Κλαβίχορδο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''κλαβίχορδο''' είναι [[πληκτροφόρο]] [[χορδόφωνο]] [[μουσικό όργανο]] που πρωτοεμφανίστηκε περίπου το 15ο αιώνα, ενδεχομένως και νωρίτερα. Ήταν σε χρήση σε ολόκληρη τη δυτική [[Ευρώπη]] κατά την περίοδο της [[Αναγέννηση|Αναγέννησης]] και στη [[Γερμανία]] και τη [[Σκανδιναβία]] μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα<ref name=grove>Edwin M. Ripin, et al. "Clavichord." ''Grove Music Online. Oxford Music Online''. Oxford University Press, ανακτήθηκε 28 Ιουνίου, 2016</ref>. Αποτελείται συνήθως από ένα [[ηχείο]] ορθογώνιου σχήματος, πάνω στο οποίο τοποθετούνταν [[χορδή (μουσική)|χορδές]] που συνδέονταν με τα πλήκτρα μέσω μεταλλικών εφαπτόμενων γλωσσιδίων. Πιέζοντας τα πλήκτρα, ο οργανοπαίκτης θέτει σε κίνηση τις γλωσσίδες, οι οποίες με τη σειρά τους χτυπούν τις χορδές ώστε να παραχθεί ο ήχος του οργάνου. Τα παλαιότερα κλαβίχορδα διέθεταν «τάστα», δηλ. κάθε ζευγάρι χορδών μπορούσε να χτυπηθεί από περισσότερες από μία γλωσσίδες, παράγοντας διαφορετικές νότες, αλλά μόνο μία νότα κάθε φορά. Κλαβίχορδα χωρίς τάστα, στα οποία κάθε γλωσσίδα μπορούσε να χτυπά τη δική της χορδή, εμφανίζονται στα τέλη του 17ου αιώνα<ref name=grove/>. Ο όρος κλαβίχορδο εμφανίζεται για πρώτη φορά στο ''Der Minne Regel'' (1404) του ποιητή [[Έμπερχαρντ φον Κέρσνε]] από το [[Μίντεν]].