Ανδρέας Α. Μιαούλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Ανδρέας Μιαούλης γεννήθηκε στην [[Ύδρα]] το [[1830]]. Εισήλθε στη Σχολή του Ναυτικού και το [[1854]] ήταν ανθυποπλοίαρχος. Ασχολήθηκε πρωτοποριακά με την [[Υδρογραφία]] που δύσκολα εναρμονίζονταν με τις τότε αντιλήψεις του Πολεμικού Ναυτικού (το θεωρούσαν άσχετο αντικείμενο) γι΄ αυτό και τον αποκαλούσαν σκωπτικά "δάσκαλο". Έτσι απασχολούμενος τακτικά με βυθομετρήσεις, μετρήσεις θερμοκρασίας θάλασσας κ.α. υπέστη συνεχείς διωγμούς μέχρι που τέθηκε σε κατάσταση διαθεσιμότητας "για εγκατάλειψη θέσεως" (1854), στη συνέχεια τοποθετήθηκε με τους επίτακτους και δύο χρόνια μετά τον αποστράτευσαν (1856). Δέκα χρόνια μετά όταν πλέον έγινε αντιληπτή η αναγκαιότητα της υδρογραφίας ανακλήθηκε στην ενέργεια (1866) όπου και πρόσφερε πολλούς καρπούς των γνώσεών του τις οποίες και πλούτιζε παρακολουθώντας ως κυβερνήτης της "Μεθώνης" τις υδρογραφικές έρευνες που έκανε ο Άγγλος υδρογράφος [[Αρθούρος Μένσελ]] στη [[Χαλκίδα]] επί του θαλάσσιου ρεύματος.

Ο Ανδρέας Α. Μιαούλης ήταν ο πρώτος Έλληνας υδρογράφος ο οποίος και ανακάλυψε τον φερώνυμο ύφαλο στο Ιόνιο πέλαγος. Συνέγραψε μονογραφίες περί της [[παλίρροια|παλίρροιας]] του Ευρίπου καθώς και για εκείνη που θα δημιουργούταν με την διάνοιξη του [[Ισθμός της Κορίνθου|Ισθμού της Κορίνθου]].