Μελίτη Κεκροπίδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο [[Ευρυσάκης]], γιος του [[Αίας ο Τελαμώνιος|Αίαντα του Τελαμώνιου]], λατρευόταν μαζί με τον πατέρα του σε ιερό του δήμου.<ref> [[Πλούταρχος]], [[Βίοι Παράλληλοι]], [[s: Βίοι Παράλληλοι/Σόλων|Σόλων]], 10.2 […] “αὐτοὶ δ' Ἀθηναῖοι ταῦτα μὲν οἴονται φλυαρίαν εἶναι, τὸν δὲ Σόλωνά φασιν ἀποδεῖξαι τοῖς δικασταῖς ὅτι Φιλαῖος καὶ Εὐρυσάκης, Αἴαντος υἱοί, Ἀθήνησι πολιτείας μεταλαβόντες παρέδοσαν τὴν νῆσον αὐτοῖς, καὶ κατῴκησαν ὁ μὲν ἐν Βραυρῶνι τῆς Ἀττικῆς, ὁ δὲ ἐν Μελίτῃ». […]</ref> Αναφέρεται ότι μετανάστευσε με τον αδελφό του στην Αθήνα και έδωσε στους Αθηναίους το νησί της [[Σαλαμίνα]]ς, σε αντάλλαγμα για την ιθαγένεια. Αυτός ο μύθος πιθανότατα υπήρξε κατά τον έκτο αιώνα π.Χ., για να δικαιολογήσει την κατάληψη της Σαλαμίνας από τους Αθηναίους. Μεταξύ των απογόνων του Ευρυσάκη υπήρχαν πολλοί ιερείς και σημαντικοί αριστοκράτες, συμπεριλαμβανομένου του [[Αλκιβιάδης|Αλκιβιάδη]].

 

 

Ο δήμος Μελίτης, σε άλλες πηγές, αναφερόταν και ως δήμος της [[Οινηίδα φυλή|Οινηίδας φυλής]],<ref>[[Στέφανος Βυζάντιος]], "Εθνικά", ("[https://books.google.gr/books?id=-J5eAAAAcAAJ&dq=%CE%9B%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%BF%CE%AF+%CE%91%CF%81%CE%BA%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%B1%CF%82&hl=el&source=gbs_navlinks_s Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt.]" Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Μελίτη, νήσος μεταξύ Ηπείρου και Ιταλίας, όθεν τα κυνίδια Μελιτία φασιν. ο οικήτωρ Μελιταίος. έστι και πόλις άποικος Καρχηδονίων '''και δήμος [της] Οιηνίδος φυλής'''. ο δημότης Μελιτεύς. τα τοπικά εις Μελίτην, εκ Μελίτης και εν Μελίτη". [...], σελ. 96.</ref> πιθανόν γιατί κάποιοι άλλοι κάτοικοι του δήμου προέρχονταν από άλλο δήμο ή περιοχή της Οινηίδας.