Πόλεμος Μπόσιν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
Ο [[Πόλεμος Μπόσιν]] (戊辰戦争, ''Μπόσιν Σενσό, "Πόλεμος του έτους του Επίγειου Δράκου Γιάνγκ"'') ή αλλιώς '''Ιαπωνική Επανάσταση''' ήταν [[εμφύλιος πόλεμος]] στην [[Ιαπωνία]] που έγινε κατά τα έτη 1868 με 1869 μεταξύ των δυνάμεων του [[Σογκουνάτο Τοκουγκάβα|Σογκουνάτου Τοκουγκάβα]] και δυνάμεων πιστών στον [[Αυτοκράτορας|Αυτοκράτορα]] της Ιαπωνίας που ήθελαν να επαναφέρουν την εξουσία του<ref>{{Cite web|url=http://www.newworldencyclopedia.org/entry/Boshin_War|title=Boshin War - New World Encyclopedia|website=www.newworldencyclopedia.org|accessdate=2016-08-27}}</ref>.
 
Η αιτία του πολέμου βρισκόταν στην δυσαρέσκεια μεταξύ πολλών ευγενών και νεαρών [[Σαμουράι]] με τον χειρισμό των ξένων δυνάμεων από τον [[Σόγκουν]] μετά το [[Άνοιγμα της Ιαπωνίας]] της περασμένης δεκαετίας<ref>{{Cite book|title=A Guide to the Japanese Civil War: The Boshin War Of 1868|last=Charlotte|first=Adele|publisher=BiblioBazaar|year=2012|isbn=1278913300|location=Αγγλία|page=13}}</ref>. Η όλο και αυξανόμενη επιρροή των ξένων στην οικονομία της Ιαπωνίας οδηγούσε τον λαό σε εξαθλίωση και άνιση μεταχείριση<ref>{{Cite web|url=http://www.kcpwindowonjapan.com/2014/12/looking-back-on-the-boshin-war/|title=Looking Back on the Boshin War|website=www.kcpwindowonjapan.com|accessdate=2016-08-27}}</ref>. Μια συμμαχία από Δυτικούς Σαμουράι, πιο συγκεκριμένα οι φατρίες των [[Τσοσού]], [[Σατσούμα]] και [[Τόσα]] κατάφερε και απέκτησε τον έλεγχο του [[Αυτοκρατορικό Συμβούλιο|Αυτοκρατορικού Συμβουλίου]] και επίσης επηρέασε πολύ τον Αυτοκράτορα [[Μεϊτζί]]. Ο τότε [[Σόγκουν]], [[Τοκουγκάβα Γιοσινόμπου]] θεώρησε ότι αυτή ήταν εισβολή στα συμφέροντα του και απαρνήθηκε τον Μεϊτζί ως νόμιμο αυτοκράτορα, καθιστώντας τον απαλλαγμένο από τα καθήκοντα του<ref>{{Cite book|title=Japan at War: An Encyclopedia|last=Louis G.|first=Perez|publisher=ABC-CLIO|year=8 Ιανουαρίου 2013|isbn=978-1598847413|location=Αγγλία|page=438}}</ref>. Με αυτή του την κίνηση, ο Τοκουγκάβα ήλπιζε ότι θα συνέχιζε να εξουσιάζει σε μελλοντικές κυβερνήσεις.
 
Ωστόσο, στρατιωτικά κινήματα του Αυτοκράτορα, ανταρτικές δράσεις στην πόλη [[Έντο]] και [[Αυτοκρατορικό Διάταγμα]] υποστηριζόμενο από τους [[Σατσούμα]] και [[Τσοσού]] που απαρνούνταν την εξουσία του Σογκούν οδήγησε τον Γιοσινόμπου στην οργάνωση μιας στρατιωτικής εκστρατείας προκειμένου να καταλάβει την εξουσία του Αυτοκράτορα στο [[Κυότο]]. Το καθεστώς γρήγορα τάχθηκε υπέρ της μικρής αλλά εκσυγχρονισμένης φατρίας της Αυτοκρατορίας<ref>Drea, Edward. ''Japan’s Imperial Army : Its Rise and Fall, 1853-1945''. Kansas: University Press of Kansas, 2009.</ref> και ύστερα από πολλές μάχες που κορυφώθηκαν με την παράδοση της Έντο ο Γιοσινόμπου παραδόθηκε αυτοπροσώπως. Αυτοί που ήταν πιστοί στον Τοκουγκάβα υποχώρησαν αρχικά στην Βόρεια [[Χονσού]] και ύστερα στην [[Χοκκάιντο]] όπου και ίδρυσαν την [[Δημοκρατία του Έζο]]. Η έκβαση της [[Μάχη του Χάκοντάτε|Μάχης του Χάκοντάτε]] αποτελείωσε το τελευταίο προπύργιο του Σόγκουν και η Αυτοκρατορική κυριαρχία ήταν πλέον γεγονός. Έτσι τελείωσε και η στρατιωτική φάση της [[Μεταρρύθμιση Μεϊτζί|Μεταρρύθμισης Μεϊτζί]]<ref>{{Cite web|url=http://www.lehigh.edu/~rfw1/courses/1999/spring/ir163/Papers/pdf/shs3.pdf|title=The Meiji Restoration: Roots of Modern Japan|last=|first=|date=|website=Lehigh University|publisher=|accessdate=27 Αυγούστου 2016}}</ref>.
 
Περίπου 120.000 άνδρες στρατολογήθηκαν και εξ'αυτών περίπου 3.500 πέθαναν κατά την διάρκεια της σύρραξης. Στο τέλος η νικηφόρα παράταξη της Αυτοκρατορίας κατάλυσε τον αρχικό σκοπό της να διώξει τους ξένους από την Ιαπωνία και αντιθέτως υιοθέτησε πολιτική συνεχούς μοντερνοποίησης με απώτερο σκοπό την επαναδιαπραγμάτευση των [[Άνισες Συμφωνίες|Άνισων Συμφωνιών]] που έγιναν με τις δυτικές δυνάμεις. Οι πιστοί του Τογκουκάβα στο τέλος δέχθηκαν [[Αμνηστία]] και πολλοί παλαιοί Σαμουράι και ακόλουθοι το Σόγκουν δέχθηκαν θέσεις στην Νέα Αυτοκρατορική Κυβέρνηση.