Γιώργης Σιάντος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Λίγους μήνες μετά την εκλογή του Σιάντου στο κοινοβούλιο, επιβλήθηκε η [[Δικτατορία της 4ης Αυγούστου]] υπό τον [[Ιωάννης Μεταξάς|Ιωάννη Μεταξά]]. Ο Μεταξάς με πρόφαση τον "κομμουνιστικό κίνδυνο" εγκαθίδρυσε ένα αυταρχικό καθεστώς φασιστικού τύπου, που εξαπέλυσε μια αδυσώπητη αντικομμουνιστική εκστρατεία, στηριζόμενος στον [[Ιδιώνυμο|Ιδιώνυμο νόμο]] που είχε θέσει σε ισχύ το 1929 ο [[Ελευθέριος Βενιζέλος]] για την καταστολή συνδικαλιστικών και δημοκρατικών ελευθεριών, συλλαμβάνοντας πολλά μέλη του ΚΚΕ που τελούσε πλέον εκτός νόμου. Ο Σιάντος συνελήφθη και εξορίστηκε στην [[Ανάφη]] από όπου δραπέτευσε το [[1937]].

 

 

Η ΠΚΕ ήρθε σε σφοδρή αντιπαράθεση με την [[Προσωρινή Διοίκηση του ΚΚΕ|Προσωρινή Διοίκηση]] (ΠΔ), που είχε συγκροτηθεί προς τα τέλη του 1939 από την ασφάλεια του [[Κωνσταντίνος Μανιαδάκης|Μανιαδάκη]] και την καθοδήγηση της οποίας είχαν οι πρώην βουλευτές του ΚΚΕ [[Μιχάλης Τυρίμος]] και [[Μανώλης Μανωλέας]]. Τα δύο καθοδηγητικά όργανα που εξέδιδαν και δικό τους [[Ριζοσπάστης|Ριζοσπάστη]] κατηγορούσαν το ένα το άλλο για χαφιεδισμό και προκάλεσαν τρομερή σύγχυση στις τάξεις των κομμουνιστών. Μέσα σ' αυτό το πρωτοφανές κλίμα σύγχυσης κι αυτός ακόμα ο Ζαχαριάδης συντάχθηκε με την Προσωρινή Διοίκηση κατηγορώντας την καθαρή Παλιά Κεντρική Επιτροπή. Τα πράγματα ξεκαθάρισαν το καλοκαίρι του 1941 όταν συγκροτήθηκε η λεγόμενη Νέα Κεντρική Επιτροπή από στελέχη του ΚΚΕ που απέδρασαν από τους τόπους κράτησής τους.