Μίλιον: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Όταν ο αυτοκράτορας [[Κωνσταντίνος Α΄|Κωνσταντίνος Α']]  αναμόρφωσε την πόλη του αρχαίου [[Βυζάντιο|Βυζαντίου]], ώστε να μεταφέρει σε αυτό τη νέα πρωτεύουσα της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Αυτοκρατορίας]], χρησιμοποίησε ως πρότυπό του την ιταλική [[Ρώμη]]. Ανάμεσα στις υποδομές με τις οποίες προίκισε τη νέα πρωτεύουσα κατά το πρότυπο της παλιάς ήταν και το Μίλιον, το οποίο εκπλήρωνε την ίδια λειτουργία με τον χρυσό Μιλιοδείκτη ([[Milliarium Aureum]]), που βρισκόταν στο [[φόρουμΦόρουμ]] της [[Ρώμη]]ς: ορίστηκε δηλαδή ως η αφετηρία όλων των δρόμων που οδηγούσαν στις ευρωπαϊκές πόλεις της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]]. Βέβαια το κωνσταντινουπολίτικο Μίλιον ήταν κτήριο πολύ μεγαλύτερο και εντυπωσιακότερο από το αντίστοιχο ρωμαϊκό.

Η κεντρική του θέση, απέναντι από το [[Αυγουσταίον|Αυγουσταίο]], το καθιστούσε ιδανικό ορμητήριο κατά τη διάρκεια εξεγέρσεων, όπως συνέβη κατά τη στάση του Νίκα. Στα τέλη του [[11ος αιώνας|11^ου αιώνα]] γύρω από το μνημείο έλαβαν χώρα συγκρούσεις, όπως αυτές μεταξύ του [[Νικηφόρος Γ΄ Βοτανειάτης|Νικηφόρου Γ΄]] και του [[Αλέξιος Α΄ Κομνηνός|Αλεξίου Α΄ Κομνηνού]] ή εκείνωνεκείνες μεταξύ των αυτοκρατορικών δυνάμεων του [[Ανδρόνικος Α' Κομνηνός|Ανδρόνικου Α' Κομνηνού]] και της [[Μαρία της ΑντιοχείαςΑντιόχειας|Μαρίας της Αντιοχείας]]. Κατά την περίοδο [[1268]] - [[1271]], μετά την κατάλυση της [[Λατινική Αυτοκρατορία|Λατινικής Αυτοκρατορίας]], το Μίλιον (μαζί με το [[Αυγουσταίον]]) περιήλθαν στην κυριότητα του ναού της [[Αγία Σοφία (Κωνσταντινούπολη)|Αγίας Σοφίας]].

Κατά τα έτη [[1967]] και [[1968]], μετά από μελέτες σχετικά με τη θέση του μνημείου και μετά την κατεδάφιση των σπιτιών που βρίσκοντανβρισκόταν πάνωεπάνω από αυτό, οι ανασκαφές αποκάλυψαν κάποια θεμέλια και ένα θραύσμα, που ανήκει τοστο κτίριο και το οποίο έχει αναστηλωθεί και βρίσκεται στην αρχή της οδού Divan Yolu.