Ναΐτες Ιππότες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ignoto (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ignoto (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 51:
}}
 
Οι '''Ιππότες του Ναού''' ή '''Ναΐτες''' (γαλλ. Templiers, ισπ. Τemplarios, πορτογ. Templários, [[αγγλικά]]: ''Templars'') γνωστοί και ως '''Φτωχοί Συστρατιώτες του Χριστού και του Ναού του Σολομώντα''' ([[λατινικά]]: ''Pauperes commilitones Christi Templique Solomonici'') αποτέλεσαν ένα από τα πρώτα [[Ιπποτικό Τάγμα|στρατιωτικά τάγματα]] στην ιστορία.
 
Το τάγμα αυτό ιδρύθηκε στον απόηχο της [[Α΄ Σταυροφορία|Α΄ Σταυροφορίας]], το [[1118]] μ.Χ με σκοπό να βοηθήσει το [[Χριστιανισμός|χριστιανικό]] νεοϊδρυθέν [[Βασίλειο της Ιερουσαλήμ]] να διατηρηθεί ενάντια των [[Ισλάμ|μουσουλμάνων]] γειτόνων του και να εξασφαλίσει την ασφαλή και ελεύθερη προσέλευση του μεγάλου αριθμού των Ευρωπαίων [[Προσκύνημα|προσκυνητών]] που συνέρρεαν στην [[Ιερουσαλήμ]], μετά την κατάκτησή της από τους Σταυροφόρους. Το όνομά τους παραπέμπει στο ιστορικό αρχηγείο τους που βρίσκεται σε ένα τμήμα του [[Όρος του Ναού]] στην Ιερουσαλήμ, περιοχή που ονομαζόταν ''Templum Salomonis''. Η ονομασία αυτή πιθανολογείται ότι προέρχεται από το γεγονός ότι στο Όρος του Ναού βρισκόταν ο περίφημος [[Ναός του Σολομώντα]] που χτίστηκε περίπου το [[950 π.Χ.]] και που αργότερα καταστράφηκε και ξαναχτίστηκε αρκετές φορές. Το τμήμα αυτό οι Ιππότες του Ναού μετονόμασαν σε ''Templum Domini'', δηλαδή «Ναό του Θεού».