Μοχαμάντ Ρεζά Παχλαβί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
Ο '''Μοχάμεντ Ρεζά Παχλαβί''' (''محمدرضاشاه پهلوی'', [[Τεχεράνη]], [[26 Οκτωβρίου]] [[1919]] - [[Κάιρο]], [[27 Ιουλίου]] [[1980]]) ήταν βασιλιάς (σάχης) του [[Ιράν]] από τις [[16 Σεπτεμβρίου]] [[1941]] ως την εκθρόνισή του, στις [[11 Φεβρουαρίου]] [[1979]]. Ήταν ο δεύτερος και τελευταίος μονάρχης της περσικής δυναστείας [[Παχλαβί]].
 
Ο σάχης ανήλθε στο θρόνο το [[1941]], κατά τη διάρκεια του [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκοσμίου Πολέμου]], ύστερα από συνδυασμένη [[Ηνωμένο Βασίλειο|αγγλο]]-[[Σοβιετική Ένωση|σοβιετική]] επιχείρηση εισβολής στην χώρα, που ανάγκασε τον πατέρα του, σάχη [[Ρεζά Σαχ Παχλαβί]] να εγκαταλείψει τη χώρα. Τότε ο Ρεζά Παχλαβί ορκίστηκε να μη στεφθεί επισήμως, πριν οδγηγήσειοδηγήσει τη χώρα του στην πρόοδο και την ευημερία μέσα από τη "λευκή επανάσταση".
 
Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, ο Μοχάμεντ Ρεζά Παχλαβί συγκρούστηκε πολιτικά με τον [[Μοχάμεντ Μοσαντέκ]], ο οποίος προώθησε την εθνικοποίηση της πετρελαϊκής βιομηχανίας, απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα και διορίστηκε τελικά πρωθυπουργός το 1951. Ο σάχης αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα κάτω από την πίεση της κυβέρνησης του Μοσαντέκ, ωστόσο επανήλθε στην εξουσία το 1953 μετά από πραξικόπημα που οργάνωσαν οι ΗΠΑ και η Βρετανία, γνωστό με την ονομασία «[[Επιχείρηση Αίας]]», το οποίο σε μεγάλο βαθμό υπονόμευσε τη νομιμότητα του σάχη.