Μάχη της Κοκκινιάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 34:
==Η μάχη ==
Τον Μάρτιο του 1944 και κατά τη διάρκεια της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|κατοχής]], η Κοκκινιά δέχτηκε επίθεση από τους [[Ναζιστική Γερμανία|Γερμανούς Ναζί]] και ντόπιους συνεργάτες τους, όπου δυνάμεις του [[Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός|ΕΛΑΣ]], της [[Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων|ΕΠΟΝ]] και -κυρίως- της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού της Κοκκινιάς, έπειτα από σκληρές συγκρούσεις, αντιστάθηκαν και τους οδήγησαν σε υποχώρηση. Η συμμετοχή του λαού της πόλης (ανδρών, γυναικών, εφήβων ακόμα και των παιδιών), συνέβαλε σημαντικά στην αντίσταση
===4 Μαρτίου ===
Το Σάββατο 4 Μαρτίου, η πόλη της Κοκκινιάς δέχεται πρωινή επίθεση από δύο κατευθύνσεις με [[Ελληνική Χωροφυλακή|χωροφύλακες]] και [[Τάγματα Ασφαλείας|ταγματασφαλίτες]].
Γραμμή 41:
===5 Μαρτίου ===
Την επόμενη μέρα, ο λαός της πόλης πραγματοποιεί μεγάλη διαδήλωση στην πλατεία του Αγίου Νικολάου και με το τέλος της, η πόλη δέχεται ξανά επιδρομή από δύο διευθύνσεις. Μία ομάδα με δύο καμιόνια γεμάτα με ταγματασφαλίτες και χωροφύλακες εισβάλουν από τη Λευκά, δεν βρίσκουν ουσιαστική αντίσταση και φτάνουν στην εκκλησία των Αγίων Αναργύρων, όπου προβαίνουν σε τρομοκρατικές πράξεις κατά των κατοίκων της πόλης, συλλαμβάνοντας τον υπαστυνόμο Νίκο Σαββαΐδη και την γυναίκα του Άννα, μέλος του ΕΑΜ και δασκάλα, τον Στέφανο Πατεράκη, ποδοσφαιριστής της [[Α.Ο. Προοδευτική Νεολαία (ποδόσφαιρο)|Προοδευτικής]], τον δάσκαλο Γιώργο Βενέτα και τον Τσακάρα. Μία δεύτερη ομάδα, αποτελούμενη από τρία καμιόνια με ταγματασφαλίτες, εισβάλουν απο την οδό Θηβών. Εκεί οι μάχες εξαπλώθηκαν μέχρι την Παιδική Στέγη και το 3ο Τάγμα του ΕΛΑΣ Κοκκινιάς διασπά τις δυνάμεις των
===6 Μαρτίου ===
Γραμμή 52:
Το επόμενο πρωί επιλέγουν ποιοί από τους αιχμαλώτους θα κρατηθούν και εκτελούν στην πλατεία Αγ. Αναργύρων τους συλληφθέντες από τις 5 Μάρτη, υπαστυνόμο Ν. Σαββαϊδη, τον δάσκαλό Γ. Βενέτο, τον Δ. Τσακανίκα και τον Τσακάρα. Αργά το απόγευμα Ναζί και ταγματασφαλίτες αποχωρούν από την Κοκκινιά σταδιακά, πέρνοντας μαζί συνολικά 300 αιχμαλώτους Κοκκινιώτες, τους οποίους οδήγησαν στο [[Στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου|στρατόπεδο Χαϊδαρίου]].
==Οι συνέπειες της
Την επόμενη μέρα στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου, εκτελέστηκαν συνολικά 37 Κοκκινιώτες, από τους οποίους οι 5 ήταν [[Αρμενία|αρμένιοι]], ενώ οι υπόλοιποι βασανίστηκαν στα υπόγεια του στρατοπέδου, από άνδρες της [[Γκεστάπο]]<ref>[http://kinisienergoipolites.blogspot.gr/2016/03/blog-post_83.html?m=1]Η θρυλική μάχη της Κοκκινιάς. Ο ΕΛΑΣ πολέμησε και νίκησε τους Γερμανούς και τους ταγματασφαλίτες.</ref><ref>[http://www.newsbeast.gr/weekend/arthro/2158373/i-mechris-eschaton-polithriliti-machi-tis-kokkinias]Η μέχρις εσχάτων πολυθρύλητη μάχη της Κοκκινιάς</ref>. Η Κοκκινιά για ένα διάστημα περίπου πέντε μηνών, παρέμεινε ήσυχη, όταν τον Αύγουστο ακολούθησαν οι μαζικές εκτελέσεις στο [[Μπλόκο της Κοκκινιάς]], ως αντίποινα της αντίστασης.
| |||