Οσπιτάλιοι Ιππότες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|Ιδιότητα διοικητή4 =

|Διοικητής4 =

|Συντομογραφία =

|Αναγνωριστικό σύμβολο =

}}

 

 

Οι καταβολές του Τάγματος ανάγονται στον 11ο αιώνα με την εγκατάσταση [[Αμάλφι|Αμαλφιτανών]] εμπόρων στην [[Ιερουσαλήμ]] και στην μετέπειτα ίδρυση ξενοδοχείων-νοσοκομείων στους [[Άγιοι Τόποι|Αγίους Τόπους]]. Όπως και οι [[Ναΐτες]], ανέλαβε μετά την [[Α΄ Σταυροφορία]] και στρατιωτικό πέραν του ιατρικού του ρόλου, με πρώτη ευθύνη την περίθαλψη των αρρώστων προσκυνητών στα νοσοκομεία του Τάγματος κι έπειτα τον πόλεμο κατά των Σαρακηνών.

[[Image:SiegeOfRhodes1480.jpg|thumb|Πολιορκία της Ρόδου το 1480]]

 

 

 

Ο μέγας μάγιστρος [[Πιερ ντ'Ωμπυσόν]] ηγήθηκε επί δύο μήνες της αντίστασης, απέκρουσε τις προτάσεις παράδοσης του Μεζίχ πασά και απώθησε τρεις φορές τις επιθέσεις των Οθωμανών. Η μόνη βοήθεια που έλαβε από την Ευρώπη ήταν η οικονομική του Λουδοβίκου ΙΑ΄ η οποία επέτρεψε στον αδερφό του μεγάλου μαγίστρου Αντουάν ντ'Ωμπυσόν να έρθει στην Ρόδο από την Γαλλία με 500 ιππότες και 2.000 άλλους ενόπλους. Στην άμυνα της Ρόδου βοήθησαν και οι Έλληνες κάτοικοι καθώς κι αυτοί των γύρω νησιών. Οι Τούρκοι τελικά αναγκάστηκαν να λύσουν την πολιορκία.<ref>Λεπτομερής περιγραφή της πολιορκίας στον Σάθα, ''Τουρκοκρατουμένη Ελλάς'' σελ. 30-35. Λεπτομερέστερη στον Bouhours ''Ιστορία του Πιέρ ντ’ Ωμπυσσόν'', σελ.63-157</ref>

 

 

Στόλος τριακοσίων πλοίων και στρατός 100.000 ανδρών <ref name=Kinross176>{{cite book|last=Balfour, Baron Kinross|first=Patrick|title=The Ottoman Centuries: The Rise and Fall of the Turkish Empire|year=1979|page=176}}</ref>(κατ' άλλους 200.000 <ref>{{cite web|url=http://www.brillonline.nl/public/suleyman|title=Süleymān: Encyclopaedia of Islam: Brill Online|publisher=Brillonline.nl|author=(G. Veinstein)|date=|accessdate=2008-10-12}}</ref>) διευθύνθηκαν προς την Ρόδο και στις 28 Ιουλίου 1522 ο Σουλεϊμάν αποβιβάστηκε στο νησί. Οι δυνάμεις των πολιορκημένων ήταν 600 ιππότες και 4.500 στρατιώτες. Ο Ιλ-Αντάμ διέταξε να πυρποληθούν τα χωριά, να κατεδαφιστούν τα κτίρια που βρίσκονταν έξω από τα τείχη και να συγκεντρωθούν οι χωρικοί στην πόλη. Την 1η Αυγούστου άρχισε η επίθεση στην θέση της γερμανικής Γλώσσας, που αποκρούστηκε. Όλος ο μήνας πέρασε με κατασκευές υπονόμων από τους Οθωμανούς, τους οποίους εξουδετέρωνε με ανθυπονόμους ο μηχανικός Γαβριήλ Μαρτινέγκο από την Κρήτη.

 

 

Τελικά στις 22 Δεκεμβρίου, μετά από πεντάμηνη πολιορκία, ο μέγας μάγιστρος αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει με ευνοϊκούς για τους Ιππότες και τους κατοίκους όρους. Την 1η Ιανουαρίου 1523 οι Ιωαννίτες, συνοδευόμενοι από 4.000 κατοίκους της Ρόδου εγκατέλειψαν το νησί μετά από διακόσια χρόνια κυριαρχίας. <ref>Λεπτομερής περιγραφή της πολιορκίας στον Σάθα, ''Τουρκοκρατουμένη Ελλάς'' σελ. 75-84. Λεπτομερέστερη εξιστόρησή της ''Συνέχεια της ιστορίας των Ιπποτών της Ρόδου'' ανωνύμου</ref>

 

== Ιππότες της Μάλτας ==

Μετά από αυτή την ήττα στην ξηρά, οι Ιωαννίτες άρχισαν να εγκαταλείπουν σταδιακά τις παλιές τακτικές του ιππικού, αναλογιζόμενοι την υπεροχή του εχθρού τους στην ξηρά και αντιλαμβανόμενοι ότι ήταν πιο ευάλωτος στη θάλασσα. Η Μάλτα αποτελούσε σημαντικό προπύργιο της [[Ευρώπη]]ς, έχοντας τεράστια στρατηγική σημασία δεδομένης της κατάστασης στη Μεσόγειο. Παράλληλα η Μάλτα αποτελούσε για αιώνες το σταυροδρόμι του [[Εμπόριο Σκλάβων|δουλεμπορίου]] στη Δυτική Ευρώπη, αφού οι αιχμαλωτισμένοι Μουσουλμάνοι(αλλά και όποιος Αφρικανός έπεφτε στα χέρια των Ιωαννιτών) πωλούνταν ως δούλοι. Οι Ιωαννίτες συνέχισαν τη δράση τους εναντίον των Μουσουλμάνων, και παρά το μικρό αριθμό αριθμό πλοίων που διέθεταν κατάφεραν να προξενήσουν απώλειες στους Οθωμανούς, οι οποίοι δυσαρεστήθηκαν βλέποντας το τάγμα ξανά σε δράση.

 

 

Το [[1565]] ο Σουλεϊμάν έστειλε δύναμη 40.000 περίπου ανδρών να πολιορκήσει δύναμη 700 Ιπποτών και 8.000 στρατιωτών και να καταλάβει τη Μάλτα.<ref name=autogenerated2>{{cite web|url= http://www.jimdiamondmd.com/malta_history.htm|title=Malta History|publisher=Jimdiamondmd.com|date=|accessdate=2008-10-12}}</ref> Στην αρχή, η μάχη εξελισσόταν όπως η μάχη της Ρόδου : οι περισσότερες πόλεις καταστράφηκαν και σχεδόν οι μισοί ιππότες σκοτώθηκαν. Στις [[18 Αυγούστου]] η κατάσταση των πολιορκημένων ήταν πλέον απελπιστική και, καθώς ο αριθμός τους λιγόστευε καθημερινά, γινόταν όλο και πιο δύσκολο να επανδρώνουν τη μακριά γραμμή οχυρώσεων. Παρόλα αυτά, όταν το συμβούλιο του μάγιστρου [[Ζαν ντε λα Βαλέτ]] πρότεινε την εγκατάλειψη του Μπίργκου και της Σενγκλέα και την απόσυρση στο οχυρό [[Οχυρό Σαντ Άντζελο|Σαντ Άντζελο]], αυτός αρνήθηκε.

Το [[1834]], το Τάγμα εγκατέστησε νέο αρχηγείο στη Ρώμη.<ref>{{cite web|url=http://www.orderofmalta.int/history/639/history-order-of-malta/?lang=en|title=Sovereign Order of Malta – official site|publisher=Orderofmalta.int|date=|accessdate=2011-09-12 |archiveurl = http://web.archive.org/web/20080625075519/http://www.orderofmalta.int/history/639/history-order-of-malta/?lang=en <!-- Bot retrieved archive --> |archivedate = 25 June 2008}}</ref> Το "Ανεξάρτητο Στρατιωτικό Τάγμα του Ξενώνα του Αγίου Ιωάννη" αναπτύσσει δράση σε πολλούς διεθνείς οργανισμούς ενώ συμμετέχει και στα [[Ηνωμένα Έθνη]]. Το τάγμα διατηρεί [[διπλωματικές σχέσεις]] με περισσότερες από 100 χώρες, έχοντας πολλούς αντιπροσώπους. Εκδίδει δικά του διαβατήρια, νόμισμα, γραμματόσημα, ακόμα και πινακίδες κυκλοφορίας. Οι διπλωματικές δραστηριότητες του Τάγματος είναι συνδεδεμένες με την ανθρωπιστική του αποστολή. Τα προγράμματά του περιλαμβάνουν ιατρική και κοινωνική υποστήριξη, βοήθεια σε περίπτωση ένοπλων συγκρούσεων και φυσικών καταστροφών, έκτακτες υπηρεσίες και σώμα πρώτων βοηθειών, βοήθεια για τους ηλικιωμένους, τους ανάπηρους και τα παιδιά που βρίσκονται σε ανάγκη, ενώ παρέχει, επίσης εκπαίδευση παροχής πρώτων βοηθειών και υποστήριξη για πρόσφυγες και εκτοπισμένα άτομα ανεξαρτήτως φυλής, προέλευσης ή θρησκείας, σε 120 χώρες. Η "ανεξαρτησία" του αμφισβητείται από μερικούς επιστήμονες ενώ πολλές οργανώσεις προσπάθησαν να μιμηθούν το τάγμα και να (αυτο)ανακηρυχθούν παρακλάδια του και ορισμένες διώχθηκαν ποινικά.

 

* [[Τευτονικό Τάγμα|Τεύτονες Ιππότες]]

 

{{παραπομπές|2}}

 

 

== Πηγές ==

* The Project Gutenberg EBook of Knights of Malta, 1523-1798, by R. Cohen(Κεφάλαια 2 και 3)

* Παγκόσμια Πολεμική Ιστορία, Τεύχος 26, ''Τα Ιπποτικά Τάγματα και η δράση τους το Μεσαίωνα'' του Γιώργου Ψαρουλάκη, σελ.16-17

* [http://www.orderstjohn.org/osj/history.htm The History of the Order of St. John of Antioch]

 

{{Τάγμα της Μάλτας}}