Τάκος Μακρής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Επιμέλεια λήμματος, προσθήκη κατηγορίας
Γραμμή 1:
{{Χωρίς παραπομπές|15|07|2016}}
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Δημήτριος ''(Τάκος)'' Μακρής''' ([[1910]] - [[10 Μαρτίου]] [[1981]]) ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] [[δικηγόρος]] και [[πολιτικός]], κορυφαίος υπουργός στην πρώτη οκταετία του [[Κωνσταντίνος Καραμανλής|Κωνσταντίνου Καραμανλή]] και γενικός διευθυντής του κόμματος της [[ΕΡΕΕθνική Ριζοσπαστική Ένωσις|Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης]] (ΕΡΕ).
{{πηγές|18|05|2015}}
Ο '''Δημήτριος (Τάκος) Μακρής''' (1910 - 10 Μαρτίου 1981) ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός, κορυφαίος υπουργός στην πρώτη οκταετία του [[Κωνσταντίνος Καραμανλής|Κωνσταντίνου Καραμανλή]] και γενικός διευθυντής του κόμματος της [[ΕΡΕ]].
 
==Βιογραφικά στοιχεία==
Γεννήθηκε το 1910 στη [[Φλώρινα]], γιος του δικηγόρου Κωνσταντίνου Μακρή από το Μοναστήρι (σημερινά [[Μπίτολα]] στην [[ΠΓΔΜ]]), [[Ελευθέριος Βενιζέλος|βενιζελικών]] πολιτικών πεποιθήσεων, που είχε [[Βλάχοι|βλάχικη]] καταγωγή και είχε συμμετάσχει στο [[Μακεδονικός Αγώνας|Μακεδονικό αγώνα]].
 
Σπούδασε νομικά[[νομική]] στηνστο [[ΑθήναΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών]], αλλά καταξιώθηκε ως δικηγόρος στη [[Θεσσαλονίκη]], της οποίας ήταν μόνιμος κάτοικος από τα μέσα της δεκαετίας του 1930 μέχρι την κάθοδό του στην πολιτική το 1956.
 
Ως δικηγόρος συνδέθηκε φιλικά με τον [[Κωνσταντίνος Καραμανλής|Κωνσταντίνου Καραμανλή]], ο οποίος του πρότεινε να κατέβει υποψήφιος με την [[ΕΡΕ]] στις εκλογές του [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1956|1956]]. Ο Μακρής δέχτηκε, κατήλθε στην πολιτική και διετέλεσε βουλευτής [[ΝομόςΕκλογική περιφέρεια Φλώρινας|βουλευτής Φλώρινας]] με την ΕΡΕ από το 1956 ως το 1967, και μεταπολιτευτικά με τη [[Νέα Δημοκρατία]] από το 1974 ως το 1977.<ref>{{Cite web|url=http://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/?MpId=288230ae-42e7-49d8-86dc-1cbbef63f8df|title=Κοινοβουλευτική Θητεία Βουλευτών Από Τη Μεταπολίτευση Ως Σήμερα - Μακρής Κωνσταντίνου Δημήτριος|last=|first=|date=|website=www.hellenicparliament.gr|publisher=|accessdate=2016-07-14}}</ref> Επίσης ο Καραμανλής τον είχε ορίσει και γενικό διευθυντή του κόμματος της [[ΕΡΕ]].
 
Διετέλεσε [[Υπουργείο Εσωτερικών (Ελλάδα)|υπουργός Εσωτερικών]] συνεχώς από το 1956 ως το 1961<ref>{{Cite web|url=http://www.ggk.gov.gr/?p=1209|title=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης {{!}} Κυβέρνηση ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (1956)|last=|first=|date=|website=www.ggk.gov.gr|publisher=|accessdate=2016-07-14}}</ref><ref>{{Cite web|url=http://www.ggk.gov.gr/?p=1215|title=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης {{!}} Κυβέρνηση ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (1958)|last=|first=|date=|website=www.ggk.gov.gr|publisher=|accessdate=2016-07-14}}</ref> (με εξαίρεση τις προεκλογικές περιόδους όπου τότε αναλάμβαναν υπηρεσιακές κυβερνήσεις), έχοντας υπό τον έλεγχό του και τα σώματα ασφαλείας, [[Χωροφυλακή]] και [[Αστυνομία Πόλεων]]. Την περίοδο 1961 - 1963 ήταν [[Υπουργείο Προεδρίας Κυβερνήσεως|υπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως]].<ref>{{Cite web|url=http://www.ggk.gov.gr/?p=1224|title=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης {{!}} Κυβέρνηση ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (1963)|last=|first=|date=|website=www.ggk.gov.gr|publisher=|accessdate=2016-07-14}}</ref> Το 1958, για λογαριασμό του Καραμανλή, διαπραγματεύτηκε με τους [[Σοφοκλής Βενιζέλος|Σοφοκλή Βενιζέλο]] και [[Γεώργιος Παπανδρέου|Γεώργιο Παπανδρέου]] το [[εκλογικό σύστημα]] που σκοπό είχε να μειώσει τη δύναμη της Αριστεράς ([[ΕΔΑ]]).
 
Πέθανε στο [[Λονδίνο]] στις 10 Μαρτίου 1981.<ref>Θεσσαλονίκη, «Πέθανε χθες ο Δ. Μακρής»'', [[Θεσσαλονίκη (εφημερίδα)|Θεσσαλονίκη]]'', φύλλο 11-303-1981, [http://srv-web1.parliament.gr/Images/Medium/Microfilm2/AG_18/VOULH%20SCANS/THESSALONIKH_THESSALONIKH/14904/0121.jpg σελ. 1]</ref>
 
==Υπόθεση Μέρτεν==
*{{Κύριο λήμμα: [[|Υπόθεση Μέρτεν]]}}
Την περίοδο του [[Υπόθεση Μέρτεν|σκανδάλου Μέρτεν]] Τάκος Μακρής κατονομάστηκε ως συνεργάτης των [[Ναζί]] στη [[Θεσσαλονίκη]] κατά την περίοδο της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Κατοχής]] από τον [[Μαξ Μέρτεν]], τέως υψηλόβαθμο ναζιστή αξιωματούχο που συνελήφθη στην [[Ελλάδα]] και τελικά αποφυλακίστηκε και απελάθηκε μετά από πολιτικές πιέσεις της [[Δυτική Γερμανία|Δυτικής Γερμανίας]].
 
Στις 28 Σεπτεμβρίου του 1960, η γερμανική εφημερίδα ''Ηχώ του Αμβούργου'' και το περιοδικό ''[[Der Spiegel]]'' δημοσίευσαν αφηγήσεις του Μαξ Μέρτεν, σύμφωνα με τις οποίες ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο υπουργός Εσωτερικών Δημήτριος Μακρής και η σύζυγός του Μακρή Δοξούλα Λεοντίδου ήταν ''«έμμισθοι πληροφοριοδότες των γερμανικών αρχών Κατοχής και για τις πολύτιμες πληροφορίες που είχαν δώσει, σχετικά με την [[Εθνική Αντίσταση (Ελλάδα)|Αντίσταση]], πήραν ανταμοιβή από τις κατασχεμένες περιουσίες των [[Ιστορία των Εβραίων στη Θεσσαλονίκη|Εβραίων της Θεσσαλονίκης]]»''.
*Κύριο λήμμα: [[Υπόθεση Μέρτεν]]
 
Αυτές οι δηλώσεις προκάλεσαν την έντονη αντίδραση της ελληνικής πρεσβείας, με τον Έλληνα πρέσβη να προβαίνει σε ανακοίνωση όπου διέψευδε όλους τους ισχυρισμούς του Μέρτεν. Ο ίδιος ο Μαξ Μέρτεν αρνήθηκε να καταθέσει στα γερμανικά δικαστήρια σχετικά με τα όσα καταμαρτυρούσε στις συνεντεύξεις του στον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Τάκο Μακρή, δηλώνοντας ότι δεν εμπιστεύεται τη γερμανική δικαιοσύνη.
Την περίοδο του [[Υπόθεση Μέρτεν|σκανδάλου Μέρτεν]] Τάκος Μακρής κατονομάστηκε ως συνεργάτης των Ναζί στη [[Θεσσαλονίκη]] κατά την περίοδο της Κατοχής από τον [[Μαξ Μέρτεν]], τέως υψηλόβαθμο ναζιστή αξιωματούχο που συνελήφθη στην Ελλάδα και τελικά αποφυλακίστηκε και απελάθηκε μετά από πολιτικές πιέσεις της Δυτικής Γερμανίας.
 
Στις 10 Νοεμβρίου του 1961 ο Μέρτεν καταδικάστηκε από την ελληνική δικαιοσύνη ερήμην σε τετραετή φυλάκιση και χρηματική καταβολή 70.000 δραχμών ως ένοχος συκοφαντικής δυσφήμησης.
Στις 28 Σεπτεμβρίου του 1960, η γερμανική εφημερίδα ''Ηχώ του Αμβούργου'' και το περιοδικό ''Der Spiegel'' δημοσίευσαν αφηγήσεις του Μαξ Μέρτεν, σύμφωνα με τις οποίες ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο υπουργός Εσωτερικών Δημήτριος Μακρής και η σύζυγός του Μακρή Δοξούλα Λεοντίδου ήταν «έμμισθοι πληροφοριοδότες των γερμανικών αρχών Κατοχής και για τις πολύτιμες πληροφορίες που είχαν δώσει, σχετικά με την Αντίσταση, πήραν ανταμοιβή από τις κατασχεμένες περιουσίες των Εβραίων της Θεσσαλονίκης».
 
== Παραπομπές ==
Αυτές οι δηλώσεις προκάλεσαν την έντονη αντίδραση της ελληνικής πρεσβείας, με τον Έλληνα πρέσβη να προβαίνει σε ανακοίνωση όπου διέψευδε όλους τους ισχυρισμούς του Μέρτεν. Ο ίδιος ο Μαξ Μέρτεν αρνήθηκε να καταθέσει στα γερμανικά δικαστήρια σχετικά με τα όσα καταμαρτυρούσε στις συνεντεύξεις του στον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Τάκο Μακρή, δηλώνοντας ότι δεν εμπιστεύεται τη γερμανική δικαιοσύνη.
{{Παραπομπές}}
 
Στις 10 Νοεμβρίου του 1961 ο Μέρτεν καταδικάστηκε από την ελληνική δικαιοσύνη ερήμην σε τετραετή φυλάκιση και χρηματική καταβολή 70.000 δραχμών ως ένοχος συκοφαντικής δυσφήμησης.
 
==Πηγές==
*Νικόλαος Μέρτζος, ''Αρμάνοι: Οι Βλάχοι'', (2000){{Χρειάζεται σελίδα}}
*Ιστορικό Λεύκωμα 1961, Καθημερινή (1997){{Χρειάζεται σελίδα}}
{{παραπομπές}}
{{DEFAULTSORT:Μακρης Τακος}}
[[Κατηγορία:Έλληνες δικηγόροι]]
Γραμμή 40:
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1910]]
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1981]]
[[Κατηγορία:Απόφοτοι Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών]]