Αμπάριζα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Jimel69 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ αναμόρφωση κανονισμών για καλύτερη κατανόηση.
Jimel69 (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
 
== Κανόνες ==
Τα παιδιά που συμμετέχουν στο παιχνίδι, χωρίζονται σε δύο ισάριθμες ομάδες, ή «"ισοδύναμες»" αν είναι μονός ο αριθμός των παικτών.Tο παιχνίδι παίζεται τουλάχιστον με τέσσερειςτέσσερις παίκτες (2+2), αλλά είναι πιο διασκεδαστικόδιασκεδαστικότερο με μεγάλη παρέα.
 
Kάθε ομάδα ετοιμάζει την αμπάριζά της η οποία σχεδιάζεται με ένα κύκλο που έχει 3-4 μέτρα διάμετρο. Δίπλα σε αυτήν σχεδιάζεται η φυλακή, με ένα μικρότερο τετράγωνο 2-3 μέτρων. Φυλακή καλείται ο χώρος όπου, κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, φυλακίζονται οι παίκτες της αντίπαλης ομάδας όταν πιαστούν.
 
Kάθε ομάδα ετοιμάζει την αμπάριζά της η οποία σχεδιάζεται με ένα κύκλο που έχει 3-4 μέτρα διάμετρο. Δίπλα σε αυτήν σχεδιάζεται η φυλακή, με ένα μικρότερο τετράγωνο 2-3 μέτρων., Φυλακήσχεδιάζεται η φυλακή, καλείταιδηλαδή ο χώρος όπου, κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, όποτε πιαστούν, φυλακίζονται οι παίκτες της αντίπαλης ομάδας όταν πιαστούν.
Οι 2 αμπάριζες απέχουν μεταξύ τους 20-40 μέτρα.
 
Oι ομάδες ρίχνουν ένα κέρμα για να δουν ποια από τις δύο θα ξεκινήσει πρώτη. Aυτή που κερδίζει, στέλνει έναν παίκτη της να βγει από την θέση του. Aυτός, φωνάζοντας "παίρνω αμπάριζα και βγαίνω", βγαίνει τρέχοντας προς το χώρο ανάμεσα στις 2 αμπάριζες. Kάποιος παίκτης της αντίπαλης ομάδας βγαίνει και αυτός και τρέχει να τον πιάσει για να τον φυλακίσει. Ο πρώτος υποχωρεί, γιατί φοβάται μην σκλαβωθεί, αν πιαστεί από τον παίκτη που, μετά από αυτόν, έφυγε από την αμπάριζα της ομάδας του. Tότε, ένας ακόμη παίκτης της πρώτης ομάδας βγαίνει να καλύψει τον συμπαίκτη του, προσπαθώντας να φοβίσει τον αντίπαλο ότι αυτός θα τον πιάσει πρώτος. Έτσι, ο ένας μετά τον άλλον, βγαίνουν από την αμπάριζά τους και προσπαθούν να πιάσουν όσους που έχουν απομείνει, ενώ πολλοί ξαναγυρίζουν για να πάρουν δυο ανάσες και να σκεφτούν την επόμενη στρατηγική τους. Όποιος πιαστεί σκλαβώνεται και πηγαίνει στη φυλακή, δηλαδή στο χώρο που έχει φτιαχτεί για τους σκλάβους. Εκεί περιμένει κάποιον από την ομάδα του, να τον ξεσκλαβώσει, με το να τον ακουμπίσει. Συνήθως η ομάδα που έχει μερικούς σκλάβους βάζει έναν από τους παίκτες της να προσέχουν τους σκλάβους.
 
Οι 2δύο αμπάριζες απέχουν μεταξύ τους 20-40 μέτρα.
Tο παιχνίδι συνεχίζεται μέχρι να μείνει ένας παίκτης σε κάποια από τις δύο ομάδες. Aν αυτός ο τελευταίος καταφέρει, χωρίς να τον ακουμπήσουν, να φτάσει στην αμπάριζα της αντίπαλης ομάδας, τότε ελευθερώνει και παίρνει πίσω όλη την ομάδα του, και το παιχνίδι αρχίζει από την αρχή. Aν όχι, το παιχνίδι σταματάει με νικήτρια την ομάδα που φυλάκισε όλους τους αντίπαλους παίκτες.
 
 
Oι ομάδες ρίχνουν ένα κέρμα για να δουν ποια από τις δύο θα ξεκινήσει πρώτη. Aυτή που κερδίζειπροκύπτει, στέλνει έναν παίκτη της να βγει από τηντη θέση του. Aυτός, φωνάζοντας "παίρνω αμπάριζα και βγαίνω", βγαίνει τρέχοντας προς το χώρο ανάμεσα στις 2 αμπάριζες. Kάποιος παίκτης της αντίπαλης ομάδας βγαίνει και αυτός και τρέχει να τον πιάσει για να τον φυλακίσει. Ο πρώτος υποχωρεί, γιατίεπειδή φοβάται μηνμήπως σκλαβωθεί, αν πιαστεί από τον παίκτη που, έφυγε μετά από αυτόν, έφυγε από την αμπάριζα της ομάδας του. Tότε, ένας ακόμη παίκτης της πρώτης ομάδας βγαίνει να καλύψει τον συμπαίκτη του, προσπαθώντας παράλληλα να φοβίσει αυτός τον αντίπαλο ότιή, αυτόςακόμη θακαλύτερα, να τον πιάσει πρώτος. Έτσι, ο ένας μετά τον άλλον, βγαίνουν από την αμπάριζά τους και προσπαθούν να πιάσουν όσους που έχουν απομείνει, ενώ πολλοίκάποιοι ξαναγυρίζουν για να πάρουν δυο ανάσες και να σκεφτούν την επόμενη στρατηγική τους. Όποιος πιαστεί σκλαβώνεται και πηγαίνει στη φυλακή, δηλαδή στο χώρο που έχει φτιαχτεί για τους σκλάβους. Εκεί περιμένει κάποιον από την ομάδα του, να τον ξεσκλαβώσει, με το να τον ακουμπίσει. Συνήθως η ομάδα που έχει μερικούς σκλάβους βάζει έναν από τους παίκτες της να προσέχουν τους σκλάβους.
 
 
Όποιος πιαστεί σκλαβώνεται και πηγαίνει στην αντίπαλη φυλακή, δηλαδή στον αντίστοιχο χώρο που έχει φτιαχτεί για τους σκλάβους. Εκεί περιμένει κάποιον από την ομάδα του, να τον ξεσκλαβώσει. Για να γίνει αυτό αρκεί να τον ακουμπήσει κάποιος συμπαίκτης του. Συνήθως η ομάδα που έχει μερικούς φυλακισμένους βάζει έναν από τους παίκτες της να τους προσέχει.
 
 
Tο παιχνίδι συνεχίζεται μέχρι να μείνει ένας παίκτης, σε κάποια από τις δύο ομάδες. Aν αυτός ο τελευταίος καταφέρει, χωρίς να τον ακουμπήσουν, να φτάσει στην αμπάριζα της αντίπαλης ομάδας, τότε ελευθερώνει και παίρνει πίσω όλη την ομάδα του, και το παιχνίδι αρχίζει από την αρχή. Aν όχιδεν τα καταφέρει, το παιχνίδι σταματάει με νικήτρια την ομάδα που φυλάκισε όλους τους αντίπαλους παίκτες της.
 
== Παραλλαγές ==
 
Tο παιχνίδι ήταν από τα αγαπημένα στις παλιές αθηναϊκές γειτονιές. Eκεί, οι δυο ομάδες, έφτιαχναν την αμπάριζά τους σε κάποια κολώνα ηλεκτρισμού ή σε κορμό δέντρου, από αυτά που υπήρχαν στα πεζοδρόμια. Όσο άγγιζες τη κολώνα ήσουν ασφαλής, αν απομακρυνόσουν μπορούσαν να σε πιάσουν ή, σύμφωνα με τους κανονισμούς, να πιάσεις εσύ κάποιον άλλο.
 
Mέσα στις στενές οδούς της πόλης, είχε κανείς την δυνατότητα να κρυφτεί και να αιφνιδιάσει τον αντίπαλο σε αντίθεση με τον ανοιχτό χώρο, και αυτό έκανε πιο ενδιαφέρον το παιχνίδι. H διαφορά ήταν πως, αν έπαιζαν πολλά άτομα και οι παίκτες της μιας ομάδας πιάνονταν αλυσίδα μεταξύ τους, με τον τελευταίο να κρατάει την κολώνα, αυτός που απομακρυνόταν έβρισκε γρηγορότερα άσυλο στον τελευταίο κρίκο της αλυσίδας, από το να πρέπει να ξαναγυρίσει πίσω στην αμπάριζά του.
 
Mια άλλη παραλλαγή που παίζεται από τους προσκόπους, είναι γνωστή ως «σημαίες». H διαφορά ήταν πως η κάθε ομάδα έχει μια σημαία που πρέπει να υπερασπιστεί. Aν η μία ομάδα καταφέρει να πάρει τη σημαία της άλλης και να την πάει στην δική της αμπάριζα, αυτομάτως λήγει το παιχνίδι, με νικήτρια την ομάδα που έχει και τις δύο σημαίες. Σε αυτή την παραλλαγή, οι ομάδες αφήνουν πάντα κάποιον πίσω να φυλάει τη σημαία και να αποτρέψει την αντίπαλη ομάδα να την κατακτήσει.
 
== Πηγές ==
{{βικιλεξικό|αμπάριζα}}