Οσπιτάλιοι Ιππότες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ignoto (συζήτηση | συνεισφορές)
περιεχόμενο από την σελίδα Τάγμα του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ
Ignoto (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 120:
Στις 23 Μαΐου 1480 <ref>Nicolas Vatin, ''L'Ordre de Saint-Jean-de Jérusalem, l'Empire ottoman et la Méditerranée orientale entre les deux sièges de Rhodes (1480–1522)'', coll. « Turcica » no.7, Paris, 1994. ISBN 2-87723-161-5</ref>στόλος ογδόντα τουλάχιστον πλοίων εμφανίστηκε προ της Ρόδου. Αρχιστράτηγος ήταν ο μεγάλος βεζίρης του [[Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής|Μωάμεθ Β΄]], ο Μεζίχ πασάς, Χριστιανός εξωμότης.
 
Ο μέγας μάγιστρος [[Πιερ ντ'Ωμπυσόν]] ηγήθηκε επί δύο μήνες της αντίστασης, απέκρουσε τις προτάσεις παράδοσης του Μεζίχ πασά και απώθησε τρεις φορές τις επιθέσεις των Οθωμανών. Η μόνη βοήθεια που έλαβε από την Ευρώπη ήταν η οικονομική του Λουδοβίκου ΙΑ΄ η οποία επέτρεψε στον αδερφό του μεγάλου μαγίστρου Αντουάν ντ'Ωμπυσόν να έρθει στην Ρόδο από την Γαλλία με 500 ιππότες και 2.000 άλλους ενόπλους. Στην άμυνα της Ρόδου βοήθησαν και οι Έλληνες κάτοικοι καθώς κι αυτοί των γύρω νησιών. Οι Τούρκοι τελικά αναγκάστηκαν να λύσουν την πολιορκία.<ref>Λεπτομερής περιγραφή της πολιορκίας στον Σάθα, ''Τουρκοκρατουμένη Ελλάς'' σελ. 30-35. Λεπτομερέστερη στον Bouhours ''Ιστορία του Πιέρ ντ’ Ωμπυσσόν'', σελ.63-157</ref>
 
Αλλά ούτε ο Μωάμεθ Β΄ ούτε οι διάδοχοί του έπαψαν να έχουν βλέψεις στην Ρόδο, να ετοιμάζονται και να παρενοχλούν διαρκώς τα Δωδεκάνησα. Και οι Ιππότες όμως οργάνωναν ακατάπαυστα την άμυνά τους. Το 1521 σουλτάνος των Οσμανιδών έγινε ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής και μέγας μάγιστρος των Ιπποτών εξελέγη ο Φιλίπ Βιλιέ ντε λ' Ιλ-Αντάμ. Η Ρόδος ήταν ένα εμπόδιο στις επικοινωνίες της Κωνσταντινούπολης με τις νέες επαρχίες της Αίγυπτο και Συρία, και ο σουλτάνος αποφάσισε να το απαλείψει.
 
ΤοΣτόλος [[1522]]τριακοσίων μίαπλοίων μεγάληκαι δύναμη κατέφθασε : 400 πλοία υπό την διοίκηση του [[Σουλεϊμάν Α΄ ο Μεγαλοπρεπής|Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς]], μετέφεραν γύρω στουςστρατός 100.000 ανδρών <ref name=Kinross176>{{cite book|last=Balfour, Baron Kinross|first=Patrick|title=The Ottoman Centuries: The Rise and Fall of the Turkish Empire|year=1979|page=176}}</ref>(κατ' μεάλλους 200.000 <ref>{{cite web|url=http://www.brillonline.nl/public/suleyman|title=Süleymān: Encyclopaedia of Islam: Brill Online|publisher=Brillonline.nl|author=(G. Veinstein)|date=|accessdate=2008-10-12}}</ref>) στρατιώτεςδιευθύνθηκαν στοπρος νησί.την ΕνάντιαΡόδο σεκαι αυτήστις τη28 δύναμηΙουλίου οι1522 Ιωαννίτες,ο υπόΣουλεϊμάν τοναποβιβάστηκε μάγιστροστο [[Φιλίπνησί. ΒιλιέΟι ντεδυνάμεις λ'των Ιλ-Αντάμ]],πολιορκημένων είχανήταν 7.000600 άνδρεςιππότες και τα4.500 οχυράστρατιώτες. τουςΟ . ΗΙλ-Αντάμ πολιορκίαδιέταξε διήρκεσενα 6πυρποληθούν μήνεςτα χωριά, στονα τέλοςκατεδαφιστούν τηςτα οποίαςκτίρια επετράπηπου στουςβρίσκονταν εναπομείναντεςέξω νικημένουςαπό Ιωαννίτεςτα τείχη και να αποσυρθούνσυγκεντρωθούν στηοι Δύσηχωρικοί στην πόλη. ΜετάΤην από αυτήΑυγούστου τηνάρχισε ήτταη επίθεση στην ξηρά,θέση οιτης Ιωαννίτεςγερμανικής άρχισανΓλώσσας, ναπου εγκαταλείπουναποκρούστηκε. σταδιακάΌλος τιςο παλιέςμήνας τακτικέςπέρασε τουμε ιππικού,κατασκευές αναλογιζόμενοιυπονόμων τηναπό υπεροχήτους του εχθρούΟθωμανούς, τους στηνοποίους ξηράεξουδετέρωνε καιμε αντιλαμβανόμενοιανθυπονόμους ότιο ήτανμηχανικός πιοΓαβριήλ ευάλωτοςΜαρτινέγκο στηαπό θάλασσατην Κρήτη.
 
Όλον τον Σεπτέμβριο και Οκτώβριο οι πολιορκούμενοι απέκρουαν τις επιθέσεις των Τούρκων οι οποίοι υπέστησαν μεγάλες απώλειες ειδικά στην επίθεση της 24ης Σεπτεμβρίου, όταν στην άμυνα πήραν μέρος πολίτες, χωρικοί και γυναίκες. Τέλη Οκτωβρίου αποκαλύφθηκε προδοσία του μεγάλου πριόρη της Γλώσσας της Καστίλλης Αντρέας ντ’ Αμαράλ, ο οποίος καθαιρέθηκε τελετουργικά και εκτελέστηκε. Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν τον Νοέμβριο και Δεκέμβριο αλλά ενώ ο αριθμός των αμυνομένων ελαττωνόταν συνεχώς, νέες δυνάμεις αναπλήρωναν τις απώλειες του σουλτάνου.
Η [[Ρόδος (πόλη)#Ιπποτική Περίοδος|Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου]] αποτελεί σήμερα Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
 
Τελικά στις 22 Δεκεμβρίου, μετά από πεντάμηνη πολιορκία, ο μέγας μάγιστρος αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει με ευνοϊκούς για τους Ιππότες και τους κατοίκους όρους. Την 1η Ιανουαρίου 1523 οι Ιωαννίτες, συνοδευόμενοι από 4.000 κατοίκους της Ρόδου εγκατέλειψαν το νησί μετά από διακόσια χρόνια κυριαρχίας. <ref>Λεπτομερής περιγραφή της πολιορκίας στον Σάθα, ''Τουρκοκρατουμένη Ελλάς'' σελ. 75-84. Λεπτομερέστερη εξιστόρησή της ''Συνέχεια της ιστορίας των Ιπποτών της Ρόδου'' ανωνύμου</ref>
 
== Ιππότες της Μάλτας ==
Tην 1η Ιανουαρίου,Ο στόλος 50 σκαφών απέπλευσε από το λιμάνι της Ρόδου έχοντας άγνωστη κατεύθυνση. Σε αυτόν επέβαιναν τα υπολείμματα των Ιωαννιτών καθώς και 4.000 Ρόδιοι, που προτίμησαν να τους ακολουθήσουν, όλοι σε πολύ άσχημη κατάσταση λόγω της εξάμηνης πολιορκίας. Ο στόλοςΙπποτών συγκεντρώθηκεέπλευσε στη [[Μεσσήνη (Ιταλία)|Μεσσήνη]] της Σικελίας και στους Ιππότες δόθηκε ως προσωρινή κατοικία το [[Βιτέρμπο]]. Συνεπώς, ο Μάγιστρος του τάγματος είχε πολλά προβλήματα να αντιμετωπίσει για να αποτρέψει τη διάλυση του τάγματος. Στα προβλήματα ήρθε να προστεθεί ο πόλεμος μεταξύ [[Γαλλία]]ς και [[Ισπανία]]ς, ο οποίος έσπειρε τη διχόνοια στο τάγμα καθώς τα περισσότερα μέλη του ήταν Γάλλοι και Ισπανοί.
Τελικά, μετά από συνολικά 7 χρόνια μετακίνησης, το [[1530]], και μετά από πολλές διαπραγματεύσεις κατά τις οποίες ο μάγιστρος του Τάγματος αποδείχθηκε εξαίρετος διπλωμάτης, τους παραχωρήθηκε από τον Πάπα και τον Βασιλιά της Ισπανίας, [[Κάρολος Κουίντος|Κάρολο Κουίντο]] (ο οποίος ήταν βασιλιάς και της [[Σικελία]]ς) η Μάλτα μαζί με το [[Γκόζο]] και το Βορειοαφρικανικό λιμάνι της Τρίπολης. Για τις παραπάνω κτήσεις οι Ιωαννίτες κατέβαλλαν στον αντιβασιλιά της Σικελίας ετήσιο φόρο κάθε 2α Νοεμβρίου (την ημέρα του [[Ψυχοσάββατο|Ψυχοσαββάτου]]), ένα μαλτέζικο γεράκι.
 
Μετά από αυτή την ήττα στην ξηρά, οι Ιωαννίτες άρχισαν να εγκαταλείπουν σταδιακά τις παλιές τακτικές του ιππικού, αναλογιζόμενοι την υπεροχή του εχθρού τους στην ξηρά και αντιλαμβανόμενοι ότι ήταν πιο ευάλωτος στη θάλασσα. Η Μάλτα αποτελούσε σημαντικό προπύργιο της [[Ευρώπη]]ς, έχοντας τεράστια στρατηγική σημασία δεδομένης της κατάστασης στη Μεσόγειο. Παράλληλα η Μάλτα αποτελούσε για αιώνες το σταυροδρόμι του [[Εμπόριο Σκλάβων|δουλεμπορίου]] στη Δυτική Ευρώπη, αφού οι αιχμαλωτισμένοι Μουσουλμάνοι(αλλά και όποιος Αφρικανός έπεφτε στα χέρια των Ιωαννιτών) πωλούνταν ως δούλοι. Οι Ιωαννίτες συνέχισαν τη δράση τους εναντίον των Μουσουλμάνων, και παρά το μικρό αριθμό αριθμό πλοίων που διέθεταν κατάφεραν να προξενήσουν απώλειες στους Οθωμανούς, οι οποίοι δυσαρεστήθηκαν βλέποντας το τάγμα ξανά σε δράση.
 
[[Αρχείο:JPDV.jpg|thumb|right|200px|ο Μάγιστρος [[Ζαν Παρσό Ντε Λα Βαλέτα]]]]