Ιγνάτιος Μοσχάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 5:
Γεννήθηκε το 1847 στο Κοντοχώρι της Θήρας. Φοίτησε αρχικά στην ιερατική σχολή της [[Σύρος|Σύρου]] και στην Ριζάρειο Θεολογική Σχολή και έπειτα συνέχισε τις σπουδές του στην [[Θεολογική Σχολή Αθηνών]], στην [[Γερμανία]] και στο [[Παρίσι]] ενώ αναγορεύτηκε διδάκτορας της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της [[Χάλλε (Ζάαλε)|Χάλλε]]<ref name=":1">{{Cite book|url=http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/1/1/5/metadata-01-0000131.tkl&do=62431_01.pdf&pageno=12&width=566&height=751&maxpage=77&lang=el|title=Εκατονταετηρίς 1837 - 1937, Τόμος Α', Ιστορία της Θεολογικής Σχολής|last=Μπαλάνος|first=Δημήτριος|publisher=Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών/ Τύποις "Πυρσού"|year=1937|isbn=|location=Αθήναι|page=12 - 13}}</ref>.
Αργότερα επέστρεψε στην Ελλάδα όπου διετέλεσε ιεροκήρυκας<ref name=":0">{{Cite book|url=http://digital.lib.auth.gr/record/110573/files/arc-2009-47466.pdf|title=Το σκάνδαλον του πανεπιστημίου ήτοι ο θεολόγος Ιγνάτιος Μοσχάκης|last=Ζαγοραίου|first=Φανή|publisher=Τύποις Διονυσίου Κ. Πατριαρχέα|year=1893|isbn=|location=Εν Αθήναις|page=3}}</ref>. Τον Δεκέμβριο του 1877, μετά από αρκετές συζητήσεις και διαφωνίες, ορίστηκε υφηγητής της Θεολογικής Σχολής Αθηνών στο μάθημα της εκκλησιαστικής ρητορικής ενώ τον Απρίλιο του 1881 ανέλαβε τη διδασκαλία και του μαθήματος της κατηχητικής ρητορικής. Το 1899 διορίστηκε παμψηφεί τακτικός καθηγητής στη β΄ έδρα της Πρακτικής Θεολογίας, θέση που διατήρησε μέχρι το θάνατό του<ref name=":1" />. Υπήρξε επίσης δραστήριο μέλος του [[Φιλολογικός σύλλογος Παρνασσός|φιλολογικού συλλόγου Παρνασσός]] και συνεκδότης του περιοδικού ''Θρησκευτική Φωνή''<ref>''[[Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια]]'', Αθήναι 1965, τόμος 9ος, σελ. 92 - 93.</ref>.
Τον Νοέμβριο του 1901, κατά την διάρκεια των [[Ευαγγελικά|Ευαγγελικών]], διαφώνησε για εθνικούς και θρησκευτικούς λόγους με τη μετάφραση των Ευαγγελίων στη [[δημοτική γλώσσα]] από τον [[Αλέξανδρος Πάλλης|Αλέξανδρο Πάλλη]], τασσόμενος στο πλευρό των φοιτητών που αντιδρούσαν με αυτή την κίνηση, τους οποίους επαίνεσε για την επαγρύπνησή τους καλώντας τους ωστόσο να μην προβούν σε περαιτέρω κινητοποιήσεις<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=108&pageid=-1&id=7185&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ARoASXASbASfASEASSASPASa&CropPDF=0 ''Εμπρός'', 7 Νοεμβρίου 1901, σελ. 3].</ref>. Λίγες μέρες αργότερα εκφώνησε επικήδειο λόγο κατά τη διάρκεια των κηδειών των θυμάτων της 8ης Νοεμβρίου<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=108&pageid=-1&id=7251&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ARoASXASbASfASEASSASPASa&CropPDF=0 ''Εμπρός'', 10 Νοεμβρίου 1901, σελ. 2].</ref>. Απεβίωσε στις 4 Φεβρουαρίου [[1903]] στην Αθήνα και κηδεύτηκε την επόμενη μέρα στον ναό του [[Άγιος Γεώργιος Καρύτση|Αγίου Γεωργίου Καρύτση]]<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=108&pageid=-1&id=5158&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ARoASXASbASfASEASSASPASa&CropPDF=0 ''Εμπρός'', 5 Φεβρουαρίου 1901, σελ. 3].</ref>.
| |||