Θρία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

164 bytes προστέθηκαν ,  πριν από 7 έτη
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Geoandrios (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Geoandrios (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 14:
Ο δημότης της αρχαίας Θρίας ονομαζόταν Θριάσιος.
 
Στα εδάφη της Θρίας μάλλον περιλαμβάνονταν οι αλυκές, λίμνες και μικρές ρεματιές των [[Οι Ρειτοί|Ρειτών]],<ref>John Anthony Cramer, "[https://books.google.gr/books?id=Ou0LAAAAYAAJ&dq=Rheiti&hl=el&source=gbs_navlinks_s A geographical and historical description of ancient Greece: with a map, and a plan of Athens]", Τόμος 2, Clarendon Press, 1828, [https://books.google.gr/books?id=Ou0LAAAAYAAJ&pg=PA356&lpg=PA356&dq=Rheiti&source=bl&ots=LpfbMIeYTy&sig=1lilMXXhqPR1uBiAB-JTP574miw&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwjLraycmpHOAhWmD8AKHcPPCgUQ6AEIOTAE#v=onepage&q=Rheiti&f=false σελ. 356].</ref> λίγο πριν από τη Θρία,<ref>[[Αθήναιος ο Ναυκρατίτης]], «[[Δειπνοσοφισταί]]», VI, 255 C.</ref> στις οποίες επιτρεπόταν η αλιεία μόνο σε ιερείς και υπήρχαν ναοί αφιερωμένοι στην [[Αφροδίτη (μυθολογία)|Αφροδίτη Φίλα]] κατά την ελληνιστική εποχή και στην [[Προσερπίνα]] και την [[Κέρες]] κατά τη ρωμαϊκή εποχή. Ο ναός της Αφροδίτης (ίσως να πρόκειται για το [[Ιερό της Αφροδίτης (Χαϊδάρι)|Ιερό της Αφροδίτης]] στο [[Χαϊδάρι]]) περιγράφεται ότι ανήκε στη Θρία και χτίστηκε τον δεύτερο αιώνα π.Χ., προς τιμήν της συζύγου του [[Δημήτριος ο Πολιορκητής|Δημητρίου Α' της Μακεδονίας]] και κόρης του [[Αντίπατρος|Αντιπάτρου]], της [[Φίλα (κόρη Αντίπατρου)|Φίλας]].
 
Όταν ο [[Αρχαία Σπάρτη|Σπαρτιάτης]] βασιλιάς [[Πλειστοάνακτας|Πλειστοάναξ]] εισέβαλε στην Αττική, το 446 π.Χ., σταμάτησε με τα στρατεύματά του στις περιοχές της Ελευσίνας και της Θρίας.<ref>[[Θουκυδίδης]], «Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου», [[s:Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου/Α|Α' 114]]: [...] "[114] Μετὰ δὲ ταῦτα οὐ πολλῷ ὕστερον Εὔβοια ἀπέστη ἀπὸ Ἀθηναίων, καὶ ἐς αὐτὴν διαβεβηκότος ἤδη Περικλέους στρατιᾷ Ἀθηναίων ἠγγέλθη αὐτῷ ὅτι Μέγαρα ἀφέστηκε καὶ Πελοποννήσιοι μέλλουσιν ἐσβαλεῖν ἐς τὴν Ἀττικὴν καὶ οἱ φρουροὶ Ἀθηναίων διεφθαρμένοι εἰσὶν ὑπὸ Μεγαρέων, πλὴν ὅσοι ἐς Νίσαιαν ἀπέφυγον• ἐπαγαγόμενοι δὲ Κορινθίους καὶ Σικυωνίους καὶ Ἐπιδαυρίους ἀπέστησαν οἱ Μεγαρῆς. ὁ δὲ Περικλῆς πάλιν κατὰ τάχος ἐκόμιζε τὴν στρατιὰν ἐκ τῆς Εὐβοίας. καὶ μετὰ τοῦτο οἱ Πελοποννήσιοι τῆς Ἀττικῆς ἐς Ἐλευσῖνα καὶ '''Θριῶζε''' ἐσβαλόντες ἐδῄωσαν Πλειστοάνακτος τοῦ Παυσανίου βασιλέως Λακεδαιμονίων ἡγουμένου, καὶ τὸ πλέον οὐκέτι προελθόντες ἀπεχώρησαν ἐπ' οἴκου. καὶ Ἀθηναῖοι πάλιν ἐς Εὔβοιαν διαβάντες Περικλέους στρατηγοῦντος κατεστρέψαντο πᾶσαν, καὶ τὴν μὲν ἄλλην ὁμολογίᾳ κατεστήσαντο, Ἑστιαιᾶς δὲ ἐξοικίσαντες αὐτοὶ τὴν γῆν ἔσχον. [115] ἀναχωρήσαντες δὲ ἀπ' Εὐβοίας οὐ πολλῷ ὕστερον σπονδὰς ἐποιήσαντο πρὸς Λακεδαιμονίους καὶ τοὺς ξυμμάχους τριακοντούτεις, ἀποδόντες Νίσαιαν καὶ Πηγὰς καὶ Τροιζῆνα καὶ Ἀχαΐαν• ταῦτα γὰρ εἶχον Ἀθηναῖοι Πελοποννησίων". [...]</ref> Ο [[Περικλής]], τότε στρατηγός των Αθηναίων, προκειμένου να αποφύγει το διπλό μέτωπο το οποίο αντιμετώπιζε (υπήρχε εκδηλωμένη και η αποστασία της Εύβοιας), επεδίωξε και έπεισε τους Σπαρτιάτες ότι ήταν προς αμοιβαίο συμφέρον των δύο μεγάλων πόλεων να κάνουν ειρήνη.<ref>[[Πλούταρχος]], «[[Βίοι Παράλληλοι]]», «Περικλής» [[s:Βίοι Παράλληλοι/Περικλής|22.1-3]]: [...] "[22] [22.1] ὅτι δ' ὀρθῶς ἐν τῇ Ἑλλάδι τὴν δύναμιν τῶν Ἀθηναίων συνεῖχεν, ἐμαρτύρησεν αὐτῷ τὰ γενόμενα. πρῶτον μὲν γὰρ Εὐβοεῖς ἀπέστησαν, ἐφ' οὓς διέβη μετὰ δυνάμεως. εἶτ' εὐθὺς ἀπηγγέλλοντο Μεγαρεῖς ἐκπεπολεμωμένοι καὶ στρατιὰ πολεμίων ἐπὶ τοῖς ὅροις τῆς Ἀττικῆς οὖσα, Πλειστώνακτος ἡγουμένου, βασιλέως Λακεδαιμονίων. [22.2] πάλιν οὖν ὁ Περικλῆς κατὰ τάχος ἐκ τῆς Εὐβοίας ἀνεκομίζετο πρὸς τὸν ἐν τῇ Ἀττικῇ πόλεμον: καὶ συνάψαι μὲν εἰς χεῖρας οὐκ ἐθάρσησε πολλοῖς καὶ ἀγαθοῖς ὁπλίταις προκαλουμένοις, ὁρῶν δὲ τὸν Πλειστώνακτα νέον ὄντα κομιδῇ, χρώμενον δὲ μάλιστα Κλεανδρίδῃ τῶν συμβούλων, ὃν οἱ ἔφοροι φύλακα καὶ πάρεδρον αὐτῷ διὰ τὴν ἡλικίαν συνέπεμψαν, ἐπειρᾶτο τούτου κρύφα: καὶ ταχὺ διαφθείρας χρήμασιν αὐτὸν ἔπεισεν ἐκ τῆς Ἀττικῆς ἀπαγαγεῖν τοὺς Πελοποννησίους. [22.3] ὡς δ' ἀπεχώρησεν ἡ στρατιὰ καὶ διελύθη κατὰ πόλεις, βαρέως φέροντες οἱ Λακεδαιμόνιοι τὸν μὲν βασιλέα χρήμασιν ἐζημίωσαν, ὧν τὸ πλῆθος οὐκ ἔχων ἐκτῖσαι μετέστησεν ἑαυτὸν ἐκ Λακεδαίμονος, τοῦ δὲ Κλεανδρίδου φεύγοντος θάνατον κατέγνωσαν. οὗτος δ' ἦν πατὴρ Γυλίππου τοῦ περὶ Σικελίαν Ἀθηναίους καταπολεμήσαντος. ἔοικε δ' ὥσπερ συγγενικὸν αὐτῷ προστρίψασθαι νόσημα τὴν φιλαργυρίαν ἡ φύσις, ὑφ' ἧς καὶ αὐτὸς αἰσχρῶς ἐπὶ καλοῖς ἔργοις ἁλοὺς ἐξέπεσε τῆς Σπάρτης. ταῦτα μὲν οὖν ἐν τοῖς περὶ Λυσάνδρου δεδηλώκαμεν". [...]</ref> Ο Περικλής, για να γίνει πιο πειστικός, πιθανολογείται ότι δωροδόκησε τον [[Κλεανδρίδας|Κλεανδρίδα]] (στρατηγό και σύμβουλο του Σπαρτιάτη βασιλιά) προκειμένου να παρασύρει τον Πλειστοάνακτα ή και τους δύο Σπαρτιάτες ηγέτες με 10 [[Τάλαντο|τάλαντα]], ποσό πολύ σημαντικό την εποχή εκείνη. Είτε υπήρξε πραγματική δωροδοκία, είτε όχι, είτε οι προτάσεις των Αθηναίων ήταν ιδιαίτερα συμφέρουσες για τη [[αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]] οι ειρηνευτικές διεργασίες έγιναν και μάλιστα το επόμενο χρόνο, το 445 π.Χ., υπογράφηκε και επίσημη ειρήνη, οι «[[Τριακονταετείς Σπονδές|Τριακοντούτεις Σπονδές]]». Οι κατηγορίες πάντως περί διαφθοράς, τελικά κόστισαν στον Σπαρτιάτη βασιλιά και τον οδήγησαν στην επακόλουθη εξορία του.
5.907

επεξεργασίες