Γοδεφρείδος Βιλλεαρδουίνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
σύνδεσμος |
|||
Γραμμή 11:
Μετά την κατάκτηση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το [[1204]] υπηρέτησε ως στρατιωτικός διοικητής και ηγήθηκε της υποχώρησης από τη μάχη της Αδριανούπολης το 1205, μετά τη σύλληψη του Λατίνου Αυτοκράτορα [[Βαλδουίνος Α'|Βαλδουίνου Α']] από τον Βασιλέα των Βουλγάρων Ιωαννίτζη. Σε αναγνώριση των υπηρεσιών του, ο Βονιφάτιος ο Μονφερατικός έδωσε στο Γοδεφρείδο την Μεσσηνόπολη της Θράκης για διαμονή, όπου και αποχώρησε έκτοτε από κάθε ενεργό δράση.
Το [[1207]] άρχισε να γράφει το χρονικό της Σταυροφορίας με τίτλο "''Σχετικά με την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης''" (''De la Conquête de Constantinople''). Το κείμενο ήταν στα [[γαλλικά]] αντί για τα [[λατινικά]] και είναι σήμερα ένα από τα πλέον αξιομνημόνευτα κείμενα όχι μόνο ως αυθεντική πηγή των συμβάντων κατά την άλωση όσο και ως γλωσσικό μνημείο της γαλλικής γλώσσας. Η εξιστόρηση του Βιλλεαρδουίνου είναι ένα από τα τέσσερα κείμενα που μας μεταφέρουν την ιστορία της Δ' Σταυροφορίας, το καθένα από τη δική του σκοπιά: Ο Βιλλεαρδουίνος καταγράφει μαζί με τα γεγονότα την (μερικές φορές ωραιοποιημένη) άποψη της ανώτερης διοίκησης των Σταυροφόρων, στην οποία ανήκε. Ο [[Ροβέρτος του Κλαρί]], Γάλλος ιππότης και Σταυροφόρος χωρίς ιδιαίτερη θέση στη διοίκηση δίνει την εικόνα που έβλεπε ο στρατός των Σταυροφόρων. Ο [[Νικήτας Χωνιάτης]], υψηλόβαθμος λειτουργός και ιστορικός αναφέρει τα γεγονότα που παρακολούθησε ο ίδιος από την πλευρά της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Και ο [[Γκύντερ του Παιρίς]], ένας
*Από τις πολλές εκδόσεις του Χρονικού αυτού θεωρήθηκε άριστη η του Νατάλις ντε Βεγιύ (Παρίσι 1872).
|