Χρήστης:Sniebow/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Sniebow (συζήτηση | συνεισφορές)
Sniebow (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 1:
==1741==
Αρχές Ιανουαρίου 1741 η πόλη του [[Βρότσλαβ]], παραδόθηκε στον Φρειδερικό<ref>Carlyle Thomas, Τόμος 4, σελ.41</ref><ref>Kugler Franz,σελ.117</ref><ref>Herbert Tuttle, Herbert Baxter Adams, σελ.78</ref><ref>Reddaway, σελ.107</ref> . Η πόλη αποτελούσε την πρωτεύουσα της Σιλεσίας και παράλληλα ήταν ένα σημαντικό οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο που απολάμβανε διάφορα προνόμια και είχε ένα καθεστώς αυτονομίας<ref>Kugler Franz,σελ.117</ref><ref>Thomas Campbell,Τόμος 2, σελ.81</ref><ref>Leopold von Ranke, Τόμος 2, σελ.151</ref>. Παράλληλα στην πόλη υπήρχε έντονος πληθυσμός Προτεσταντών, γεγονός που διευκόλυνε το έργο των Πρώσων<ref>Carlyle Thomas, Τόμος 4, σελ.41</ref><ref>Kugler Franz,σελ.117</ref>. Το παράδειγμα του Βρότσλαβ ακολούθησαν οι κοντινές πόλεις [[:en:Oława|Όλαβα]])<ref>Leopold von Ranke, Τόμος 2, σελ.157</ref> και [[:en:Namysłów|Ναμυσλόβ]]), οι οποίες παραδόθηκαν με την σειρά τους στις Πρωσικές δυνάμεις<ref>Carlyle Thomas, Τόμος 4, σελ.45-46</ref><ref>Thomas Campbell,Τόμος 2, σελ.81</ref>, ενώ πολιορκήθηκε η πόλη του [[:en:Brzeg|Μπρεζγκ]]. Στην συνέχεια ο Φρειδερίκος ενώθηκε με το τμήμα του Πρωσικού στρατού υπό τον στρατάρχη [[:en:Kurt Christoph Graf von Schwerin|Σβέριν]] στην περιοχή της πόλης [[:en:Otmuchów|Οτμουτσόβ]] την οποία και κατέλαβαν<ref>Carlyle Thomas, Τόμος 4, σελ.49</ref><ref>Thomas Campbell,Τόμος 2, σελ.81</ref><ref>Leopold von Ranke, Τόμος 2, σελ.159-150</ref><ref>Kugler Franz,σελ.117</ref>. Επόμενος στόχος τους ήταν η πόλη [[:en:Nysa, Poland|Νίσα]], που αποτελούσε το σημαντικότερο και ισχυρότερο οχυρό της Σιλεσίας<ref>Carlyle Thomas, Τόμος 4, σελ.53,55</ref>. Η πόλη βομβαρδίστηκε επί τρεις ημέρες προκειμένου την γρηγορότερη παράδοση της <ref>Thomas Campbell,Τόμος 2, σελ.82</ref>, χωρίς όμως κάποιο αποτέλεσμα και οι Πρώσοι αρκέστηκαν στην πολιορκία της πόλης<ref>Leopold von Ranke, Τόμος 2, σελ.160</ref><ref>Kugler Franz,σελ.119</ref>. Τέλη Ιανουαρίου ο Πρωσικός στρατός είχε καταφέρει να καταλάβει την Σιλεσία, εκτός από τις τρεις πόλεις, [[Γκλόκοβ]], Μπρεζγκ και Νίσα<ref>Coxe, William, Kelly Walter Keating, Hartig Franz de Paula Graf von, σελ.247</ref><ref>Reddaway, σελ.106</ref><ref>Herbert Tuttle, Herbert Baxter Adams, σελ.78</ref>. Οι Πρώσοι στρατιώτες κατέφυγαν σε χειμερινά καταλύματα και ο ίδιος ο βασιλιάς επέστρεψε στο Βερολίνο<ref>Carlyle Thomas, Τόμος 4, σελ.60</ref>, αφήνοντας την διοίκηση του στρατού στον κόμη Σβέριν<ref>Thomas Campbell,Τόμος 2, σελ.83</ref><ref>Kugler Franz,σελ.119</ref><ref>Reddaway, σελ.106</ref><ref>Herbert Tuttle, Herbert Baxter Adams, σελ.78</ref><ref>Dennis Showalter, σελ.9</ref>.
 
Παρά την κατάληψη της Σιλεσίας, η Μαρία Θηρεσία δεν έδειξε καμία διάθεση για συνθηκολόγηση και με την είδηση της κατάληψης του Βρότσλαβ οι απεσταλμένοι της Πρωσίας, [[:de:Gustav Adolf von Gotter|φον Γκόττερ]] και [[:de:Kaspar Wilhelm von Borcke|φον Μπορκ]] αποχώρησαν από την Βιέννη<ref>Carlyle Thomas, Τόμος 4, σελ.83</ref><ref>Leopold von Ranke, Τόμος 2, σελ.187</ref>.
 
 
Γραμμή 6 ⟶ 8 :
 
===σς===
Παρά την κατάληψη της Σιλεσίας, η Μαρία θηρεσίαΘηρεσία δεν έδειξε καμμία διάθεση για συνθηκολόγηση και αποφάσισε να αντιμετωπίσει τα στρατεύματα των Πρώσων στο πεδίο της μάχης. Παρότι δεν έλαβε καμμία βοήθεια από τις υποστηρίκτριες χώρες<ref>σελ. 247-248, Coxe, William</ref>, ανέθεσε στον στρατηγό Νάιπεργκ την στρατολόγηση στρατιωτικής δύναμης για τον σκοπό αυτό. Ο στρατηγός των Αυστριακών συγκέντρωσε τις δυνάμεις του στην Μοραβία και απο εκεί πέρασε στην Σιλεσία με κατεύθυνση προς την πολιορκούμενη Νάισσε<ref>Edward Cust, σελ. 8</ref>. Ο Νάιπεργκ υπερφαλάγγισε τους Πρώσους απειλώντας τις γραμμές επικοινωνίας και τροφοδοσίας με αποτέλεσμα οι Πρώσοι να αναγκαστούν να επιτεθούν και στις 10 Απριλίου 1741 συνέβη η πρώτη μάχη του πολέμου κοντά στο χωριό [[μάχη του Μόλβιτς|Μόλβιτς]], με τους Πρώσους να αναδεικνύονται νικητές. Ένα μήνα μετά την πρωσική νίκη η πόλη Μπρεζγκ παραδόθηκε στα πρωσικά στρατεύματα, στις 4 Μαΐου<ref>Edward Cust, σελ. 11</ref>. Η νίκη του Φρειδερίκου Β΄ αλλά και η απόδοση του πρωσικού πεζικού, εντυπωσίασε την Ευρώπη και πυροδότησε τις εξελίξεις. Σύντομα το στρατόπεδο του βασιλιά έγινε αντικείμενο έντονης διπλωματικής δραστηριότητας, με τους απεσταλμένους των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών δυνάμεων, να σπεύδουν να τον συναντήσουν<ref>σελ. 180,Francis Kugler</ref>. Πλέον η Πρωσία άρχισε να αποκτά την αίγλη της μεγάλης δύναμης και να ανέρχεται στο πολιτικό πεδίο της Ευρώπης ως τέτοια. Μάλιστα οι 2 μεγαλύτερες δυνάμεις, Γαλλία και Αγγλία, θα προσπαθούσαν να τον προσεγγίσουν. Από την άλλη η Αυστρία αποδείχθηκε ανίσχυρη και αδύναμη να αντιμετωπίσει την εισβολή των εχθρών της στο έδαφος της και μάλιστα της πλουσιότερης επαρχίας της.
 
Ο δούκας Μπέλ-Ιλ, τέθηκε επικεφαλής διπλωματικής αποστολής στην Γερμανία, για να προωθήσει τα γαλλικά συμφέροντα. Συγκεκριμένα το κύριο μέλημα της γαλλικής αυλής ήταν η τοποθέτηση στον αυτοκρατορικό θρόνο ενός μονάρχη φιλικά προσκείμενο προς την Γαλλία και όχι του συζύγου της Μαρίας Θηρεσίας. Κύριος υποψήφιος στα γαλλικά σχέδια ήταν ο εκλέκτορας της Βαυαρίας <ref>Thomas Carlyle, σελ. 441</ref>. Για τον σκοπό αυτό ο δούκας προήχθη στον βαθμό του στρατάρχη της Γαλλίας ("Marechal de France"), γεγονός που του έδινε περισσότερο κύρος, ενώ παράλληλα ολόκληρη η αποστολή χαρακτηρίζονταν από χλιδή. Η διπλωματική ομάδα πέρασε διαδοχικά από την [[Κολωνία]], την [[Τρηρ]], το [[Μάιντς]] και κατέληξε στην Δρέσδη, στο εκλεκτοράτο της Σαξωνίας. Σκοπός του Μπελ-Ιλ ήταν να πείσει τον Αύγουστο Γ΄ να συμμετάσχει στον συνασπισμό κατά των Αψβούργων, που πλέον έβλεπε καχύποπτα την επέκταση της γειτονικής Πρωσίας. Ωστόσο οι συνομιλίες δεν ήταν ιδιαίτερα καρποφόρες<ref>σελ. , Reed S. Browning</ref><ref>σελ.55-56 , Reed S.Browning</ref>.