Βομβαρδιστικό αεροσκάφος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 28:
Το πηδαλιουχούμενο, ή αερόπλοιο, αναπτύχθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα. Τα πρώιμα αερόπλοια ήταν ευάλωτα προς την καταστροφή, αλλά σταδιακά το αερόπλοιο έγινε πιο αξιόπιστο, με πιο άκαμπτη δομή και δυνατότερο πλέγμα. Πριν το ξέσπασμα του πολέμου, τα [[Ζέπελιν (αερόπλοιο)|Ζέπελιν]], μία μεγαλύτερη και πιο εμπορική μορφή αερόπλοιων σχεδιασμένα από τον [[Γερμανία|Γερμανό]] Ferdinand Von Zeppelin, εφοδιάστηκαν με βόμβες για να επιτίθενται σε μακρινούς στόχους. Ήταν τα πρώτα στρατηγικά βομβαρδιστικά μακρινών στόχων. Παρά το γεγονός ότι η Γερμανική Αεροπορία ήταν αρκετά ισχυρή, με συνολικό αριθμό 123 αερόπλοιων στο τέλος του πολέμου, ήταν ευάλωτη σε επιθέσεις και αποτυχία μηχανών, όπως και σε προβλήματα πλοήγησης. Τα Γερμανικά αερόπλοια προκάλεσαν μικρή ζημιά σε όλες τις 51 επιθέσεις, καθώς σκότωσαν 557 Βρετανούς και τραυμάτισαν 1.358. Το Γερμανικό Ναυτικό έχασε 53 από τα 73 αεροσκάφη του, και ο Γερμανικός Στρατός έχασε 26 από τα 50 πλοία του.
[[File:Caproni Ca.32(300hp-Ca.2) with Gianni Caproni on board.jpg|thumb|Το Caproni Ca.3, ένα Ιταλικό βομβαρδιστικό του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου]], το 1915.|201x201εσ]]Το Caproni Ca.30 κατασκευάστηκε από τον Gianni Caproni στην Ιταλία. Ήταν ένα δικινητήριο διπλάνο με τρεις μηχανές Gnome ισχύος 67 kW (80 ίππων) και πέταξε για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 1914. Οι δοκιμαστικές πτήσεις αποκάλυψαν την ανεπαρκή ισχύ και την τοποθέτηση της μηχανής ως μη πρακτική, και ο Caproni εγκατέστησε τρεις πιο συμβατικές μηχανές Fiat A.10s 81 kW (110 ίππων). Ο βελτιωμένος σχεδιασμός αγοράστηκε από τον Ιταλικό στρατό και παραδόθηκε σε ποσότητα από τον Αύγουστο του 1915.
Ενώ ήταν κυρίως εκπαιδευτικό αεροσκάφος, το Avro 504 χρησιμοποιήθηκε σαν βομβαρδιστικό στην αρχή του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου]] από την Royal Naval Air Service (RNAS) ενώ χρησιμοποιήθηκαν και για επιδρομές σε υπόστεγα γερμανικών αεροσκαφών.
=== Στρατηγικός Βομβαρδισμός ===
[[Αρχείο:14082007-Illya-Muromec-1.jpg|αριστερά|μικρογραφία|193x193εσ|Το Sikorsky Ilya Muromets, ένα πρώιμο βαρύ βομβαρδιστικό.]]
[[Αρχείο:Handley Page O-400.jpg|αριστερά|μικρογραφία|192x192εσ|Βρετανικό Handley Page Type O, το 1918]]
Βομβιστικές επιδρομές και αποστολές αποκλεισμού προμηθειών έφεραν εις πέρας Γαλλικές και Βρετανικές δυνάμεις στην διάρκεια του πολέμου καθώς η αεροπορία τον Γερμανών αναγκάστηκε να επικεντρωθεί στους πόρους τις με μία αμυντική τακτική. Αξιοσημείωτα, βομβιστικές εκστρατείες δημιούργησαν ένα μέρος της Βρετανικής επίθεσης στην μάχη του Neuve Chapelle το 1915, με τις επιλαρχίες Royal Flying Corps να επιτίθενται σε γερμανικούς σιδηροδρομικούς σταθμούς σε μία προσπάθεια να εμποδίσουν την προμήθεια του Γερμανικού στρατού. Αρχικά, αυτοσχέδιες προσπάθειες στον βομβαρδισμό που χαρακτήρισαν το πρώιμο μέρος του πολέμου αντικαταστάθηκαν από μία πιο οργανωμένη και συστηματική προσέγγιση στον στρατηγικό και τακτικό βομβαρδισμό, με κύριους υπαίτιους στρατηγούς διαφόρων αεροποριών των δυνάμεων της [[Αντάντ (αποσαφήνιση)|Αντάντ]], και συγκεκριμένα τον ταγματάρχη Hugh Trenchart, που ήταν ο πρώτος υποστηρικτής της ιδέας ότι θα έπρεπε να υπάρχουν παρατεταμένες στρατηγικές βομβιστικές επιθέσεις προκειμένου να διακόψουν τις σιδηροδρομικές επικοινωνίες του εχθρού, σε σύνδεση με τις βασικές επιχειρήσεις των συμμαχικών δυνάμεων.
When the war started, bombing was very crude (hand-held bombs were thrown over the side) yet by the end of the war long-range bombers equipped with complex mechanical bombing computers were being built, designed to carry large loads to destroy enemy industrial targets. The most important bombers used in WWI were the French Breguet 14, British de Havilland DH-4, German Albatros C.III and Russian Sikorsky Ilya Muromets. The Russian Sikorsky Ilya Muromets, was the first four-engine bomber to equip a dedicated strategic bombing unit during World War I. This heavy bomber was unrivaled in the early stages of the war, as the Central Powers had no comparable aircraft until much later.
Long range bombing raids were carried out at night by multi-engine biplanes such as the Gotha G.IV (whose name was synonymous with all multi-engine German bombers) and later the Handley Page Type O; the majority of bombing was done by single-engined biplanes with one or two crew members flying short distances to attack enemy lines and immediate hinterland. As the effectiveness of a bomber was dependent on the weight and accuracy of its bomb load, ever larger bombers were developed starting in WWI, while considerable money was spent developing suitable bombsights.
== Πηγές ==
<references />
| |||