Ταραντούλα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 14:
| synonyms = '''''Hogna tarentula'''''
}}
 
Αγορά του αρθρόποδου Πριν αγοράσουμε οποιαδήποτε ταραντούλα που μας πλασάρουν τα pet shop, ρωτάμε το ελάχιστο που πρέπει να μάθουμε, το είδος της. Αν ο πωλητής δεν το γνωρίζει, καλό είναι να μην προχωρήσουμε στην αγορά, διότι δεν θα γνωρίζουμε ακριβώς τι ανάγκες έχει η συγκεκριμένη αράχνη. Αυτό το κάνουμε διότι υπάρχουν πολλά και διάφορα είδη ταραντούλας, που το κάθε ένα ανάλογα την προέλευσή του χρειάζεται και διαφορετικές συνθήκες διαβίωσης. Για τους αρχάριους προτείνονται τα είδη brachypelma που είναι ήρεμα ζώα, με όμορφα χρώματα και δεν έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις σε θέμα υγρασίας και θερμοκρασίας. ΣτέγασηΟι ταραντούλες δεν χρειάζονται ιδιαίτερα μεγάλο χώρο, αφού το περισσότερο διάστημα της ζωής τους στη φύση το περνούνε μέσα και γύρω από μία φωλιά. Οπότε, σαν παράδειγμα, προτιμούμε ένα τερράριο λίγο μεγαλύτερο από το μέγεθος ενός κουτιού παπουτσιών. Αυτό βοηθά τη ταραντούλα να προσαρμοστεί στο χώρο χωρίς να στρεσσάρετε βηματίζοντας συνεχώς, όπως θα έκανε σε ένα μεγάλο τερράριο. Στα είδη που δεν χρειάζονται πολύ υγρασία προτιμούμε σαν υπόστρωμα το χούμους ή χώμα χωρίς φυτοφάρμακα και λιπάσματα. Σε κάποια είδη χρησιμοποιούμε φυσικό χώμα αφού έχει παρατηρηθεί απο πολλούς αλλά και από παλιούς έμπειρους στο εξωτερικό εκτροφείς ότι δεν προκαλεί  προβλήματα στην υγεία των ζώων. Χρειαζόμαστε αρκετό πάχος χώματος (7-20 εκατοστά) ώστε να μπορεί η ταραντούλα να σκάψει και να δημιουργήσει μία φωλιά. Εναλλακτικά μπορούμε να βάλουμε μία πέτρα με φυσική κοιλότητα ή ένα ξύλο, ούτως ώστε να μπορεί να κρυφτεί εκεί κατά τη διάρκεια της ημέρας διότι είναι νυχτόβια ζώα. Επίσης είναι καλό να τοποθετήσουμε στο χώρο μας το τερράριο σε σημείο που δεν χτυπά ο ήλιος. Να μην στεγάζουμε ποτέ δύο ή περισσότερες ταραντούλες μαζί γιατί κανιβαλίζουν τρώγοντας η μία την άλλη...ΥγρασίαΣτο τερράριο πρέπει να τοποθετήσουμε ένα χαμηλό πιατάκι με νερό το οποίο θα είναι πάντα γεμάτο από όπου θα ξεδιψά η αράχνη μας. Πολλοί petshopάδες λένε στους αγοραστές να βάζουν μέσα στο πιατάκι σφουγγάρι ή βαμβάκι. Αυτό όμως είναι λάθος διότι δεν μπορεί η αράχνη να πιεί νερό. Για τα τροπικά είδη η υγρασία πρέπει να κυμαίνεται από 70% έως 80%. Και 40% έως 50% για ταραντούλες που ζούνε σε πιό ξηρές περιοχές. Για τις τροπικές ταραντούλες να διατηρείται υγρό το υπόστρωμα , όχι όμως τόσο υγρό ώστε να μαζεύονται υδρατμοί μέσα στο terrarium. Για να επιτευχθεί αυτό το θερμαντικό σώμα θα πρέπει να μπαίνει στις πλαϊνές πλευρές του κλουβιού και όχι από κάτω γιατί ζεσταίνει το χώμα με συνέπεια να το ξηραίνει και να μην φθάνουμε στο επιθυμητό ποσοστό υγρασίας. Πρέπει πάντοτε να ελέγχουμε την υγρασία ούτως ώστε να αποφύγουμε την προβληματική αλλαγή εξωσκελετού (molt) του ζώου όταν αυτή έχει πέσει κάτω από τα επιτρεπτά όρια. Εαν το κλουβί είναι ξηρό τότε η ταραντούλα θα έχει μια προβληματική αλλαγή δέρματος αφού το πιό πιθανό είναι να κολλήσει μέσα στο παλιό της δέρμα και να ψοφήσει. Τέλος, σημαντικό ρόλο παίζει ο αερισμός του κλουβιού για την αποφυγή μούχλας από τους συσσωρευμένους υδρατμούς. Θερμοκρασία Για τις ταραντούλες η μέση θερμοκρασία κυμαίνεται από 20 έως 30 βαθμούς Celcium, κάτι που ταιριάζει και στα τροπικά είδη. Εάν η θερμοκρασία πέσει κάτω από τους 20 βαθμούς η αράχνη δεν θα τρώει, και εάν συνεχίσει η πτώση της θερμοκρασίας κάτω των 18 τότε θα πεθάνει. Το ίδιο θα συμβεί αν η θερμοκρασία ξεπεράσει τους 30 και φτάσει τους 40 βαθμούς. Απαραίτητα εργαλείαΑπαραίτητα εργαλεία που θα χρειαστεί ένας αρχάριος αλλά και ένας έμπειρος είναι μία λαβίδα μεγάλη (γύρω στα 30 εκατοστά σε μήκος) η οποία θα του χρησιμεύσει στη καθαριότητα του κλουβιού, ή για το τάϊσμα ή για οτιδήποτε άλλο, ώστε να μην βάλετε τα γυμνά χέρια σας μέσα στο κλουβί μιάς επιθετικής ταραντούλας. Καλύτερα να αποφύγετε αυτή την εμπειρία του δαγκώματος. Επίσης θα χρειαστεί ένα πλαστικό μπουκάλι ψεκασμού για να υγραίνουμε το κλουβί, όπως και ένα θερμόμετρο και ένα υγρασιόμετρο. ΔιατροφήΑνάλογα με το μέγεθος της ταραντούλας επιλέγουμε και το μέγεθος του εντόμου που θα δώσουμε σαν τροφή. Το μήκος του σώματος του θηράματος πρέπει να είναι ίσο με το μισό μήκος της ταραντούλας και όχι μεγαλύτερο. Συνήθης τροφή είναι τα αλευροσκούληκα, γρύλοι ή κατσαρίδες. Ποτέ δεν πιάνουμε έντομα από το φυσικό περιβάλλον και να τα ταϊσουμε κατευθείαν στα ζώα. Πρέπει πρώτα να τα κρατήσουμε σε καραντίνα, γιατί μπορεί να έχουν αρρώστιες ή να έχουν φάει κάποιο δηλητηρίο. [[Αρχείο:Tarantula.jpg|thumb]]
[[Αρχείο:Tarantula.jpg|thumb]]
Η '''Ταραντούλα''' είναι [[Αράχνη]] που ανήκει στην οικογένεια Lycosidae. Διακρίνεται σε πολλά είδη, γενικό χαρακτηριστικό των οποίων είναι το τεράστιο μέγεθος (ένα είδος ταραντούλας τρώει πουλιά). Το μήκος του σώματος των περισσότερων κυμαίνεται μεταξύ 2.5-7.5 cm. Υπάρχουν όμως και μεγαλύτερα είδη. Χαρακτηριστικό είναι το είδος ταραντούλας που φτιάχνει υπόγειες φωλιές στη [[Νότια Αφρική]] ''Citharisius crawshyi'' (η μεγαλύτερη αράχνη του [[Παλαιός Κόσμος|Παλαιού Κόσμου]]). Το μεγαλύτερο είδος, η ταραντούλα Γολιάθ, ζει στα τροπικά δάση της Νοτίου Αμερικής και φτάνει τα 10–12 cm σωματικό μήκος (κεφαλοθώρακας και κοιλιά). Το [[δηλητήριο]] της δεν είναι θανατηφόρο για τον άνθρωπο. Τα περισσότερα δε είδη έχουν ισχύ δηλητηρίου παρόμοια με τσιμπίματος μέλισσας.
 
==Πηγή==