Μάχη του Καλλόντεν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''μάχη του ΚάλλοντενΚaλλόντεν''' (ο τόνος στο ο) διεξήχθη στην βόρεια Σκωτία, κοντά στο Ινβερνές στις [[16 Απριλίου]] του [[1746]] στηνκατά την επανάσταση των ΙακωβίνωνΙακωβιτών. Ήταν η τελευταία προσπάθεια για την επικράτησηπαλινόρθωση των Στούαρτ στο Η.ΒΗνωμένο Βασίλειο. Ο πρίγκιπας Κάρολος Εδουάρδος Στούαρτ (1720-1788) ήταν γιος του Ιακώβου Εδουάρδου (1688-1766) και εγγονός του βασιλιά Ιακώβου Ζ'/Β' (1633-1701), ο οποίος καθαιρέθηκε το 1688 λόγω του ότι ήταν φανατικός καθολικός. Είχαν περάσει 60 χρόνια από τοντην πρώτη επανάσταση των τελευταίοΙακωβιτών Ιακωβίνο(1715) και οι Άγγλοι δεν είχαν παράπονο. Οι περισσότεροι υποστηρικτές των ΙακωβίνωνΙακωβιτών ήταν Σκωτσέζοι Χάιλαντερς. Ο πρίγκιπας είχε την στήριξη της καθολικής Γαλλίας του Λουδοβίκου ΙΕ'.

Ο πρίγκιπας είχε την στήριξη κυρίως των Χάιλαντερ (βόρειοι Σκωτσέζοι) και των ΙραλανδώνΙρλανδών. Επίσης, είχε στην διάθεσή του δύο γαλλικά τάγματα του Λουδοβίκο ΙΕ'. Είχε την στήριξη δύο μεγάλων σκωτσέζικων οικογενειών, Μακντόναλντ και Κάμερον, που ήταν οικογένειες με επιρροή. Ο στρατός του ήταν από σκωτσέζουςΣκωτσέζους και Ιρλανδούς οι οποίοι ήταν ημιάγριοι με ταρτάν και άγρια συνθήματα και είχαν περισσότερη εμπιστοσύνη στους αρχηγούς των φυλών παρά στον πρίγκιπα.

Τα γεγονότα ξεκίνησαν ραγδαία. Λίγες μέρες μετά την συγκρότηση στρατού κατέλαβανστο οιΓκλενφίνναν Ιακωβίνοικατέλαβαν το Εδιμβούργο χωρίς μάχη. 5 μέρες αργότερα οι ΙακωβίνοιΙακωβίτες συνέτριψαν ένα τάγμα βασιλικού στρατού στο ΠρέστονμπανςΠρέστονπανς, λίγα χιλιόμετρα ανατολικά του Εδιμβούργου. Εν τω μεταξύ, όλο και περισσότεροι νεοσύλλεκτοι, με το μέρος του πρίγκιπα, εμφανίζονταν. Ο πρίγκιπας άρχισε να πιστέυειπιστευει ότι οι άντρες του ήταν ανίκητοι. Ο πρίγκιπας ήθελε να ξεκινήσει για το Λονδίνο. Οι στρατηγοί του τού είπαν να περιμένει την βοήθεια του Λουδοβίκου αλλά εκείνος ξεκίνησε. Αυτή ήταν η αρχή του τέλους.

Ήταν Δεκέμβρης. Ήδη πριν περάσει τα σύνορα και εισβάλει στην Αγγλία, ο πρίγκιπας είχε ήδη χάσει 1000 άντρες, οι οποίοι λιποτάκτησαν και έφυγαν στα Χάιλαντς. Παρά όλα αυτά, ο πρίγκιπας συνέχισε την πορεία του. Από το Καρλάιλ κατέβηκε στο ΝτέρμιΝτέρμπι μέσω Πρέστον και κατέλαβε το Μάντσεστερ. Αλλά η επανάσταση είχε αρχίσει να χάνει την ορμή της. ΟΣτο συμβούλιο του Ντέρμπι ο πρίγκιπας γύρισεήθελε να προχωρήσει για το Λονδίνο. Οι στρατηγοί του απορούσαν για την καθυστέρηση της βοήθειας των Γάλλων, που ο πρίγκιπας είχε αρχικά υποσχεθεί. Παρά την αντίθετη γνώμη του πρίγκιπα γύρισαν όλοι στην Σκωτία όπου τα πράγματα βελτιώθηκαν για λίγο. Οι ΙακωβίνοιΙακωβίτες μάλιστα συνέτριψαν μια μεγάλη δύναμη βασιλικών στο Φόλκερκ, αλλά ο πρίγκιπας έχασε χρόνο με την πολιορκία του Στέρλινγκ. Ο στρατηγός των ΙακωβίνωνΙακωβιτών, Λόρδος Τζωρτζ Μάρεϋ θεώρησε ότι δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την δύναμη βασιλικών που ερχόταν καταπάνω τους, με αρχηγό τον Δούκα του Κάμπερλαντ, Γουλιέλμο-Αύγουστο (1721-1765), που ήταν ο νεώυτερος γιος του βασιλιά Γεωργίου Β', καθώς πολλοί άντρες λιποτακτούσαν. Το σχέδιο ήταν να υποχωρήσουν στα Χάιλαντς για την συγκέντρωση στρατού. Ο πρίγκιπας πλεόν είχε σταματήσει για λίγο και διασκέδαζε, ενώ οι άντρες του ενοχλούσαν μικρά οχυρά. Ενώ γίνονταν όλα αυτά, ο αγγλικός στρατός εκπαιδευόταν σε μια νέα άσκηση για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των Χάιλαντερς.

Στα μέσα Μαρτίου, ο Δούκας του Κάμπερλαντ άρχισε να κινείται ενάντιαεναντίον στουςτων ΙακωβίνουςΙακωβιτών. ενώΗ οκρίσιμη πρίγκιπας,μάχη ξυπνώντας από τον λήθαργό του, άρχισε να συγκεντρώνει τους άντρες τουέγινε στο ΚάλλοντενΚαλλόντεν Μουρ, ένα άγονο μέρος με ρείκια και τύρφη. ΤοΕνώ μέρος,οι όπως υποστήριξε ο Τζωρτζ ΜάρεϋΙακωβίτες ήταν επίπεδο,συγκεντρωμένοι χωρίςστο κάλυψη άρα και ακατάλληλο για τους Χάιλαντερς ενώ ήταν κατάλληλο για το πυροβολικό και το ιππικό του βασιλικού στρατού. Κανένας Χάιλαντερ δεν θα πολεμούσε εάν μπορούσε να επιλέξει. Ενώ οι Ιακωβίνοι συγκεντρώνοντανΙνβερνες, οι βασιλικοί γιόρταζαν τα γενέθλια του διοικητή τους, Δούκα του Κάμπερλαντ, με επιπλέον φαγητό και ποτό. Όταν το έμαθε αυτό ο Κάρολος ήθελε να επιτεθεί στο στρατόπεδο των χαλαρωμένων [έτσι νόμιζε] Άγγλων. Χώρισεμε τονυχτερινή στρατόαφνιδιαστική τουεπίθεση σεστο δύοστρατόπεδό μέρητους καιστο επιτέθηκεΝαίρν. ΑλλάΚατα την νυχτερινη πορεία όμως έγινε μπέρδεμα και δεν κατάφεραν τίποτα εκτός από το να χάσουν 2000 άντρες που λιποτάκτησαν. Όσοι έμειναν, γύρισαν κουρασμένοι και αποκαμωμένοι καιπρος κοιμήθηκαντο αλλά όχι για πολύΙνβερνες. Ο Κάμπερλαντ ότανείχε έμαθεκεκούραστο τιτο έγινεστρατό ξεκίνησετου, αμέσωςκαι για να μην δώσει χρόνο στους επαναστάτες να ξεκουραστούν. Σεσε λίγο 12 τάγματα πεζικού, 3 συντάγματα ιππικού και μια φάλαγγα πυροβολικού ξεκινούσανέφτασαν στο Καλλόντεν, όπου συνάντησαν τους Ιακωβίτες. Το μέρος, όπως υποστήριξε ο Τζωρτζ Μάρεϋ ήταν επίπεδο, χωρίς κάλυψη, άρα και ακατάλληλο για τους Χάιλαντερς, ενώ ήταν κατάλληλο για το Κάλλοντενπυροβολικό και το ιππικό του βασιλικού στρατού. Κανένας Χάιλαντερ δεν θα πολεμούσε εδώ, εάν μπορούσε να επιλέξει.

Οι Ιακωβίνοι,άνκαι άυπνοι, κουρελιασμένοικουρασμένοι, πεινασμένοι και μουσκεμένοι, κόντραώρμησαν στον άνεμο και την βροχή έβλεπαν με τρόμοστα τα βασιλικά συντάγματα, νατα έρχονταιοποία καταπάνωκαι τουςδιέσπασαν. Η μάχη άρχισε στις 13:00 επειδή ένας βασιλικός αξιωματικός που επέβλεπε το μέτωπο των Ιακωβίνων, δέχτηκε μία κανονιά. Ο πρίγκιπας ήταν στα μετόπισθεν αλλά δεν έβλεπε την μάχη ενώ σφοδρός βομβαρδισμός γινόταν από τους βασιλικούς στους Ιακωβίνους. Ο καπνός από τις κανονιές, αφού ο αέρας ήταν κόντρα, έτσουζε τα μάτια των Ιακωβίνων. Τότε, πάνω στον πανικό τους και ξεχνώντας ακόμη και να πυροβολήσουν, οι Ιακωβίνοι κάνουν μία ανεξέλεγκτη και απρόσμενη έφοδο στους Άγγλους, οι οποίοι δεν χάνουν την ψυχραιμία τους. Οι ομοβροντίες θερίζουν τους επαναστάτες αλλά περίπου 500 επαναστάτες διείσδυσαν αλλά, γρήγορα οι πολιτοφύλακες Κάμπελ [οι μόνοι Σκωτσέζοι που τάχθηκαν με τους Άγγλους] τους κατεδίωξαν. Εν τω μεταξύ, Κάμπελ εργάτες γκρέμιζαν τις περιφράξεις των γύρω χωραφιών για να κάνουν έφοδο οι δραγόνοι στα μετόπισθεν. Με στρατηγικές κινήσεις, οι Άγγλοι κατάφεραν να διώξουν τους Ιακωβίνους από το κέντρο και τα δεξιά ενώ οι Μακντόναλντς επιτέθηκαν χωρίς αποτέλεσμα και υποχώρησαν και αυτοί με τους Κάμπελ να τους καταδιώκουν. Oι δραγόνοι, στω μεταξύ, έγιναν αντιληπτοί από τα γαλλικά τμήματα και το Ιακωβίτικο ιππικό αλλά αυτό δεν σταμάτησε την προέλασή τους. Οι Κάμπελ κυνήγησαν όσους έμειναν και έσφαζαν αλύπητα, ακόμη και γυναικόπαιδα και τραυματίες...