Γιώργος Γιαννιάς (επαναστατικός): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τα ξημερώματα της [[27 Μαΐου|27ης Μαΐου]] του 1821 έφτασαν οι 1500 Τουρκαλβανοί στην τοποθεσία ''Τσάχλη'' όπου εκεί τους περίμενε ο Γιαννιάς με 100 περίπου άντρες του και μερικούς ακόμα οπλαρχηγούς με τα παλληκάρια τους, όλοι μαζί ήταν περίπου 500. Η [[Μάχη του Κατσαρού|μάχη]] αν και άνιση ήταν σκληρή. Λίγο πριν το μεσημέρι οι άντρες του Γιαννιά είχαν εξαντληθεί από την ολονύκτια κούραση και την δίψα και υποχώρησαν σταδιακά για λίγο προς τη θέση ''Πολίτσα'' αλλά ο Γιαννιάς είχε αντιληφθεί τον κίνδυνο της άτακτης υποχώρησης προς τα πλησίον υψώματα και βλέποντας ότι δεν έρχεται καμία βοήθεια αποφάσισε να υποχωρήσει προς την περιοχή στα στενά του ''Κατσαρού'', που θα μπορούσαν να προμηθευτούν νερό. Οι Τούρκοι βλέποντας την πορεία του Γιαννιά ειδοποίησαν κάποιες δυνάμεις που ήταν στο [[Πανόπουλο Ηλείας|Πανόπουλο]] να σπεύσουν στο σημείο που κατευθυνόταν και οι επιτιθέμενοι ταυτόχρονα πλησίαζαν στον Γιαννιά. Ο Γιαννιάς με τα εναπομείναντα παλληκάρια του ανέβηκαν στο μικρό ύψωμα που βρίσκεται χτισμένο το εκκλησάκι του [[Άγιος Δημήτριος|Αγίου Δημητρίου]] για να ταμπουρωθούν ενάντια στους αντιπάλους τους αλλά οι πολλαπλάσιοι Τούρκοι τους περικύκλωσαν και οι περισσότεροι συμπολεμιστές του διέσπασαν τον κλοιό με τα ξίφη και διέφυγαν, αφήνοντας τον Γιαννιά με οκτώ ή εννιά ή δώδεκα παλικάρια. Συνέχισε τον πόλεμο για αρκετή ώρα με πολλή ζέστη, παρόλο που οι Τούρκοι του πρότειναν δελεαστικούς όρους παράδοσης. Όταν τελείωσαν τα πολεμοφόδια έβγαλαν τα γιαταγάνια τους και πολέμησαν σώμα με σώμα μέχρι να πέσουν όλοι. Κατά το τέλος της μάχης οι Τούρκοι πιθανότατα του παλούκωσαν το κεφάλι όπως κάνανε και στον Βιλαέτη και το κουβάλησαν ως "λάφυρο" με τυμπανοκρουσίες και πανηγυρισμούς αποχωρώντας για το Λάλα. Η απώλειες που επέφεραν στους Τουρκαλαβανούς ωστόσο ήταν πολλές παρόλο την αριθμητική κατωτερότητα τους από την αρχή της μάχης.

 

 

==Πηγές==