Πολέμων (σχολάρχης): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Πολέμων''' ήταν Αθηναίος φιλόσοφος (πέθανε περίπου το [[270 π.Χ.]]), μαθητής και διάδοχος του [[Ξενοκράτης|Ξενοκράτη]] στην [[Ακαδημία Πλάτωνος|Ακαδήμεια]] του [[Πλάτων]]α. Διηύθυνε τη σχολή από το 314 π.Χ. ώς το 270 π.Χ.. Υπήρξε σύγχρονος με τους μεγάλους ιδρυτές των σχολών της εποχής, όπως τον [[Επίκουρος|Επίκουρο]] και τον [[Ζήνων ο Κιτιεύς|Ζήνωνα]] τον Κιτιέα, που υπήρξε και μαθητής του<ref name=":0">{{Cite book|title=Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τόμος 5|last=|first=|publisher=Πάπυρος Λαρούς|year=1999|isbn=|location=Αθήνα|page=188}}</ref>.

Ο Πολέμων απέδιδε μεγαλύτερη σημασία στην ηθική [[φιλοσοφία]] παρά στη [[διαλεκτική]]. Ως εκ τούτου η ηθική πράξη αποτελούσε για αυτόν πρώτιστο καθήκον του ανθρώπου. Συμφωνούσε πλήρως με την εντολή των [[Στωικοί|Στωικών]] «κατά φύσην ζην», η οποία περιελάμβανε κάθε έννοια [[αρετή (φιλοσοφία)|αρετής]]. Από το σύνολο των έργων του δεν διεσώθη τίποτα και οι πληροφορίες που υπάρχουν συνάγονται κυρίως από έμμεσες αναφορές από τον [[Διογένης ο Λαέρτιος|Διογένη τον Λαέρτιο]]. Ωστόσο το σημαντικότερο έργο του, ίσως και το μόνο που είχε κάποια ιδιαίτερη σημασία, ήταν το ''Περί του κατά φύσιν βίου''<ref name=":0" />. Στο έργο αυτό ο Πολέμων ισχυρίζεται ότι η ευδαιμονία προέρχεται αφενός από την αρετή και αφετέρου από την απόλαυση των αγαθών που προσφέρει η φύση στον άνθρωπο. Αυτό το φιλοσοφικό σχήμα είναι κατά μία εκδοχή επιρροή από τους Διαλόγους του Πλάτωνα. Πιθανότατα όμως προέρχεται από τη σταθερή μονιμότητα της [[Περιπατητική Σχολή|περιπατητικής σχολής]] και κυρίως τον [[Θεόφραστος|Θεόφραστο]], που συνίσταται σε τρία είδη αγαθών: ψυχικό, σωματικό και κοινωνικό.