Ευάγγελος Παντόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 22:
Έγραψε και ο ίδιος το πολύ καλό κωμειδύλλιο «Η νύφη της Κούλουρης» αλλά και τον πρώτο κωμικό μονόλογο του θεάτρου μας, τον «Ηθοποιό»<br />
Από τις αρχές του 20ου αιώνα, όταν τα θεατρικά πράγματα άρχισαν να αλλάζουν, ο Παντόπουλος δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στις αλλαγές, και σιγά-σιγά περιθωριοπείται. Συνεχίζει να παίζει, σχεδόν ως το τέλος της ζωής του σε δευτερεύοντα θέατρα επαρχιακών πόλεων και στους Έλληνες ομογενείς.
==Η αρχή==
Ο πατέρας του, Πάνος Παντόπουλος καταγόταν από τη Σπάρτη και ήταν αξιωματικός του πεζικού. Η μητέρα του, η διάσημη για την ομορφιά της Κωνσταντίνα Μπέη, καταγόταν από το Άργος. Ο Παντόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 25 Μαρτίου του 1860.
Παρακολούθησε στο Πολυτεχνείο μαθήματα γλυπτικής και ζωγραφικής, και παράλληλα στο Ωδείο έμαθε μουσική. <br />
Σε ηλικία 17 χρονών, το 1877, αποφασίζει να ακολουθήσει το πάθος του (παρά την διαφωνία των γονιών του)– το θέατρο – και παρατώντας όλες τις παραπάνω ενασχολήσεις εντάσσεται στο θίασο Κοτοπούλη- Βασιλειάδη-Χαλικιοπούλου και ξεκινάει μαζί τους περιοδεία, σαν ηθοποιός δευτερευόντων ρόλων αλλά και σαν σκηνογράφος.
Στο Αίγιο πρωτο-εμφανίστηκε στο θέατρο, στο δραματικό έργο Σάρα και Κάρολος του Τζιακομέττι. <ref>νέα εστία, τεύχος 395</ref> <br />
Όταν οι θιασάρχες του δίνουν ρόλο και σε μια μονόπρακτη κωμωδία, ο κόσμος μένει έκθαμβος. Φανερώνεται τότε το πηγαίο κωμικό ταλέντο του. Οι θεατές της παράστασης τον επευφημούν και οι συνάδελφοι ηθοποιοί, απορούν με αυτήν την επιτυχία του. Ωστόσο, ο θίασος εγκαταλείπει το Αίγιο, αφήνοντας εκεί τον Παντόπουλο μόνο του και χωρίς χρήματα. <ref>ο Μιχάλης Ροδάς, στο άρθρο του για τον ηθοποιό, γράφει πως αυτό έγινε λόγω του φθόνου που ένιωσαν οι παλιοί ηθοποιοί γι' αυτό το καινούριο αστέρι. Νέα εστία, τ.χ. 395, σελ. 1329)</ref>
Ο νεαρός Παντόπουλος δεν το βάζει κάτω. Πηγαίνει με τα πόδια στη Πάτρα, και απο κει σαλπάρει για τη Ζάκυνθο, όπου βρίσκει ένα θίασο που έπαιζε εκεί και γίνεται μέλος του. Με αυτόν το θίασο θα παίξει Μολιέρο καθώς και τη μεγάλη προσωπική του επιτυχία, το κωμειδύλλιο Μυλωνάδες”. Η επιτυχία του είναι και αυτή τη φορά, μεγάλη,και με αυτόν τον θίασο θα περιοδεύσει και στον Πύργο της Ηλείας και τέλος στην Πάτρα. Εκεί ο θίασος διαλύεται. Ο Παντόπουλος θα παραμείνει στη Πάτρα, βγάζοντας τα προς το ζην, αγιογραφώντας εκκλησίες μέχρι που φτάνει στη πόλη ο φημισμένος θίασος των αδερφών Ταβουλάρηδων.
Ο Παντόπουλος προσλαμβάνεται για τους δεύτερους κωμικούς ρόλους. Επί τρία χρόνια θα εμφανίζεται με αυτό το θίασο σε πολλές επαρχιακές πόλεις και θα αρχίσει να γίνεται σιγά-σιγά γνωστός. Στην Πάτρα τον παρακολουθεί και ο Δημήτρης Κορομηλάς να παίζει κωμωδίες και τον παροτρύνει να φύγει για την Αθήνα και τον βεβαιώνει για την επιτυχία που θα έχει. [Εστία, 15/10/1913, σελ.1, άρθρο του Λάσκαρη http://srv-web1.parliament.gr/library.asp?item=40461]
Όταν το 1880 ο άλλος ισχυρός θιασάρχης της εποχής, Δημοσθένης Αλεξιάδης, τον προσλαμβάνει για εμφανίσεις στο θερινό θέατρο Απόλλων της Αθήνας. Πρωτοπαίζει τον βέβαια-βέβαια, στο έργο Μηδενιστές και γνωρίζει τον θρίαμβο.
[[Εικόνα:αφίσα_Μυλωνάδες.jpg|thumb|left]]
==Βιβλιογραφία==
| |||