Παλλαϊκόν Μέτωπον: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 5:
== Η δράση του Μετώπου ==
Το Παλλαϊκό Μέτωπο εξέλεξε 15 βουλευτές και αρχηγός της κοινοβουλευτικής του ομάδας ορίστηκε ο [[Στέλιος Σκλάβαιμας]]. Εντύπωση δημιούργησε το γεγονός ότι ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ [[Νίκος Ζαχαριάδης]] δεν εξελέγη βουλευτής στον Πειραιά, θέση την οποία κατέλαβε ο Μανώλης Μανωλέας.
Το Παλλαϊκό Μέτωπο ήρθε σε σφοδρή σύγκρουση με τον [[Ιωάννης Μεταξάς|Μεταξά]] καταγγέλλοντας τον ως πιθανό δικτάτορα. Ακόμα, κατήγγειλε το [[Λαϊκό Κόμμα]] ως σταθερό πρωταγωνιστή της δικτατορικής εκτροπής. Απέναντι στους [[Κόμμα Φιλελευθέρων|Φιλελεύθερους]] κράτησε κριτική στάση για την ανεκτικότητά τους, αλλά προσπάθησε ταυτόχρονα να τους προσεγγίσει προκειμένου να συγκροτήσουν μια αντιδικτατορική-αντιφασιστική συμμαχία. Τελικά, υπέγραψαν από κοινού μυστική συμφωνία, η οποία έμεινε στην Ιστορία ως [[Σύμφωνο Σοφούλη-Σκλάβαινα]]. Εντούτοις, το Σύμφωνο θα παραβιαστεί αργότερα από τους Φιλελεύθερους, που δεν θα το εφαρμόσουν στην πράξη εξ ολοκλήρου. Ακόμα σημαντική ήταν η συμβολή του Μετώπου στην ανάπτυξη των εργατικών αγώνων. Την επόμενη του ξεσπάσματος της μεταξικής δικτατορίας είχε προγραμματιστεί [[Γενική Απεργία]]. Ωστόσο, η πραγματοποίησή της διακόπηκε βίαια από το ξέσπασμα της [[Δικτατορία της 4ης Αυγούστου|μεταξικής δικτατορίας]] το οποίο στήριξε το παλάτι, με πρόσχημα την "αποσόβηση του Κομμουνιστικού κινδύνου".
| |||