Υστεροβυζαντινή περίοδος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Υστεροβυζαντινή περίοδος''' ή '''Περίοδος των Παλαιολόγων''' ή '''Παλαιολόγεια Αναγέννηση{{πηγή}}''' είναι μια ιστορική περίοδος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που ξεκινά το [[1261]], όταν η πρωτεύουσα [[Κωνσταντινούπολη]], που ως τότε βρισκόταν υπό την κατοχή των Φράγκων, ανακαταλαμβάνεται από τον [[Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος|Mιχαήλ H΄ Παλαιολόγο]]. Η περίοδος λήγει με την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους το [[1453]]. Η δυναστεία των Παλαιολόγων παραμένει στο θρόνο της αυτοκρατορίας ολόκληρο αυτό το διάστημα, στο οποίο παρατηρείται μια άνθηση και ανανέωση της [[βυζαντινή τέχνη|βυζαντινής τέχνης]] και [[φιλοσοφία]]ς με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό την στροφή προς την [[αρχαία Ελλάδα|κλασική αρχαιότητα]].