Υγεία (μυθολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
μ επιμέλεια
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
μ μ
Γραμμή 3:
 
Στην [[ελληνική μυθολογία]] κατέχει εξέχουσα θέση στην λατρεία του πατέρα της. Ωστόσο, ενώ ο Ασκληπιός συνδέεται άμεσα με την θεραπεία των ασθενειών, η θεά συνδέθηκε με την πρόληψη των ασθενειών και τη διατήρηση της κατάστασης της υγείας.<ref>{{cite web|author=Mark Beumer |title=Hygieia, the Goddess of Health|url=http://www.ancient.eu.com/article/253/|publisher=ancient.eu.com|date=24 Αυγούστου 2011|accessdate=23 Ιουνίου 2013}}</ref>
 
 
==Ιστορία==
Κατά τη μυθολογία η Υγεία ήταν σύζυγος ή κόρη του [[Ασκληπιός|Ασκληπιού]] και της [[Ηπιόνη|Ηπιόνης]] αδελφής της [[Αθηνά]]ς, αδελφές της δε -ή κόρες της ανάλογα με την εκδοχή του μύθου - ήταν η [[Πανάκεια]], η [[Ιασώ]] η [[Ακεσώ]] ([[Ασκληπιάδες]]) και κατά το [[Σούδα (λεξικό)|Σούδα]] η [[Αίγλη (Ασκληπιός)|Αίγλη]]<ref>{{cite web|author=Suda On Line|title=Ἠπιόνη |url=http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl?db=REAL&search_method=QUERY&login=guest&enlogin=guest&user_list=LIST&page_num=1&searchstr=Epione&field=any&num_per_page=100|publisher=stoa.org|accessdate=23 Ιουνίου 2013}}</ref>. Εκτός από την Αθήνα, τη λάτρευαν και σε άλλες πόλεις, όπως στις [[Θεσπιές]], στην [[Ελάτεια]], στα [[Μέγαρα]], στην [[Αρχαία Κόρινθος|Κόρινθο]] και στο [[Αρχαίο Άργος|Άργος]].<ref>{{cite web|title=HYGEIA CULT |url=http://www.theoi.com/Cult/HygeiaCult.html|publisher=theoi.com|accessdate=23 Ιουνίου 2013}}</ref>
 
Ο [[Ορφικοί ύμνοι|Ορφικός ύμνος]] της υγείας δείχνει τη σημασία που απέδιδαν οι αρχαίοι Έλληνες στην υγεία: «''Ιμερόεσα'', ''ερατή'', ''πολυθάλμιε'', ''παμβασίλεια'', ''κλύθι μάκαιρ΄ Υγίεια'', ''φερόλβιε'', ''μήτηρ απάντων''...»
 
Στην αρχαία Σπάρτη ο [[Λυκούργος]] θέσπισε μέτρα για την σκληραγωγία του σώματος και είναι γνωστή η διδασκαλία του [[Ιπποκράτης|Ιπποκράτη]] ότι χρειάζεται:«''άσκησις υγιείης, ακορίη τροφής, αοκνίη πόνων''». Με το με το έργο ''Περί αερίων, υδάτων και τόπων'' έθεσε τις βάσεις της υγείας του φυσικού περιβάλλοντος.
{| class="toccolours" style="float: right; margin-left: 1em; margin-right: 2em; font-size: 95%; background:#FFFAF0; width:22em; max-width: 42%; font-family: Palatino Linotype;" cellspacing="5"
| style="text-align: right;" |
Γραμμή 47 ⟶ 55 :
}}
|}
==Ιστορία==
Κατά τη μυθολογία η Υγεία ήταν σύζυγος ή κόρη του [[Ασκληπιός|Ασκληπιού]] και της [[Ηπιόνη|Ηπιόνης]] αδελφής της [[Αθηνά]]ς, αδελφές της δε -ή κόρες της ανάλογα με την εκδοχή του μύθου - ήταν η [[Πανάκεια]], η [[Ιασώ]] η [[Ακεσώ]] ([[Ασκληπιάδες]]) και κατά το [[Σούδα (λεξικό)|Σούδα]] η [[Αίγλη (Ασκληπιός)|Αίγλη]]<ref>{{cite web|author=Suda On Line|title=Ἠπιόνη |url=http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl?db=REAL&search_method=QUERY&login=guest&enlogin=guest&user_list=LIST&page_num=1&searchstr=Epione&field=any&num_per_page=100|publisher=stoa.org|accessdate=23 Ιουνίου 2013}}</ref>. Εκτός από την Αθήνα, τη λάτρευαν και σε άλλες πόλεις, όπως στις [[Θεσπιές]], στην [[Ελάτεια]], στα [[Μέγαρα]], στην [[Αρχαία Κόρινθος|Κόρινθο]] και στο [[Αρχαίο Άργος|Άργος]].<ref>{{cite web|title=HYGEIA CULT |url=http://www.theoi.com/Cult/HygeiaCult.html|publisher=theoi.com|accessdate=23 Ιουνίου 2013}}</ref>
 
Ο [[Ορφικοί ύμνοι|Ορφικός ύμνος]] της υγείας δείχνει τη σημασία που απέδιδαν οι αρχαίοι Έλληνες στην υγεία: «''Ιμερόεσα'', ''ερατή'', ''πολυθάλμιε'', ''παμβασίλεια'', ''κλύθι μάκαιρ΄ Υγίεια'', ''φερόλβιε'', ''μήτηρ απάντων''...»
 
Στην αρχαία Σπάρτη ο [[Λυκούργος]] θέσπισε μέτρα για την σκληραγωγία του σώματος και είναι γνωστή η διδασκαλία του [[Ιπποκράτης|Ιπποκράτη]] ότι χρειάζεται:«''άσκησις υγιείης, ακορίη τροφής, αοκνίη πόνων''». Με το με το έργο ''Περί αερίων, υδάτων και τόπων'' έθεσε τις βάσεις της υγείας του φυσικού περιβάλλοντος.
 
Ο [[Πλάτων]], ο [[Αριστοτέλης]] και άλλοι σοφοί έδωσαν επίσης ιδιαίτερη σημασία στη διατήρηση της υγείας του σώματος και στη σωματική αγωγή γενικά. Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν απαραίτητη την ανέγερση λουτρών, υδραγωγείων και υπονόμων για τις αποχετεύσεις των ακάθαρτων υδάτων και ουσιών· εφάρμοζαν την απολύμανση με την καύση θείου ([[Θειάφι|θειαφιού]]) ή άλλων αρωματικών ουσιών και ανάβοντας φωτιές
<ref>[[s:Ιλιάς/Α|Ιλιάδα Α 312]]«<small> Οἳ μὲν ἔπειτ' ἀναβάντες ἐπέπλεον ὑγρὰ κέλευθα, λαοὺς δ' Ἀτρεΐδης ἀπολυμαίνεσθαι ἄνωγεν·οἳ δ' ἀπελυμαίνοντο καὶ εἰς ἅλα λύματα βάλλον</small>»</ref> στους δημόσιους δρόμους, με την ιδέ πως έτσι καθάριζε ο αέρας. Κατά τη διάρκεια του [[Λοιμός των Αθηνών|λοιμού των Αθηνών]], μάλιστα, τα πτώματα αποτεφρώνονταν κατά σωρούς.<ref>[[Θουκυδίδης]], [[s:Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου/Β|Ιστορίαι Β 49-54]]</ref>