Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ + κατηγορία
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 17:
|πρώην_τίτλος = Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού (1974-1998)
}}
Ο '''Μακαριώτατος''' '''Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Κυρός Χριστόδουλος''' της [[Εκκλησία της Ελλάδος|Ορθόδοξος Ανατολικής Εκκλησίας της Ελλάδος]] ([[17 Ιανουαρίου]] [[1939]] - [[28 Ιανουαρίου]] [[2008]]), κατά κόσμον Χρήστος Παρασκευαΐδης, διετέλεσε [[Αρχιεπίσκοπος]] [[Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών|Αθηνών]] και πάσης Ελλάδος την περίοδο 1998 - 2008.
 
Στα πρώτα χρόνια της θητείας του απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα λόγω του ότι προωθούσε το λεγόμενο «άνοιγμα της Εκκλησίας προς την κοινωνία» και λόγω της διαμάχης του με τον τότε πρωθυπουργό [[Κωνσταντίνος Σημίτης|Κώστα Σημίτη]] στο ζήτημα των ταυτοτήτων.
 
== Βιογραφικά στοιχεία ==
Γεννήθηκε στην Ξάνθη στις 17 Ιανουαρίου 1939 και ήταν γιος του Κωνσταντίνου και της Βασιλικής Παρασκευαΐδη, προσφύγων. Η οικογένειά του καταγόταν από την [[Αδριανούπολη]] της [[Ανατολική Θράκη|Ανατολικής Θράκης]] και εγκαταστάθηκε στην [[Ξάνθη]] μετά τη [[Συνθήκη της Λωζάνης]]. Σε ηλικία 2 ετών, μετά την εμπλοκή της Ελλάδας στον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]], το 1941, η οικογένειά του μετακόμισε για λόγους ασφαλείας στην [[Αθήνα]]<ref name=":0">{{Cite web|url=http://web.archive.org/web/20080131092145/http://www.ecclesia.gr/greek/archbishop/archbishop_life.html|title=ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟΝ – ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΚΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ|date=2008-01-31|accessdate=2016-06-27}}</ref>, όπου ο μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος έζησε μέχρι την ηλικία των 35 ετών. Μαθήτευσε στο δημοτικό σχολείο ''Κοραής'' και ακολούθως στο [[Λεόντειο Λύκειο]] [[Πατήσια|Πατησίων]] με άριστη επίδοση. Το 1962 έλαβε το πτυχίο της [[Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών|Νομικής σχολής]] του [[Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]] με άριστα, και το 1967 αποφοιτά από τη [[Θεολογική Σχολή Αθηνών|Θεολογική σχολή]] του ιδίου πανεπιστημίου επίσης με άριστα. Παράλληλα σπούδασε [[Βυζαντινή μουσική|Βυζαντινή Μουσική]] στο [[Ωδείο Αθηνών]]. Το 1982 υπέβαλε τη [[Διδακτορικό δίπλωμα|διδακτορική]] του διατριβή στη [[Θεολογική Σχολή Α.Π.Θ.|Θεολογική Σχολή]] του [[Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης|Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης]] με τίτλο ''«Ιστορική και Κανονική θεώρησις του Παλαιοημερολογητικού ζητήματος κατά τε την γένεσιν και την εξέλιξιν αυτού εν Ελλάδι»'' και ονομάστηκε [[διδάκτωρ]] του [[Κανονικό Δίκαιο|Κανονικού Δικαίου]] με βαθμό άριστα. Ήταν πτυχιούχος της [[Γαλλική γλώσσα|γαλλικής]] και [[Αγγλική γλώσσα|αγγλικής]] γλώσσας, και γνώστης της [[Ιταλική γλώσσα|ιταλικής]] και [[Γερμανική γλώσσα|γερμανικής]] γλώσσας. Έχει ανακηρυχθεί Επίτιμος Διδάκτωρ των πανεπιστημίων [[Πανεπιστήμιο Κραϊόβας|Κραϊόβας]] και [[Πανεπιστήμιο Ιασίου|Ιασίου]] το 2003 και [[Πανεπιστήμιο Λατερανού|Λατερανού]] το 2006.
 
Το 1957, σε ηλικία 18 ετών, ήταν ήδη ψάλτης στην Αγία Ζώνη [[Κυψέλη (Αθήνα)|Κυψέλης]] όπου συναντά τον διάκονο [[Καλλίνικος Καρούσος|Καλλίνικο Καρούσο]], μετέπειτα [[Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς|Μητροπολίτη Πειραιώς]], ο οποίος λειτουργούσε στον ίδιο ναό. Εκείνος θα του γνωρίσει τον 19χρονο τότε Αθανάσιο Λενή, νυν [[Ιερά Μητρόπολις Καλαβρύτων και Αιγιαλείας|Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας]] [[Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος Λενής|Αμβρόσιο]]. Το 1958 οι τρεις κληρικοί ιδρύουν τη μοναστική αδελφότητα ''«Χρυσοπηγή»'' στο [[Παγκράτι]], η οποία ασχολούνταν με φιλανθρωπικές και ανθρωπιστικές δραστηριότητες καθώς και με την οργάνωση κατηχητικών σχολείων. Κείρεται [[μοναχός]] στις 16 Μαΐου 1961 στην [[Ιερά Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων|Ιερά Μονή Βαρλαάμ]] των [[Μετέωρα|Μετεώρων]], όπου μόλις είχε εγκατασταθεί η αδελφότητα και στις 17 Μαΐου 1961 χειροτονείται [[διάκονος]] στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων [[Τρίκαλα|Τρικάλων]]. Χειροτονήθηκε [[πρεσβύτερος]] το 1965, όταν τοποθετείται ως ιεροκήρυκας στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Παναγίτσας) στο [[Παλαιό Φάληρο]], όπου έμεινε για 9 χρόνια.