Εμμανουέλε Γκράτσι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
Γεννήθηκε το [[1891]]. Από νωρίς ακολούθησε διπλωματική σταδιοδρομία καταλαμβάνοντας, διαδοχικά, θέσεις διπλωματικού υπαλλήλου, προξένου και στη συνέχεια πρεσβευτή σε διάφορες Χώρες. Ήταν ευφυής και πολύ κοσμικός. Μάλιστα, όταν ακόμα πλησίαζε η θύελλα του πολέμου, διαβεβαίωνε τους πάντες περί των άριστων διαθέσεων του Ιταλού δικτάτορα ηγέτη [[Μπενίτο Μουσολίνι]] προς την Ελλάδα, φθάνοντας στο σημείο, την παραμονή της κήρυξης του πολέμου, να δίνει στην Ιταλική Πρεσβεία μεγάλη δεξίωση.
 
Μετά το πέρας της δεξίωσης εκείνης, όταν πλέον αποκρυπτογραφήθηκε ολόκληρο το κείμενο του [[τελεσίγραφο]]υ, που στελνόταν τμηματικά, έσπευσε να το επιδώσει ο ίδιος, τις πρώτες πρωινές ώρες της [[28 Οκτωβρίου|28ης Οκτωβρίου]] του [[1940]], στον Έλληνα Πρωθυπουργό [[Ιωάννης Μεταξάς|Ιωάννη Μεταξά]] στην οικία του στη [[Κηφισιά]]. Η απάντηση, όμως, που έλαβε στη γαλλική γλώσσα ως τελικό συμπέρασμα επί των απαιτήσεων του τελεσιγράφου, όπως "να επιτραπεί στα ιταλικά στρατεύματα η ελεύθερη διέλευση, προκειμένου να καταλάβουν διάφορες επίκαιρες θέσεις επί του εδάφους του Ελληνικού Βασιλείου", ήταν: "'''[[Alors, c'est la guerre!]]'''" (= Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμος), πράγμα που αποτέλεσε και το "ΟΧΙ" της Ελλάδας.<br>
 
Έτσι, σχεδόν αμέσως με την έναρξη των πολεμικών επιχειρήσεων που ξεκίνησαν από το πρώτο φως της ημέρας, ο Γκράτσι, ακολουθούμενος από το προσωπικό της πρεσβείας του και από τα μέλη της ιταλικής παροικίας στην Ελλάδα, αναχώρησε για την [[Ιταλία]], όπου λίγες εβδομάδες μετά δέχθηκε την έκρηξη της οργής του [[Μπενίτο Μουσολίνι|Μουσολίνι]], επειδή οι Έλληνες έδειχναν τελείως διαφορετική εικόνα από εκείνη που τους παρουσίαζε στις εμπιστευτικές του αναφορές ως «''ανίκανους προς οποιανδήποτε άμυνα''», πολύ δε περισσότερο έναντι του σύγχρονου πολεμικού εξοπλισμού των Ιταλών.