Πόλεμος Μπόσιν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 93:
Μερικοί υποστηρικτές του Σόγκουν διώχθηκαν και σχεδόν εκτελέστηκαν, αλλά στο τέλος τους δόθηκε αμνηστία. Για την εφαρμογή της αμνηστίας προς τους πρώην υποστηρικτές του Σόγκουν πίεσαν πολλοί παράγοντες, ιδίως ο Παρκς, ο οποίος είπε χαρακτηριστικά: "Εάν δοθούν προσωπικές κυρώσεις για πρώην αντίπαλους στον εμφύλιο αυτό, η εικόνα της νέας κυβέρνησης θα αμαυρωθεί αρκετά στα μάτια των ξένων δυνάμεων"<ref>Είναι απόφθεγμα από τον Keene, σελ. 143</ref>. Οι περισσότεροι από τους κατηγορούμενους εκτέλεσαν διετή ή τριετή ποινή στην φυλακή και μετά καλέστηκαν για να δουλέψουν στην νέα κυβέρνηση. Μάλιστα πολλοί από αυτούς ακολούθησαν λαμπρές καριέρες μετά τον πόλεμο.
Η αυτοκρατορική κυβέρνηση δεν ακολούθησε τον αρχικό της σκοπό να διώξει τους ξένους. Αντί αυτού ακολούθησε πολιτική συνεχούς εκσυγχρονισμού της χώρας με σκοπό την αναδιαπραγμάτευση των [[Άνισες Συμφωνίες|Άνισων Συμφωνιών]] με τις μεγάλες δυνάμεις. Σημαντικός παράγοντας έπαιξε το μόττο που διατυπώθηκε λίγο καιρό αργότερα, "''Πλούσια χώρα, δυνατός στρατός''" (''富国強兵, φουκόκου κιοχέι'')<ref>{{Cite web|url=http://eh.net/eha/wp-content/uploads/2013/11/Tang.pdf|title=Fukoku kyohei: evaluating the impact of public investment in Meiji Japan, 1868-1912|last=Tang|first=John P.|date=Ιούλιος 2011|website=Εθνικό Πανεπιστήμιο Αυστραλίας|publisher=|accessdate=6 Σεπτεμβρίου 2016}}</ref>. Η αλλαγή στάσης απέναντι στα ξένα συμφέροντα έγινε από τις πρώτες κιόλας μέρες του εμφύλιου: στις 8 Απριλίου 1868 ανεγέρθηκαν νέες πινακίδες που καταδίκαζαν την χρήση βίας εναντίον ξένων<ref name=":0" />. Επίσης μεγάλος ήταν ο σεβασμός που έτρεφε ο Αυτοκράτορας στον [[Άλφρεντ, Δούκας του Εδιμβούργου|Άλφρεντ, Δούκα του Εδιμβούργου]] που τον αποκαλούσε "ίδιο στο αίμα"<ref name=":0" />.
== Παραπομπές ==
| |||