Ρωμαϊκός στρατός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Η πρώιμη Λεγεώνα: Τέλος στο άρθρο "Πρώιμη Λεγεώνα", προσθήκη πηγών και εικόνων. |
|||
Γραμμή 9:
== Η πρώιμη Λεγεώνα ==
[[Αρχείο:Phalanx roman manipul.png|μικρογραφία|
Μια πρώιμη μορφή της Ρωμαϊκής [[Λεγεώνα|Λεγεώνας]] αντικατέστησε το οπλιτικό σύστημα μάχης. Το νέο σύστημα αποτελούταν από τον στρατό παραταγμένο σε τρεις γραμμές που αποτελούνταν από στρατιώτες κατανεμημένους ανάλογα με την ηλικία και την αρχαιότητα τους. Στην πρώτη γραμμή ήταν οι ''hastati'', νέοι στρατιώτες χωρίς ιδιαίτερη εμπειρία. Εξοπλισμός τους ήταν η πανοπλία και η ορθογώνια παραλληλόγραμμη ασπίδα Ρωμαϊκού τύπου. Τα όπλα τους ήταν το ξίφος και το ακόντιο. Θεωρούνταν ισάξιοι με τους πολίτες δεύτερης τάξεως του οπλιτικού συστήματος. Εξαρτημένοι από τους hastati στην μάχη ήταν οι ''leves''. Ελαφρύ πεζικό που προοριζόταν για αψιμαχίες. Δεν είχαν πανοπλία και τα μόνα όπλα που είχαν ήταν ακόντια και ένα δόρυ. Οι στρατιώτες πρώτης τάξης διαιρέθηκαν σε δύο μονάδες: τους ''principes'' στην δεύτερη γραμμή και τους ''triarii'' στην τρίτη γραμμή. Μαζί απάρτιζαν το σώμα του βαρέος πεζικού. Οι principes ήταν επίλεκτοι άνδρες που είχαν πείρα στα πεδία μάχης και μεγαλύτερη ηλικία από τους hastati. Είχαν τον καλύτερο εξοπλισμό σε όλο τον στρατό. Οι triarii ήταν ουσιαστικά οπλίτες. Οι υπόλοιπες μονάδες, ''rorarii, accensi'' και ''leves'' ήταν πολίτες τρίτης, τετάρτης και πέμπτης κατηγορίας αντίστοιχα. Οι rorarii ήταν άπειροι πολεμιστές και οι leves ήταν η πιο αμελητέα μονάδα.<ref>Livy. ''History of Rome by Titus Livius'', books thirty-seven to the end, with the epitomes and fragments of the lost books. literally translated, with notes and illustrations, by. William A. McDevitte. York Street, Covent Garden, London. Henry G. Bohn. John Child and son, printers, Bungay. 1850. 4</ref>
[[Αρχείο:Legio-V-Caesar-PAX-Augusta.jpg|αριστερά|μικρογραφία|
Στην μπροστινή γραμμή, οι hastati και οι principes δημιουργούσαν ομάδες 60 πολεμιστών, με 20 leves σε κάθε ομάδα hastati. Στην οπίσθια γραμμή, triarii rorarii και accensi οργανώνονταν σε τρεις ομάδες, περίπου 180 πολεμιστές
</ref>
Στην διάρκεια της μάχης, οι πρώτοι που θα έμπαιναν στην μάχη θα ήταν οι hastatii, με υποστήριξη από τους velites που πετούσαν ακόντια ή πέτρες. Εφόσον έγιναν τα πρώτα χτυπήματα και αποδυναμώθηκαν αρκετά οι hastatii, υποχωρούν και στην θέση τους μπαίνουν με ορμή οι principes. Εν όσο πολεμούσαν οι principes, οι hastatii θα έκαναν ανασύνταξη δυνάμεων και ηθικού και θα ξαναέμπαιναν στην μάχη. Στην περίπτωση που και πάλι δημιουργούνταν συνθήκες άσχημες για τις μονάδες, όπως απώλεια ηθικού λόγω πολλών απωλειών, και οι δύο μονάδες θα έκαναν βιαστική και άτακτη υποχώρηση προκειμένου να εισχωρήσουν οι triarii. Αυτοί δεν είχαν καθήκον επίθεσης, αλλά άμυνας. Όσο οι triarii κρατούσαν τον εχθρό σε περιθώριο, οι αξιωματικοί έκαναν συμβούλιο προκειμένου να συνεχίσουν την μάχη ή να υποχωρήσουν.<ref>Titus Livius. ''The History of Rome, vol. 2'' (London: George Bell, 1903), bk. viii, ch. 5-11</ref>
|