Γεώργιος Βαρδινογιάννης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Έμεινε στο τιμόνι του Παναθηναϊκού μέχρι το 2000, με επιτυχίες αλλά και αποτυχίες. Στην Ελλάδα ο Παναθηναϊκός κατέκτησε 6 Πρωταθλήματα, 9 Κύπελλα και 3 Σούπερ Καπ, ενώ πραγματοποίησε και μερικές εξαιρετικές πορείες στην Ευρώπη, με αποκορύφωμα τις σεζόν 1984 - 1985 και 1995 - 1996, όταν έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών - Τσάμπιονς Λιγκ. Παράλληλα, έφερε στον Παναθηναϊκό μερικούς από τους πιο αγαπητούς παίκτες και προπονητές στην ιστορία του ([[Δημήτρης Σαραβάκος]], [[Χουάν Ραμόν Ρότσα]], [[Βέλιμιρ Ζάετς]], [[Στράτος Αποστολάκης]], [[Γιάτσεκ Γκμοχ]], [[Ίβιτσα Όσιμ]], [[Χουάν Χοσέ Μπορέλι]], [[Κριστόφ Βαζέχα]] κτλ).

 

 

{{Απόσπασμα|«Για τους Ολυμπιακούς το όνομα Γιώργος Βαρδινογιάννης συμβολίζει τον αιώνιο εχθρό με αποκορύφωμα τα δέκα πέτρινα χρόνια. Ο ίδιος απαντάει με αριθμούς. Ότι επί των ημερών του πήραν πρωταθλήματα και ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ αλλά και η Λάρισα. Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης περισσότερο ενοχλούσε και λιγότερο έκανε. Έχοντας όντως τεράστια δύναμη και επιρροή, έβαζε τους Υπουργούς και τους Γενικούς Γραμματείς να νομοθετούν για λογαριασμό του Παναθηναϊκού: να αλλάζει ο αριθμός των ξένων παικτών από δύο σε τρεις. Να αλλάζει ο Νόμος περί δανεικών για να μπορέσει να φέρει πίσω από τον ΟΦΗ τον Βασιλείου. Να μεγαλώνει ο αριθμός των επαγγελματιών ποδοσφαιριστών επειδή του το είχε ζητήσει ο Γιάτσεκ Γκμοχ. Παρεμβάσεις, που δίκαια είχαν χαρακτηριστεί σαν σκανδαλώδεις, και δεν ήταν και λίγες»}}

 

Μετά το 1996, άρχισε να επικρατεί ποδοσφαιρικά και παραγοντικά ο Ολυμπιακός του [[Σωκράτης Κόκκαλης|Σωκράτη Κόκκαλη]], φέρνοντας σε δύσκολη θέση τον Γιώργο Βαρδινογιάννη, ο οποίος τελικά αποχώρησε με αιχμές κατά της Πολιτείας από τη διοίκηση του Παναθηναϊκού το 2000, και με τον ανηψιό του Γιάννη («Τζίγγερ») να αναλαμβάνει την ομάδα.<ref>http://www.leoforos.gr/football/story/82700/h-mera-poy-efyge-o-giorgos-vardinogiannis</ref>