Οσπιτάλιοι Ιππότες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 51:
}}
'''Ιωαννίτες Ιππότες''' είναι η συνεκδοχική ονομασία του '''Ordo Hospitalis Sancti Johannis Hierosolymitani''' (λατιν., κατά λέξιν : «Τάγμα του Ξενοδοχείου του Αγίου Ιωάννη του Ιεροσολυμίτη), ενός [[[[Καθολική Εκκλησία|ρωμαιοκαθολικού]] μοναχικού-ιπποτικού τάγματος, που ιδρύθηκε τον 12ο αιώνα στα πλαίσια της Α΄ Σταυροφορίας.
Οι καταβολές του Τάγματος ανάγονται στον 11ο αιώνα με την εγκατάσταση [[Αμάλφι|Αμαλφιτανών]] εμπόρων στην [[Ιερουσαλήμ]] και στην μετέπειτα ίδρυση ξενοδοχείων-νοσοκομείων στους [[[Άγιοι Τόποι|Αγίους Τόπους]]. Όπως και οι [[Ναΐτες]], ανέλαβε μετά την [[Α΄ Σταυροφορία]] και στρατιωτικό πέραν του ιατρικού του ρόλου, με πρώτη ευθύνη την περίθαλψη των αρρώστων προσκυνητών στα νοσοκομεία του Τάγματος κι έπειτα τον πόλεμο κατά των Σαρακηνών.
Το Τάγμα ιδρύθηκε με παπική βούλα το 1113. Έδρασε στους Αγίους Τόπους μέχρι την κατάλυση των σταυροφορικών κρατών και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην [[Ρόδος|Ρόδο]](1309). Η πτώση των Ναϊτών (1314) ήταν ένας από τους παράγοντες που ενίσχυσαν τους Ιωαννίτες, οι οποίοι εξελίχθηκαν σε ναυτική δύναμη και προασπιστές της Χριστιανοσύνης απέναντι στους Μωαμεθανούς. Στην Ρόδο το Τάγμα αντιστάθηκε επιτυχώς στην πολιορκία του Μωάμεθ Β΄ και παρέμεινε εκεί μέχρι το 1523 οπότε εκδιώχθηκε από τους Οθωμανούς. Το 1530 εγκαταστάθηκε στην [[Μάλτα]]. Από τις κορυφαίες στιγμές του Τάγματος ήταν η απόκρουση της Οθωμανικής επίθεσης το 1565 και η συμμετοχή του στην ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571.
Το 1798 ο στρατηγός [[Ναπολέων Βοναπάρτης]] κατέλαβε την Μάλτα και η εδαφική κυριαρχία του Τάγματος καταλύθηκε. Οι ιππότες διασκορπίστηκαν και ο τσάρος της Ρωσίας [[Παύλος Α΄]] ανέλαβε την προστασία ενός τμήματος του Τάγματος, το οποίο εγκαταστάθηκε οριστικά στην Ρώμη το 1834 ασχολούμενο με φιλανθρωπικά έργα. Το Τάγμα μετεξελίχθηκε και υφίσταται πλέον ως Supremus Ordo Militaris Hospitalis Sancti Ioannis Hierosolymitani Rhodius et Melitensis (Κυρίαρχο Στρατιωτικό Τάγμα του Νοσοκομείου του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ, της Ρόδου και της Μάλτας).
== Το όνομα ==
Ποικίλες είναι οι ονομασίες του Τάγματος. Στα Ελληνικά αναφέρεται ως ''Ιωαννίται, Τάγμα των Ιωαννιτών, Τάγμα του Αγίου Ιωάννου των Ιεροσολύμων, Ιππόται του Αγίου Ιωάννου των Ιεροσολύμων, Ιππόται της Μελίτης, Τάγμα των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννου της Ιερουσαλήμ, Τάγμα του Αγίου Ιωάννου, Ιππότες της Ρόδου, Ιππότες της Μάλτας, Οσπιτάλιοι'' κλπ.
Στα Γαλλικά ως ''Ordre de Saint-Jean de Jérusalem, Les Hospitaliers de Malte,Les Hospitaliers, L'Ordre de Malte, Les Chevaliers de Malte'' κλπ.
Στα Γερμανικά ''Der Johanniter-Orden, Malteserorden''
Στα Αγγλικά ''Hospitallers of St. John of Jerusalem, Knights of Malta, Order of St John of Jerusalem'' κλπ.
== Ίδρυση και πρώιμη ιστορία ==
Το [[600]]μ.Χ. ο αβάς Πρόβος διατάχθηκε από τον [[Πάπας Γρηγόριος Α΄|Πάπα Γρηγόριο τον Α']] να χτίσει ένα νοσοκομείο στην Ιερουσαλήμ για να φροντίζει τους Χριστιανούς προσκυνητές των Αγίων Τόπων.Το [[800]]μ.Χ. ο αυτοκράτορας [[Καρλομάγνος]] επεξέτεινε το νοσοκομείο του Πρόβου και πρόσθεσε μία βιβλιοθήκη σε αυτό. Περίπου 200 χρόνια αργότερα ο [[χαλίφης]] [[Άλ Χακίμ]] κατέστρεψε το νοσοκομείο μαζί με άλλα 3.000 κτίρια της Ιερουσαλήμ. Το [[1023]] έμποροι από το [[Αμάλφι]] και το [[Σαλέρνο]] πήραν άδεια από τον χαλίφη [[Αλ-Ζαχίρ]] της [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]] να ξαναχτίσουν το νοσοκομείο στην Ιερουσαλήμ. Το νέο νοσοκομείο χτίστηκε στο σημείο που βρισκόταν το μοναστήρι του Αγίου [[Ιωάννης ο Βαπτιστής|Ιωάννη του Βαπτιστή]] και διακονούσαν σ' αυτό [[Βενεδικτίνοι]] μοναχοί.
Γραμμή 67 ⟶ 82 :
== Στην Κύπρο και τη Ρόδο ==
[[Αρχείο:Eastern Mediterranean 1450 .svg|thumb|right|240px|Οι κτήσεις των Ιωαννιτών στην
Η ακμάζουσα δύναμη του [[Ισλάμ]] κατάφερε, τελικά, να απωθήσει τους Ιππότες από την Ιερουσαλήμ. Μετά την πτώση του Βασιλείου της Ιερουσαλήμ (η ίδια η πόλη έπεσε το [[1187]]), οι Ιωαννίτες περιορίστηκαν στην [[Κομητεία της Τρίπολης]], και όταν η [[Άκρα]] καταλήφθηκε το [[1291]] το τάγμα βρήκε καταφύγιο στο [[Βασίλειο της Κύπρου]]. Έχοντας αναμειχθεί με αρνητικές για το τάγμα συνέπειες στην πολιτική κατάσταση της Κύπρου, ο μάγιστρος [[Γκιγιόμ ντε Βιγιαρέτ]] κατέστρωσε σχέδια απόκτησης ενός δικού τους χώρου κυριαρχίας, επιλέγοντας τη Ρόδο για νέα τους εγκατάσταση. Ο διάδοχος του [[Φούλκ ντε Βιγιαρέτ]] εκτέλεσε το σχέδιο και, στις [[15 Αυγούστου]] του [[1309]], μετά από δύο χρόνια εκστρατείας, το νησί της Ρόδου, το οποίο ανήκε ώς τότε στην Βυζαντινή αυτοκρατορία, παραδόθηκε στους Ιωαννίτες. Οι Ιππότες απέκτησαν τον έλεγχο αρκετών από τα Δωδεκάνησα, περιλαμβανομένου του [[Καστελλόριζο]]υ καθώς και του Μικρασιατικού λιμανιού της Αλικαρνασσού. Μέχρι το 1402 κατείχαν και την Σμύρνη.
Οι Ιππότες του Ναού διαλύθηκαν το [[1312]] και μεγάλο μέρος της περιουσίας τους δόθηκε στους Ιωαννίτες. Οι νέες κτήσεις οργανώθηκαν σε 8 "Γλώσσες" (διοικητικές περιφέρειες του Τάγματος), οι οποίες βρίσκονταν σε 8 διαφορετικές περιοχές ([[Στέμμα της Αραγονίας|Αραγονία]], [[Ωβέρνη]], [[Στέμμα της Καστίλης|Καστίλη]], [[Αγγλία]], [[Γαλλία]], [[Γερμανία]], [[Ιταλία]] και [[Προβηγκία]]. Κάθε γλώσσα εξέλεγε ως επικεφαλής της έναν βαΐλο, ο οποίος λάμβανε τον τίτλο του pilier ή εάν υπήρχαν διοικητικές υποδιαιρέσεις μέσα στην Γλώσσα, από έναν Grand pilier.
Γραμμή 106 ⟶ 121 :
Μετά την αποφασιστική νίκη των χριστιανικών δυνάμεων εναντίον του Οθωμανικού στόλου στη [[ναυμαχία της Ναυπάκτου]] το [[1571]], στην οποία το Τάγμα έλαβε μέρος με τρία πλοία, οι Ιππότες ανέλαβαν την προστασία των χριστιανικών πλοίων από τους [[Βερβερίνοι πειρατές Βερβερίνους πειρατές]] και την απελευθέρωση των Χριστιανών σκλάβων που οι τελευταίοι είχαν συλλάβει.
== Η Μεταρρύθμιση και η Επανάσταση ==
Το Τάγμα έχασε πολλές από τις κτήσεις του στην Ευρώπη με την επέκταση του [[Προτεσταντισμός|Προτεσταντισμού]] και την εμφάνιση άλλων αιρέσεων, αλλά επέζησε στη Μάλτα. Οι κτήσεις της Αγγλικής Γλώσσας δημεύθηκαν το [[1540]].<ref name=autogenerated4>{{cite web|url= http://www.orderofmalta.org.uk/history.htm|title=History – Order of Malta in the UK|publisher=Orderofmalta.org.uk|date=|accessdate= 2008-10-12}} {{Dead link|date=October 2010|bot=H3llBot}}</ref> Το [[1577]] η Ηγουμενία του Βρανδεμβούργου μετεστράφη στον [[Λουθηρανισμός|Λουθηρανισμό]], αλλά συνέχισε να καταβάλλει τις οικονομικές του εισφορές στο τάγμα, έως ότου το 1852 μετατράπηκε σε τάγμα αξίας. Το [[1852]], το Τάγμα ανασυστάθηκε στην Πρωσσία ως ο σπουδαιότερος μη ρωμαιοκαθολικός κλάδος των Ιωαννιτών. <ref name=autogenerated4/>
Γραμμή 113 ⟶ 128 :
Οι Ιππότες της Μάλτας είχαν ισχυρή παρουσία στις τάξεις του [[Αυτοκρατορικό Ρωσικό Ναυτικό|Αυτοκρατορικού Ρωσικού Ναυτικού]] και του προεπαναστατικού Γαλλικού Ναυτικού. Όταν ο [[Ντε Πουανσί]] (διακεκριμένος Ιωαννίτης Ιππότης) διορίσθηκε κυβερνήτης του [[Άγιος Χριστόφορος (νησί)|Αγίου Χριστοφόρου]] το [[1639]] έντυσε την ακολουθία του με τα εμβλήματα και τους θυρεούς του τάγματος. Η παρουσία των Ιωαννιτών στην [[Καραϊβική]] ισχυροποιήθηκε με τις ενέργειες του, μέχρι το θάνατο του το [[1660]]. Ο ίδιος επίσης αγόρασε το νησί [[Σαιν Κρουά]] ως προσωπικό κτήμα, και το μεταβίβασε στους Ιππότες. Το [[1665]] το [[Σαιν Κρουά]] αγοράστηκε από την [[Γαλλική Εταιρεία Δυτικών Ινδιών]], οπότε τερματίστηκε η παρουσία του τάγματος στην Καραϊβική.
== Η απώλεια της
Το Μεσογειακό οχυρό των Ιπποτών στην Μάλτα καταλήφθηκε από τον [[Ναπολέων Βοναπάρτης|Ναπολέοντα Βοναπάρτη]] το [[1798]] κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του στην Αίγυπτο.<ref name=autogenerated5 /> Ο Ναπολέων ζήτησε από τον μεγάλο μάγιστρο Φέρντιναντ φον Χόμπες τσου Μπολχάιμ να επιτρέψει την είσοδο των πλοίων του στο λιμάνι και τον ανεφοδιασμό τους. Ο Μπολχάιμ απάντησε ότι μόνο δύο ξένα πλοία επιτρεπόταν να βρίσκονται την ίδια ώρα στο λιμάνι. Έτσι όμως η διαδικασία του ανεφοδιασμού θα καθυστερούσε πολύ και, επειδή ο Ναπολέων επειγόταν να αντιμετωπίσει τον [[Οράτιος Νέλσον|Νέλσωνα]], διέταξε βομβαρδισμό. .<ref>Cole, Juan (2007). Napoleon's Egypt: Invading the Middle East. Palgrave Macmillan. pp. 8–9.</ref> Οι Γάλλοι στρατιώτες αποβιβάστηκαν σε επτά σημεία της Μάλτας στις 11 Ιουνίου και μετά από αρκετές ώρες σκληρών συγκρούσεων κατέλαβαν μεγάλο μέρος του νησιού. Ο μέγας μάγιστρος στην Βαλέττα αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει, <ref>Cole, Juan (2007). Napoleon's Egypt: Invading the Middle East. Palgrave Macmillan. p. 9.</ref> υποστηρίζοντας ότι το παπικό καταστατικό του Τάγματος απαγόρευε στους Ιωαννίτες να μάχονται ενάντια σε άλλους Χριστιανούς, και εγκατέλειψε την Μάλτα στις 18 Ιουνίου. Το [[1799]], και υπό την πίεση του Αυστριακού Στέμματος, παραιτήθηκε του αξιώματος του.
[[Αρχείο:Paul i russia.jpg|thumb|right|200px|Ο Παύλος της Ρωσίας ως μάγιστρος των Ιωαννιτών]]
| |||