Οσπιτάλιοι Ιππότες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
περιεχόμενο από την σελίδα Τάγμα του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 219:
Ενδιαφέρον για την δράση του Τάγματος στην Ρόδο έχει η ''Histoire de Pierre d' Aubusson, Grand-Maistre de Rhodees'', Παρίσι, 1676 (''Pierre d' Aubusson, Μεγάλος Μάγιστρος της Ρόδου'', μετάφρ. Μαρία Αγγελάτου, εκδ. Τροχαλία, 1996) του Ιησουίτη Dominique Bouhours, ο οποίος παρουσιάζει, κατά το μάλλον ή ήττον εξιδανικευμένα, την πολιορκία του 1480. Επίσης η προσθήκη ανωνύμου στην αγγλική έκδοση 1679 του πιο πάνω βιβλίου (και στον ίδιο τόμο της ελληνικής έκδοσης) ''A continuation of the History of Rhodes, under the Government of Philip de Villiers Lisle Adam'', 1679 (''Συνέχεια της ιστορίας της Ρόδου, υπό την διακυβέρνηση του Philippe Villiers de L' Isle-Adam'') αναφερόμενη στην πολιορκία και συνθηκολόγηση των Ιπποτών του 1522.
== Το Τάγμα και ο πολιτισμός ==
Μνημειώδης είναι η αρχιτεκτονική κληρονομιά των Ιωαννιτών ιπποτών. Το [[Κρακ των Ιπποτών]] στην Συρία, το οποίο επισκεύασαν, επεξέτειναν και διαμόρφωσαν οι Ιππότες, είναι υπόδειγμα φρουριακής αρχιτεκτονικής.
Στην Ρόδο άφθονα είναι τα δείγματα της ιπποτικής αρχιτεκτονικής, μνημειακής και οχυρωματικής, μοναδικό σύνολο γοτθικής τέχνης στην Ελλάδα. Στην Οδό των Ιπποτών –που αρχίζει από το Νοσοκομείο των Ιπποτών (σήμερα Αρχαιολογικό Μουσείο)- βρίσκονται τα καταλύματα των Γλωσσών του Τάγματος, διακοσμημένα με θυρεούς. Η οδός καταλήγει στο μεγαλοπρεπές παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου. Εντυπωσιακά είναι τα τείχη της πόλης και οι πύλες τους, ειδικά η Θαλάσσια Πύλη (Porta Marina). Επίσης εντυπωσιακό είναι το φρούριο του Αγίου Πέτρου στο Μποντρούμ (Αλικαρνασσό).
[[Image:Le Caravage - Portrait d'Alof de Wignacourt.jpg|thumb|180px|right|Πορτραίτο του Αλόφ ντε Βινιακούρ, 54ου [[Μεγάλοι Μαγίστροι του Τάγματος της Μάλτας|Μεγάλου Μαγίστρου του Τάγματος]], φιλοτεχνημένο από τον [[Καραβάτζιο]], ο οποίος υπήρξε εφήμερος [[ιππότης της Μάλτας]]]]
Η Μάλτα οχυρώθηκε μεθοδικά από τους Ιππότες και ο Ζαν ντε λα Βαλέτ ίδρυσε την πρωτεύουσά της Βαλέτα. Πολυάριθμες εκκλησίες και παλάτια, μπαρόκ ως επί το πλείστον, κοσμούν την πόλη. Η ακτινοβολία του Τάγματος κατέστησε το νησί κατά τον 16ο και 18ο αιώνα σημείο συνάντησης και εκλεπτυσμένης δημιουργίας καλλιτεχνών <ref name="BGF198–210">B. Galimard Flavigny (2206) pp.198–210.</ref> όπως οι [[Καραβάτζο]] και Ματία Πρέτι.
Επιπλέον το Τάγμα συγκέντρωσε μεγάλο αριθμό κειμηλίων σε ρυθμό μπαρόκ κατά τον 18ο αιώνα. Μεταξύ αυτών βρίσκεται ειδικότερα μεγάλος αριθμός από ταπετσαρίες φιλοτεχνημένες από τους Γκομπλέν μεταξύ του 1708 και του 1710<ref name="BGF198–210"/>.
Η μεγάλη βιβλιοθήκη της Μάλτας χτισμένη μεταξύ 1786 και 1796<ref name="BGF198–210"/> σύμφωνα με σχέδια του Στέφανο Ιτάρ και εγκαινιασμένη μετά την αναχώρηση των Ιπποτών το 1812 από τους Άγγλους, περιείχε ήδη το 1798, 80.000 βιβλία <ref name="BGF198–210"/> και όλα τα αρχεία του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ, τα οποία σώζονται μέχρι σήμερα.
Το Κρακ των Ιπποτών, η μεσαιωνική πόλη της Ρόδου και η Βαλέτα είναι Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ, πρωτίστως για την ιπποτική τους αρχιτεκτονική.
== Το Τάγμα και η ιατρική ==
Από τον 16ο ως τον 18ο αιώνα οι Ιωαννίτες ανέπτυξαν σε σημαντικό βαθμό τις τεχνικές [[ιατρική]]ς και [[χειρουργική]]ς όπως οι μουσκεμένοι στο [[όπιο]] σπόγγοι τους οποίους οι ασθενείς έγλυφαν έως ότου χάσουν τις αισθήσεις τους<ref>Paul Cessar (2005) ''La Sacra Infermeria'' The Mediterranean Conference Centre Publisher, Malta</ref>.
Όλα πάντως ξεκίνησαν στην πραγματικότητα με το Νοσοκομείο της Ιερουσαλήμ, κι έπειτα με αυτό της Ρόδου. Το 1523 οι Ιωαννίτες πρωτοτύπησαν στον τομέα της άμεσης ιατρικής επέμβασης, δημιουργώντας το πρώτο πλοίο ιατρικής χρήσης με την [[καράκα]] ''Σάντα Μαρία''<ref name="BGF211–225">B. Galimard Flavigny (2006) pp. 211–225.</ref>. Εφηύραν επίσης τα νοσοκομεία εκστρατείας εντός σκηνών με στόχο την δυνατότητα παροχής πρώτων βοηθειών στους τραυματίες στη διάρκεια του πολέμου ενάντια στον Οθωμανό κουρσάρο Ντραγκούτ το 1550<ref name="BGF211–225"/>.
Παράλληλα, το διάστημα μεταξύ του 1530 και του 1532, ο Μεγάλος Μαγίστρος [[Φιλίπ Βιλιέ ντε Λ'Ιλ-Αντάμ|Βιλιέ ντε Λ'Ιλ-Αντάμ]] ίδρυσε μια «Επιτροπή Υγείας», η οποία αποτελείτο από δύο ιππότες και τρεις προύχοντες<ref name="BGF211–225"/> και επαναδημιούργησε ένα μεγάλο νοσοκομείο, την ''Sacra Infermeria'' (Ιερό Νοσηλευτήριο) και ένα φαρμακείο στη [[Μάλτα]]<ref name="BGF211–225"/>.
Το 1595 ιδρύθηκε σχολή ιατρικής,<ref name="BGF332">B. Galimard Flavigny (2006) p. 332.</ref> το 1676 η σχολή ανατομίας και χειρουργικής<ref name="BGF332"/>, το 1671 η σχολή φαρμακευτικής της Μάλτας <ref name="BGF332"/> και τέλος το 1687, η ιατρική βιβλιοθήκη<ref name="BGF332"/>. Το διάσημο πανεπιστήμιο ιατρικής όμως ιδρύθηκε αρκετά μεταγενέστερα, το 1771.<ref name="BGF332"/> Ήρθε να προστεθεί στην επίδραση των Ιωαννιτών στο σύνολο της Μεσογείου αλλά και σε όλον τον δυτικό κόσμο<ref name="BGF332"/>.
Το 1782 ιδρύθηκε σχολή μαθηματικών και ναυτικών επιστημών εντός του Πανεπιστημίου της [[Μάλτα]]ς<ref name="BGF332"/> και το 1794 δημιουργήθηκε έδρα ανατομίας<ref name="BGF332"/>.
| |||