Χυδαιολογία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Στη γλώσσα των νέων: παραπομπη Αθλιοι |
→Στους εορτασμούς και τα έθιμα: Αριστοφανης μεχρι σημερα |
||
Γραμμή 25:
Ο Μανουήλ Β' Παλαιολόγος(1391-1425), μαρτυρά από επίσκεψή του στο σουλτάνο Βογιαζήτ ότι αντιλήφθηκε τις οθωμανικές διασκεδάσεις (τους βυζαντινούς μίμους) ως εθιμοτυπικά γεγονότα, όντας εκείνος συνηθισμένος πια σε συνεχείς πολέμους και πιέσεις για κατάργηση των διασκεδάσεων, όμως δεν ήταν έτσι.
Κατά το 1650 υπάρχουν καταγραφές για το πρώτο ελληνικό θέατρο, δεν είναι όμως σαφή τα χρονικά όρια του μιμοθεάτρου ή του παντόμιμου. Πολλές ομοιότητες με το μίμο έχει το μεταγενέστερο θέατρο της Κωνσταντινουπόλεως τον 17ο αιώνα, το "Orta Oyunu", ενώ λιγότερες το "Karagoz", και τα δυο με τσιγγάνικες επιρροές.
Στην Ελλάδα από τις πρώτες αριστοφανικές παραστάσεις ήταν αυτή του Σ. Καρύδη (1868), ενώ για δυόμισι χιλιάδες χρόνια οι δέκα από τις έντεκα τραγωδίες του ήταν περίπου άγνωστες στο κοινό. Οι αναπαραστάσεις της αρχαίας κληρονομιάς του Αριστοφάνη, παρά τις προηγούμενες προσπάθειες σκηνοθετών, έμεναν σχεδόν αφανείς, όταν το 1956 ο διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Αιμίλιος Χουρμούζιος συγκρότησε την εβδομάδα Αττικής Κωμωδίας -Ηρώδειο- και είδαμε τις πρώτες παραστάσεις στην Επίδαυρο. Σήμερα τον αντιλαμβανόμαστε ως τον εκείνον που έβαλε παγκοσμίως τα θεμέλια της τέχνης της κωμωδίας.<ref>{{Cite web|url=http://www.theatre.uoa.gr/didaktiko-dynamiko/epitimoi-didaktores/ale3hs-solomos.html|title=Τμήμα Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ - Αλέξης Σολομός|website=www.theatre.uoa.gr|accessdate=2016-09-04}}</ref>
===Στους εορτασμούς και τα έθιμα===
Γραμμή 70 ⟶ 72 :
Γενικά η αργκό, η ανεπίσημη λαϊκή διάλεκτος εμφανίστηκε τον 17ο αιώνα ως μυστικός τρόπος επικοινωνίας ανάμεσα σε κακοποιούς. Έχει πρωτίστως γαλλική ρίζα (les argosies), αλλά και λατινική. <ref>{{Cite web|url=https://telepnyka.wordpress.com/2013/02/05/%ce%b7-%ce%b1%cf%81%ce%b3%ce%ba%cf%8c-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%bd%ce%ad%cf%89%ce%bd/|title=Η Αργκό των Νέων|date=2013-02-05|website=ΤΗΛΕΠΝύΚΑ|accessdate=2016-09-03}}</ref>Ο Βίκτωρ Ουγκώ ήταν ο πρώτος που την έβαλε στο έργο του "Les Miserables" (''Οι άθλιοι'', 1862).<ref>{{Cite web|url=http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=140136|title=tovima.gr - Πώς ο Jean Valjean έγινε Γιάννης Αγιάννης|last=Α.Ε.|first=tovima.gr — Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη|website=TO BHMA|accessdate=2016-09-03}}</ref>
Σήμερα είναι κώδικας που χαρακτηρίζει την ομιλία πιο πολύ των νέων και την
==Ως μέσο εκμετάλλευσης ή καθοδήγησης==
| |||