. Το 1981 απέκτησε το ''Τετράδια Εργασίας''<ref>Δημήτρης Αποστολόπουλος, «Ο Κ.Θ.Δημαράς ο Όμιλος Μελέτης του Ελληνικού Διαφωτισμού (ΟΜΕΔ) και το Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνων (ΚΝΕ)», Αντί, τχ.850 (9 Σεπτεμβρίου 2005), σελ.38</ref>