Ιταλικό Προτεκτοράτο της Αλβανίας (1939-1943): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 96:
==Ιστορία==
===Από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στην περίοδο του Μεσοπολέμου===
Οι Ιταλοί στρατιώτες εισβάλουν στην [[Αυλώνα]], της Αλβανίας κατά τη διάρκεια του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκοσμίου Πολέμου]]. Η τρίχρωμη σημαία της Ιταλίας που φέρει το σήμα της βασιλικής ασπίδας εμφανίζεται να κρέμεται παράλληλα με μια Αλβανική σημαία από το μπαλκόνι της ιταλικής πρεσβείας.
Πριν από την άμεση παρέμβαση στον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκόσμιο Πόλεμο]], η Ιταλία κατέλαβε το λιμάνι της Αυλώνας στην Αλβανία, το Δεκέμβριο του [[1914]]<ref name="Nigel Thomas 2001. Pp. 17" />. Με την είσοδο στον πόλεμο, η [[Ιταλία]] επέκτεινε την κατοχή της κατά το φθινόπωρο του 1916 και στην περιοχή της νότιας Αλβανίας. Την ίδια περίοδο, οι ιταλικές δυνάμεις στρατολογούν Αλβανούς ατάκτους ενώ με την άδεια της Αντάντ καταλαμβάνουν στις [[23 Αυγούστου]] [[1916]] τη [[Βόρεια Ήπειρος|Βόρεια Ήπειρο]] αναγκάζοντας τον ουδέτερο - εκείνη την περίοδο - ελληνικό στρατό να αποσύρει τις δυνάμεις κατοχής του από την περιοχή. Τον Ιούνιο του [[1917]], η Ιταλία κήρυξε τη κεντρική και νότια Αλβανία ως προτεκτοράτα της Ιταλίας, ενώ η Βόρεια Αλβανία διατέθηκε στα κράτη της Σερβίας και του Μαυροβουνίου. Έως τις [[31 Οκτωβρίου]] του [[1918]], οι γαλλικές και ιταλικές δυνάμεις είχαν εκδιώξει τα αυστροουγγρικά στρατεύματα από την Αλβανία. Μετά τη λήξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, η Ιταλία πιέστηκε να αποσύρει τις στρατιωτικές δυνάμεις της από το έδαφος της Αλβανίας, κάτι το οποίο έπραξε στις [[2 Σεπτεμβρίου]] του [[1920]]<ref name="Nigel Thomas 2001. Pp. 17" />.
Το ιταλικό φασιστικό καθεστώς του [[Μπενίτο Μουσολίνι|Μουσολίνι]] διείσδυσε στην Αλβανία κατά τη διάρκεια της βασιλείας του [[Ζογ Α΄|Αχμέτ Ζόγου]] επιτυγχάνοντας να κυριαρχήσει σε αυτό πολιτικά και οικονομικά μέσω μιας σειράς συνθηκών και συμφωνιών που μετέτρεπαν το αλβανικό κράτος σε [[de facto]] προτεκτοράτο της Ιταλίας, ανοίγοντας με αυτόν τον τρόπο τον δρόμο για την επίσημη προσάρτηση<ref>Owen Pearson. ''Albania in the twentieth century: a history'', Volume 3. London, England, UK; New York, New York, USA: I.B. Taurus Publishers, 2004. Pp. 378, 389.</ref><ref>Aristotle A. Kallis. ''Fascist ideology: territory and expansionism in Italy and Germany, 1922-1945''. London, England, UK: Routledge, 2000. Pp. 132.</ref><ref>Zara S. Steiner. ''The lights that failed: European international history, 1919-1933''. Oxford, England, UK: Oxford University Press, 2005. Pp. 499.</ref><ref>Roy Palmer Domenico. ''Remaking Italy in the twentieth century''. Lanham, Maryland, USA: Rowman & Littlefield Publishers, Inc., 2002. Pp. 74.</ref>.
Τον Αύγουστο του [[1933]] ο Μουσολίνι απαιτεί σημαντικότερα αντάλλαγμα προς την πλευρά Ζόγου στα πλαίσια της συνέχισης της ιταλικής υποστήριξης. Μεταξύ αυτών περιλαμβανόταν και η αξίωση για διορισμό σε υψηλόβαθμες θέσεις του κρατικού μηχανισμού, ατόμων "Ιταλικής παιδείας", η παρουσία Ιταλών τεχνοκρατών στα αλβανικά υπουργεία και η ανάληψη της ηγεσίας των ενόπλων δυνάμεων από Ιταλούς αξιωματικούς, οι οποίοι επίσης θα αντικαθιστούσαν τους Βρετανούς εκπαιδευτές του αλβανικού στρατού.
Τον Αύγουστο του [[1933]] ο Μουσολίνι τοποθετεί αυστηρές απαιτήσεις για το Ζογκ σε αντάλλαγμα για τη συνεχή υποστήριξη της Ιταλίας στην Αλβανία, συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων που όλοι οι νέοι διορισμοί σε ηγετικές θέσεις στην κυβέρνηση της Αλβανίας έπρεπε να είχαν λάβει μια "Ιταλική εκπαίδευση". Ότι ένας Ιταλός εμπειρογνώμονας ήταν στο μέλλον να είναι σε όλα τα αλβανικά υπουργεία, ότι η Ιταλία θα αναλάβει τον έλεγχο του στρατού Αλβανίας - συμπεριλαμβανομένων και τις οχυρώσεις του, ότι οι Βρετανοί αξιωματικοί που ήταν καταρτίσεις της Αλβανίας να αντικατασταθούν από Ιταλούς αξιωματικούς, ότι η Αλβανία πρέπει να ακυρώσει το σύνολο των υφιστάμενων εμπορικών συμφωνιών με άλλες χώρες και δεν κάνουν νέες συμφωνίες χωρίς την έγκριση της ιταλικής κυβέρνησης και ότι η Αλβανία θα υπογράψει μια σύμβαση εμπορικής που θα κάνει την Ιταλία και την Αλβανία "πιο ευνοημένες χώρες" στο εμπόριο[11]. Το [[1934]], όταν η Αλβανία δεν παραδίδει τη προγραμματισμένη πληρωμή της ένα δάνειο προς την Ιταλία , Ιταλικά πολεμικά πλοία έφθασαν στα ανοικτά των ακτών της Αλβανίας να εκφοβίσουν την Αλβανία να υποβάλει τους ιταλικό στόχους στην περιοχή, όμως η βρετανική αντίθεση για τις ενέργειες της Ιταλίας και υπό πίεση, η Ιταλία υποχώρησε και υποστήριξε ότι η ναυτική άσκηση ήταν απλώς μια "φιλική επίσκεψη". [10]▼
▲
Στις 25 Αυγούστου 1937, ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών Κόμης [[Γκαλεάτσο Τσιάνο]] έγραψε στο ημερολόγιό του για τις σχέσεις της Ιταλίας με την Αλβανία ως εξής: «Πρέπει να δημιουργήσουμε σταθερά κέντρα της ιταλικής επιρροής εκεί. Ποιος ξέρει τι εκπλήξεις το μέλλον μπορεί να έχει στο κατάστημα. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να εκμεταλλευτούμε ευκαιρίες που θα παρουσιαστούν. Εμείς δεν πρόκειται να το αποσύρουμε αυτή τη φορά, όπως κάναμε το 1920. Στα νότια της Ιταλίας έχουμε απορροφήσει πολλούς εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανούς. Γιατί δεν θα πρέπει να συμβεί το ίδιο και στην άλλη πλευρά της Αδριατικής ».[4] Στις [[26 Μαρτίου]] [[1938]], ο Τσιάνο έγραψε στο ημερολόγιό του για τη προσάρτηση της Αλβανίας, όπως έκανε και η [[Γερμανία]] με την [[Αυστρία]] λίγο πριν: "Μια έκθεση από το Τζακομόνι σχετικά με την κατάσταση στην Αλβανία: Η διείσδυση μας γίνεται όλο και πιο έντονη και...πιο οργανική. Το πρόγραμμα, το οποίο θα εντοπιστεί μετά την επίσκεψή μου διεξάγεται χωρίς κανένα πρόβλημα, αναρωτιούνται για την γενική κατάσταση. Ιδιαίτερα το [[Anschluss]] (με την Αυστρία) δεν μας επιτρέπει να κάνουμε ένα βήμα προς την κατεύθυνση της και πιο απόλυτη κυριαρχία της στη χώρα αυτή, η οποία θα είναι δική μας. " και μέρες αργότερα, στις [[4 Απριλίου]] του ίδιου έτους έγραψε "Πρέπει να υπογραμμίσουμε σταδιακά το στοιχείο-προτεκτοράτο των σχέσεών μας με την Αλβανία». [12]
| |||