Οσπιτάλιοι Ιππότες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ignoto (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ignoto (συζήτηση | συνεισφορές)
περιεχόμενο από την σελίδα Τάγμα του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ
Γραμμή 103:
''«Σύντομα ξεκίνησαν να βγαίνουν από τα διάφορα λιμάνια του νησιού αρκετά μικρά πλοία διαφόρων μεγεθών, τα οποία επέστρεφαν συχνά με αξιόλογα λάφυρα, που προέρχονταν από τους άπιστους κουρσάρους»'' καταγράφει ο ιστορικός του Τάγματος [[Τζάκομο Μπόζιο]] (1594-1602)<ref>B. Gallimard Flavigny, 2006, pp.71-72</ref>. Εγκατεστημένοι σε ένα νησί οι Ιππότες, δεν είχαν άλλον τρόπο να συνεχίσουν τον πόλεμο παρά να βγαίνουν στην θάλασσα, και οι ναυμαχίες τους παρείχαν τη δυνατότητα να αποκομίζουν μεγαλύτερα κέρδη σε βάρος του εχθρού. Ενόσω μουσουλμάνοι κουρσάροι περιδιάβαιναν τις θάλασσες για να απαγάγουν προσκυνητές, η δικαιολογία αυτή αποτελούσε εξαιρετική ευκαιρία για τους Ιωαννίτες ώστε να επιδοθούν στο κούρσος. Οι δύο αυτές νέες δραστηριότητες του Τάγματος, η ναυσιπλοΐα και το κούρσος, πρόσφεραν τη δυνατότητα απόκτησης νέας ισχύος<ref>B. Gallimard Flavigny, 2006, p.72</ref>.
 
Ο [[Πάπαςπάπας Κλήμης Ε΄]] επέτρεψε το 1306 στον νέο Μεγάλομεγάλο Μαγίστρομαγίστρο [[Φουλκ ντε Βιλαρέ]] (1305–1319) να οπλίσει στόλο χωρίς την προηγούμενη έγκριση του [[Ερρίκος Β΄ της Κύπρου|Ερρίκου Β΄, βασιλιά της Κύπρου]]. Το Τάγμα διέθετε τότε δύο [[Γαλέρα (πλοίο)|γαλέρες]], μία [[Φούστα (πλοίο)|φούστα]], ένα [[γαλιόνι]] και δύο [[δρόμων|δρόμωνες]]. Σε αυτή την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, οι πολύ απότομες και δυσπρόσιτες από την στεριά ακτές, και η ύπαρξη πολυάριθμων νησιών, παρείχαν πολλά κρησφύγετα για κάθε μορφής δραστηριότητα. Εκείνη την περίοδο το νησί της Ρόδου αποτελούσε σίγουρο ορμητήριο για όλες τις δραστηριότητες αυτές.<ref>B. Gallimard Flavigny, 2006, p.142</ref>.