Κωνσταντίνος Β΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Xaris333 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ →‎Παραπομπές και σημειώσεις: clean up, αντικατέστησε: {{reflist| → {{παραπομπές| με τη χρήση AWB
μ μικροδιορθώσεις
Γραμμή 23:
|προκάτοχος3 =
|διάδοχος3 =
|σύζυγος =
|επίγονοι =
|βασιλικός_οίκος =
|πατέρας = Κωνσταντίνος Α΄
Γραμμή 31:
|τόπος_γέννησης = [[Αρλ]], [[Γαλλία]]
|ημ_θανάτου = 340 (24 ετών)
|τόπος_θανάτου = [[ΑκουιλέιαΑκυληία]], σημερινή [[Ιταλία]]
|τόπος_ταφής =
|θρησκεία =
Γραμμή 39:
 
== Βιογραφικό ==
Ο Κωνσταντίνος Β΄ήταν ο μεγαλύτερος και μάλλον νόθος<ref name="Jones, pg. 223"/><ref>Zosimus 2:20:2</ref> γιος του Μέγα Κωνσταντίνου και γεννήθηκε στην [[Αρλ]] της σημερινής [[Γαλλία|Γαλλίας]]ς <ref>Victor, 41:4</ref> το Φεβρουάριο του 317. Μεγάλωσε ως Χριστιανός. Την 1η Μαρτίου του 317, έγινε Καίσαρας<ref>Victor, 41:6</ref> και σε ηλικία μόλις 7 χρόνων το [[323]] πήρε μέρος στην εκστρατεία του πατέρα του ενάντια στους [[Σαρμάτες]] <ref name="ReferenceA">DiMaio, ''Constantine II (337–340 A.D.)''</ref>. Στα δέκα του έγινε διοικητής [[Γαλατία|Γαλατίας]]ς μετά το θάνατο του [[Κρίσπος|Κρίσπου]]. Μια επιγραφή του [[330]] τον αναφέρει ως «Αλαμανικός», συνεπώς θεωρείται πιθανό οι στρατηγοί του να είχαν σημειώσει κάποια νίκη έναντι των [[Αλαμανοί|Αλαμανών]]<ref name="ReferenceA"/>. Η στρατιωτική του καριέρα συνεχίστηκε όταν ο πατέρας του τον διόρισε διοικητή της στρατιάς του [[332]] κατά των [[Γότθοι|Γότθων]] <ref name="Canduci, pg. 129">Canduci, pg. 129</ref>.
[[Αρχείο:Impero Romano da maggio a settembre 337.png|thumb|left|220px|Διαίρεση της αυτοκρατορίας μετά το θάνατο του Μ. Κωνσταντίνου. ''Πορτοκαλί'': Κωνσταντίνος Β΄, ''Πράσινο'': Κώνστας, ''Μπεζ'': Δαλμάτιος, ''Γαλάζιο'': Κωνστάντιος Β΄]]
Μετά το θάνατο του Μέγα Κωνσταντίνου το 337, ο Κωνσταντίνος έγινε αυτοκράτορας μαζί με τους αδερφούς του Κωνστάντιο Β΄ και Κώνστα<ref name="Eutropius, 10:9">Eutropius, 10:9</ref>, με την αυτοκρατορία διαιρεμένη μεταξύ αυτών και των ξαδελφώνξαδέλφων τους [[Δαλμάτιος|Δαλμάτιο]] και [[Αννιβαλιάνος|Αννιβαλιάνο]] <ref>Victor, 41:20</ref>. Ο διακανονισμός αυτός κρατήθηκε μετά βίας ως το θάνατο του Μ. Κωνσταντίνου, καθώς οι γιοί του οργάνωσαν τη σφαγή των περισσότερων μελών της οικογένειάς τους<ref name="Gibbon, Ch. 18">Gibbon, Ch. 18</ref>. Οι τρεις τους συγκεντρώθηκαν στην [[Παννονία]] <ref name="ReferenceA"/> στις 9 Σεπτεμβρίου του 337<ref name="Jones, pg. 223"/><ref name="Gibbon, Ch. 18"/> και μοίρασαν την αυτοκρατορία αναμεταξύ τους. Ο Κωνσταντίνος Β΄ ανακηρύχθηκε Αύγουστος από τα στρατεύματά του<ref name="Jones, pg. 223"/> και ανέλαβε τη Γαλατία, τη [[Βρετανία]] και την [[Ισπανία]] <ref name="Canduci, pg. 129"/>.
 
Σύντομα ενεπλάκη στη διαμάχη μεταξύ των διαφόρων ερμηνειών της Χριστιανικής θρησκείας που υπονόμευε την ενότητα της εκκλησίας<ref name="ReferenceA"/>. Το δυτικό κομμάτι της αυτοκρατορίας που επηρεαζόταν από τους πάπες της [[Ρώμη|Ρώμης]]ς έτεινε προς τον [[Καθολική εκκλησία|Καθολικισμό]] και κατά του [[Αρειανισμός|Αρειανισμού]]. Με τη μεσολάβηση των παπών, οι δυτικοί κατάφεραν να πείσουν τον Κωνσταντίνο Β΄ να ελευθερώσει τον [[Αθανάσιος Αλεξανδρείας|Αθανάσιο]] ώστε να επιστρέψει στην [[Αλεξάνδρεια]] <ref>A. H. M. Jones, "The Later Roman Empire" (Baltimore, 1986), pg. 114</ref>. Η πράξη αυτή εξόργισε τον Κωνστάντιο Β΄ που ήταν θερμός οπαδός του Αρειανισμού<ref name="Canduci, pg. 129"/>.
Στην αρχή, ο Κωνσταντίνος ήταν προστάτης του μικρότερου Κώνστα, ο οποίος κατείχε την Ιταλία, την Αφρική και την [[Ιλλυρία]]. Ωστόσο, άρχισε να παραπονιέται πως το μερίδιό του ήταν λιγότερο από αυτό που του αναλογούσε, με την αιτιολογία πως ήταν ο πρεσβύτερος αδερφός<ref name="Gibbon, Ch. 18"/>. Ενοχλημένος που ο Κώνστας ανέλαβε τη [[Θράκη]] και τη [[Μακεδονία (Ρωμαϊκή επαρχία)|Μακεδονία]] μετά το θάνατο του ΔαλμάτιουΔαλματίου, ο Κωνσταντίνος απαίτησε την παράδοση της Αφρικής σε αυτόν και, για να διατηρήσει τις ισορροπίες, ο Κώνστας συμφώνησε<ref name="Gibbon, Ch. 18"/><ref name="Victor, 41:21">Victor, 41:21</ref>. Εντούτοις, η διαμάχη συνεχίστηκε για τη δικαιοδοσία επί της [[Καρχηδόνα|Καρχηδόνας]]ς <ref>Zosimus, 2:41-42</ref>.
 
Στην πορεία προέκυψαν επιπλέον τριβές όταν ο Κώνστας ενηλικιώθηκε και ο Κωνσταντίνος, που είχε συνηθίσει να διαφεντεύει τον αδερφό του, αρνήθηκε να αποποιηθεί της κηδεμονίας του. Το 340, πορεύτηκε προς την Ιταλία επικεφαλής του στρατού<ref name="Victor, 41:21"/>. Ο Κώνστας, που βρισκόταν στη [[Δακία]], απέστειλε μια επίλεκτη και σκληραγωγημένη μονάδα στρατού από την ΙλυρρίαΙλλυρία, λέγοντας πως ο ίδιος θα τους ακολουθούσε σύντομα<ref name="Gibbon, Ch. 18"/>. Ο Κωνσταντίνος εγκλωβίστηκε σε κάποια μάχη κοντά στην [[ΑκουιλέιαΑκυληία]] <ref name="Eutropius, 10:9"/> και σκοτώθηκε μετά από ενέδρα<ref name="Victor, 41:21"/>. Το βασίλειο του Κωνσταντίνου Β΄ ανέλαβε ο Κώνστας.
 
== Παραπομπές και σημειώσεις ==
Γραμμή 64:
 
 
{{Ρωμαίος Αυτοκράτορας | προηγούμενος = [[Κωνσταντίνος Α' ο Μέγας]] | συναυτοκράτορας=συναυτοκράτορες: [[Κωνστάντιος Β']] και [[Κώνστας]] [[337]]-[[340]] | επόμενος=[[Κωνστάντιος Β']] και [[Κώνστας]] }}
{{Ρωμαίοι Αυτοκράτορες}}
{{Authority control}}