Μονή Δαφνίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
σύνδεσμος |
||
Γραμμή 23:
Στο καθολικό της μονής σώζονται ψηφιδωτά, τα καλύτερα διατηρημένα της πρώτης περιόδου ([[Δυναστεία των Κομνηνών|Δυναστεία Κομνηνών]], 1100 περίπου) που αντιπροσωπεύεται από την αυστηρή και ιερατική απεικόνιση του [[Παντοκράτωρ|Παντοκράτορα Χριστού]] στο εσωτερικό του τρούλου, κύριο χαρακτηριστικό της Μακεδονικής εποχής.
Μετά τη λεηλασία της μονής από τους [[Σταυροφόροι|Σταυροφόρους]] το 1205, ο [[Όθων ντε λα Ρος]] (Otto de la Roche), Δούκας των Αθηνών, την παραχώρησε στους [[Τάγμα των Κιστερκιανών|Κιστερκιανούς]] μοναχούς. Οι [[Γαλλία|Γάλλοι]] μοναχοί ανοικοδόμησαν τον [[Νάρθηκας (αρχιτεκτονική)|εξωνάρθηκα]], πρόσθεσαν έναν περίβολο γύρω από το μοναστήρι καθώς και άλλες αλλαγές μέχρι και την εκδίωξή τους από τους [[Τουρκία|Τούρκους]], όταν η μονή παραδόθηκε το 1458 και πάλι στους ορθόδοξους μοναχούς. Με το πέρασμα των αιώνων η μονή ερημώθηκε. Οι εργασίες αποκατάστασής της ξεκίνησαν μόλις το 1888.
==Η προέλευση της ονομασίας==
Η ονομασία της μονής έχει συνδεθεί με το αρχαίο [[Ιερό του Απόλλωνα στο Δαφνί|Ιερό του Δαφναίου Απόλλωνα]], πάνω στο οποίο θεωρείται ότι έχει κτιστεί. Υπάρχουν όμως και άλλες εκδοχές. Μία από αυτές αναφέρει ότι πήρε το όνομά της από το πλήθος των [[Δάφνη (φυτό)|δαφνών]] που υπήρχαν στην περιοχή και ίσως αυτός ήταν και ο λόγος ίδρυσης του αρχαίου Ιερού.
| |||