Συμμαχική εισβολή στην Ιταλία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

| χρονολογία=3 - 16 Σεπτεμβρίου 1943

| τόπος=[[Σαλέρνο]], [[Καλαβρία]] και [[Τάραντας]], Ιταλία

| μαχόμενος1={{flagicon|UK|Ηνωμένο Βασίλειο}} [[Ηνωμένο Βασίλειο]]<br/>{{flagicon|USA|Ηνωμένες Πολιτείες}} [[Ηνωμένες Πολιτείες]]<br/>{{flagicon|Canada|Καναδάς}} [[Καναδάς]]

| μαχόμενος2={{flagicon|Germany 1933|Ναζιστική Γερμανία}} [[Ναζιστική Γερμανία|Τρίτο Ράιχ]]<br/>{{flagicon|ITA|Ιταλία}} [[Βασίλειο της Ιταλίας]]<br/>(Ως τις 8 Σεπτεμβρίου)

| απώλειες1=2.009 φονευθέντες<br/>7.050 τραυματίες<br/>3.501 αγνοούμενοι

| απώλειες2=3.500 άνδρες

 

Η '''Συμμαχική εισβολή στην Ιταλία''' ήταν ευρεία επιχείρηση απόβασης στην ηπειρωτική [[Ιταλία]] κατά τον [[ΒΠΠ|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]], η οποία ξεκίνησε στις 3 Σεπτεμβρίου 1943. Σε αυτήν έλαβαν μέρος η 15η Ομάδα στρατιών του στρατηγού [[Χάρολντ Αλεξάντερ]], στην οποία συμπεριλήφθηκαν η 5η αμερικανική Στρατιά του στρατηγού [[Μαρκ Κλαρκ]] και η 8η Στρατιά του Βρετανού [[Μπέρναρντ Μοντγκόμερυ]]. Η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά την επιτυχημένη ολοκλήρωση της [[Εισβολή των Συμμάχων στη Σικελία|εισβολής των Συμμάχων στη Σικελία]], η οποία κατέληξε στην ολοκληρωτική κατάληψη της νήσου. Ο κύριος όγκος των δυνάμεων αποβιβάστηκε στην περιοχή γύρω από το [[Σαλέρνο]] της δυτικής ιταλικής ακτής (επιχείρηση Χιονοστιβάδα, Operation Avalanche), ενώ δύο μικρότερες επιχειρήσεις πραγματοποιήθηκαν στην [[Καλαβρία]] (Επιχείρηση ''Baytown'') και στον [[Τάραντας|Τάραντα]] (επιχείρηση ''Slapstick'').

<ref name=ter>Terdoslavich, William. "Nothing Goes Right in Italy", in Fawcett, Bill, ed. ''How to Lose WWII'' (New York: Harper, 2000), p.157.</ref> ενώ τα δύο Σώματα θα ήταν αποκομμένα, καθώς μεταξύ τους θα μεσολαβούσαν 12 "κενά" μίλια και, επιπλέον, ο ποταμός [[Σέλε]]. Ο στρατηγός Κλαρκ αρχικά δεν είχε διαθέσει στρατεύματα για να καλύψει τον ποταμό, γεγονός που θα παρείχε στις γερμανικές δυνάμεις μια εύκολη δίοδο επίθεσης, αλλά, έστω και καθυστερημένα, αποβίβασε δύο συντάγματα για την επιτήρησή του.<ref name=ter/> Επιπλέον, το έδαφος ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκό για τους αμυνόμενους. Ο σχεδιασμός για τη φάση της κατάληψης του Σαλέρνο πραγματοποιήθηκε μέσα σε μόλις 45 ημέρες, αντί για το διάστημα μερικών μηνών που θα απαιτούσε<ref name=ter/>

 

 

Από γερμανικής πλευράς ο επικεφαλής των δυνάμεων του Άξονα [[Άλμπερτ Κέσσελρινγκ]] δεν είχε τις απαιτούμενες δυνάμεις ώστε να απωθήσει τις συμμαχικές δυνάμεις, ενώ δεν έγινε δεκτή η αίτησή του να του αποσταλούν δύο μεραρχίες θωρακισμένων από τη βόρεια Ιταλία.<ref name=ter/> Αυτό πιθανόν οφειλόταν στο γεγονός ότι η όλη επιχείρηση υποστηρίχθηκε, από πλευράς Συμμάχων, με την αποκαλούμενη "επιχείρηση Boardman", η οποία στην πραγματικότητα ήταν παραπλανητικό σχέδιο, το οποίο στόχευε να στρέψει την προσοχή των Γερμανών σε επικείμενη απόβαση στην [[Κρήτη]] και γενικότερα στη Βαλκανική χερσόνησο.<ref>Terry Crowdy, ''Deceiving Hitler: Double-Cross and Deception in World War II'', Osprey Publishing, 20 Δεκ 2011, κεφ.13 στο [http://books.google.gr/books?id=oFDRuE0H1hAC&pg=PT219&dq=operation+boardman+Italy+WWII&hl=el&sa=X&ei=hv5QU9SdNqbL0AXZ-YGwCw&ved=0CEUQuwUwAw#v=onepage&q=operation%20boardman%20Italy%20WWII&f=false Google books]</ref>